Volkswagen Golf R - Test

Je hebt een autoblad in handen, dus ik ga ervan uit dat je een autoliefhebber bent. En als ik dan zou opschrijven dat een belangrijk deel van de lol die je kunt hebben met zo’n Volkswagen Golf R zich afspeelt in tunnels, dan begrijpen we elkaar, toch? Dat een tunnel ineens geen doorgang onder een weg of rivier is, maar een ordinaire klankkast waarin het geluid wordt versterkt. Waar het zó fijn is om accelererend doorheen te gaan en vlak voor de uitgang nog even van twee naar drie te schakelen, zodat er nog een lekkere plof uit die Akrapovic-pijpen klinkt. Bám!

De Golf R is de meest krachtige Golf, en hoewel de R-modellen ooit begonnen met een zescilinder is dat nu al een tijdje niet meer zo. Hij heeft dezelfde 2,0-liter viercilinder TSI-motor die de GTI ook heeft, maar dan met ruim 30 procent meer vermogen: 310 pk in plaats van 230 pk. En om dat fatsoenlijk op het asfalt te krijgen, is de R meteen ook een 4Motion, een groot pluspunt van de auto. Je zou weliswaar ook een Seat Leon Cupra kunnen krijgen met een 300 pk-versie van deze motor, maar dan moet alles wel via de voorwielen de weg op. Vierwielaandrijving geeft op die piekmomenten veel meer grip en dat compenseert royaal het gewichtsnadeel van het systeem. Hij is veel sneller dan de Leon. We testen de Golf R met DSG-automaat en bij de introductie van de auto reed collega Marc Klaver zowel de handbak als de € 2.500 duurdere automaat. Zijn voorkeur ging duidelijk uit naar de DSG, omdat de handbak en bijbehorende koppeling niet uitblonken in bedieningsgemak.

TITANIUM

De kurkumagele testauto is rijkelijk (voor circa € 20.000) voorzien van items op de optielijst, hoewel hij op het eerste gezicht redelijk standaard oogt – en dan is de automaat niet eens meegerekend. Iets grotere wielen, een navigatiesysteem, een veiligheidspakket en het high performanceuitlaatsysteem nemen de grootste hap uit dit extra budget voor hun rekening. Daarbij vergeleken zijn de bedragen voor spiegelkappen, een schuifdak en andere bekleding slechts ‘kruimels’. We zullen echter even inzoomen op het uitlaatsysteem. Dat wordt gemaakt door Akrapovic, een fabrikant die in de motorwereld veel bekender is dan daarbuiten. Vanaf de middendemper wordt een lichtgewichtsysteem gemonteerd, dat is ontworpen om het motorgeluid van de auto te versterken en te verfraaien, en hem zo’n mooi ‘poppoppop’-geluid te geven als je gas loslaat. Het is 7 kg lichter dan het originele systeem, omdat het van het lichte (maar kostbare) titanium is gemaakt.

In dit uitlaatsysteem zitten kleppen die afhankelijk van de gekozen rijmodus meer of minder geluid doorlaten. Het systeem koop je doorgaans voor de buitenwereld, want binnen in de auto is het eigenlijk opvallend vreedzaam wat betreft het geluid. Natuurlijk hoor je wel dat je geen standaard Golf 1.0 rijdt, maar het is zeker niet zo dat horen en zien je vergaan. Buiten is het anders, daar blért de Golf flink uit die vier uitlaatpijpjes. Een 2,0-liter viercilinder klinkt doorgaans niet zo spannend, maar bij Volkswagen is het gelukt er toch iets van te maken dat een beetje boxermotorachtig klinkt. Er zit namelijk een roffeltje in, dat ergens ook doet denken aan de VR6-motoren van eerdere generaties van de top-Golf.

LAUNCH CONTROL

De prestaties van de 2.0 TSI met 310 pk zijn dik in orde. Hij noteert uitstekende getallen voor de acceleratie en met een 0 naar 100-sprint van 4,7 seconden kun je best thuiskomen. Het is maar een tiende seconde boven de fabrieksopgave. Wel moeten we erbij zeggen dat hij dit getal alleen haalt als je de launch control inschakelt. Hij kan dan met een toerental van 4.000 van start, de vierwielaandrijving stuurt nog wat meer kracht naar de achterwielen en met name de allereerste sprong voorwaarts is effectiever dan wanneer je de launch control niet gebruikt. Op de sprint naar honderd kilometer per uur scheelt het bijna een seconde, volgens onze apparatuur. Een stukje Duitse autobahn zat er ook in. De Golf R is weliswaar begrensd op 250 km/h, maar je kunt die limiet laten verwijderen, waardoor deze auto nog wat verder doorloopt. Zonder begrenzer moet hij namelijk 267 km/h kunnen halen, maar dat stond het verkeer op de autobahn dan weer niet toe.

Het gemak waarmee de Golf versnelt, is meteen ook de gevaarlijke kant van de auto. Soms heb je niet in de gaten hoe makkelijk de R stappen maakt en bestaat er een kans op overmoedigheid. Aan de andere kant zijn er genoeg hulpmiddelen om de auto zo veel mogelijk in het rechte spoor te houden en uiteindelijk is de Golf R onderstuurd als je écht te hard de bocht in bent gegaan (of te laat hebt geremd). Vering en demping zijn straf, maar niet hard. Knap eigenlijk dat een auto die zo extreem is opgefokt toch zo trouw blijft aan zijn oorsprong. Dus wil je op je dooie gemak de A2 afzakken, dan kan dat zonder dat horen en zien je vergaan en je vullingen uit je kiezen trillen. Iets verderop de Eifel onveilig maken, is echter ook geen probleem, want hij lijkt aan het asfalt te plakken. De progressieve stuurbekrachtiging geeft veel feedback en voelt prettig aan. Toch is de R veel meer een Gran Turismo in gezinsverpakking dan een supercar in hothatch-kledij, want hij is niet wild of losgeslagen, maar snel en enigszins gereserveerd.

GEWOON EEN GOLF

In de auto krijg je het R-gevoel vooral van de stoelen. Je zit op comfortabele kuipen die in onze testauto waren voorzien van leer op de grote vlakken en carbonlookkunstleer op de wangen. Je kunt natuurlijk over smaak twisten, maar ofschoon de auto een paar maanden oud was, zat die carbonstof niet meer netjes om de stoel. Verder vind je alleen een R op het stuur en is het vanbinnen gewoon een Golf. Dat betekent dat alles netjes op zijn plaats zit, dat het multimediasysteem gebruiksvriendelijk is en het display van de meters geheel digitaal is. Dat kun je naar eigen inzicht inrichten en bijvoorbeeld een G-krachtmeter laten tonen of de kaart van het navigatiesysteem. Het betekent ook een strak ontwerp zonder opvallende tierelantijnen. Een Golf R koop je natuurlijk meer voor jezelf dan voor je passagiers, maar zou je anderen meenemen, dan zitten ze prima. Met vier man kán.