Volkswagen Jetta 1.2 TSI BlueMotion T. Comfortline (2011)

Steeds minder merken kiezen ervoor om een compacte middenklasser met vier deuren aan te bieden. Daarom is het des te opvallender dat juist Volkswagen het opnieuw gaat proberen met de Jetta, want sinds jaar en dag is de hatchbackvariant (de Golf) vele malen meer in trek bij het publiek. Toch verwacht VW meer dan ooit van de sedan: deze Jetta is namelijk niet langer een uitgerekte Golf met een van de passagiersruimte gescheiden achterbak, maar een auto die veel meer dan vroeger op zichzelf staat. Met een lengte van 4,64 meter is hij een klap groter dan z'n voorganger en komt-ie zelfs in de buurt van auto's in het D-segment.

We richten ons voor deze test op de lichtst gemotoriseerde variant van de Jetta. Die beschikt over 105 pk en een trekkracht van 175 Nm. De 1,2-liter TSI verbaast met z'n ontzettend fijne loopkarakter. Hij is zeker geen krachtpatser, maar wanneer je je bedenkt dat deze motor zo klein is, verdienen zijn daden respect. Al bij 1.500 toeren staat de volledige trekkracht klaar om in actie te komen, en zeker als je volgens Het Nieuwe Rijden vroeg opschakelt, ben je daar blij om. Schakelen gaat trouwens licht en doeltreffend.

De alerte TSI is erg soepel te rijden. Het voornaamste voordeel daarvan is de stilte aan boord, want de viercilinder draait vooral op kruistempo relatief weinig toeren en toont zich voldoende soepel. Reken echter niet op een auto die met imposant gemak z'n tussensprints afhandelt. Zeker in 'zes' neemt de Jetta de tijd.

Zware hoepel

Ten opzichte van zijn voorganger meet de wielbasis van de Jetta 6,7 centimeter meer. Die winst komt volledig ten goede aan de achterpassagiers. Zowel qua beenruimte als hoofdruimte scoort de Volkswagen goed.

De Jetta wordt in Mexico in elkaar gezet, maar bij de auto's die voor de Europese markt bestemd zijn, worden volgens VW aangepaste, mooiere interieurmaterialen gebruikt. We moeten zeggen dat het er netjes uitziet, maar toch kunnen wij ons niet aan de indruk onttrekken dat het concern geld wil besparen. Zo is het materiaal van onder andere de deurbekleding minder hoogwaardig dan in andere VW's. Bovendien moet je de geopende motorkap van deze auto handmatig vastzetten, terwijl VW al jaren in alle auto's keurig gasveren monteert. Ook scharniert de kofferklep aan grote beugels, waar de vorige Jetta een mooie compacte constructie had met gasveertjes.

De Jetta stuurt opmerkelijk zwaar. Om het verbruik te drukken, helpt de elektrische bekrachtiging alleen als het nodig is, maar nog steeds moet je vooral tijdens manoeuvreren bovengemiddeld veel kracht zetten om de hoepel rond te krijgen. Eenmaal op snelheid is de afstelling van de besturing precies goed. Niet nerveus, maar ook niet overdreven indirect. Voor de rest laat het rijgedrag zich goed typeren als 'gemoedelijk'. Vering en demping zijn mooi in balans, al ligt de nadruk duidelijk op comfort. Van korte hobbels is de VW echter geen fan. Hij klappert een beetje, bijvoorbeeld als je door een gat in het wegdek rijdt. Dat maakt hem wat minder fijn om mee onderweg te zijn, al is hij over het algemeen wel comfortabel genoeg.