Toyota MR2 1.8 16v VVT-i (2000)

Het zelfbewuste en agressieve uiterlijk van de Toyota verraad meteen dat het bij de MR2 om autorijden gaat, en niets anders. Compact en laag, een cockpit waarin slechts de minimaal vereiste coureur en kaartlezer passen. Korte neus, hoge kont, dikke wielen.
Voorin vinden we nog een bergruimte(tje) bij het reservewiel, een soort 'tweede dashboardkastje'. Waar laat je dan de bagage? Achter?
Nee dus. Toyota houdt het erop dat een bagageruimte niet strikt nodig is in dit soort auto. Achterin vindt je alleen maar motor. Vóór de motor heeft de MR2 toch een tassenberging, onder de cabriokap, toegankelijk vanuit het interieur.

Racesfeer

De MR2 is laag en niet geschikt voor wie slecht ter been is. De afstand waarover de stoelen kunnen schuiven is nog wel genoeg voor langere mensen. Maar het stuur kan niet ver genoeg omhoog gezet worden. Verder valt er weinig te stellen. Lange rijders kijken tegen de voorruitrand aan, waar ook middellange posturen last mee hebben als je voor een boven de weg hangend stoplicht staat. Met de kap dicht, tenminste. Nadeel qua uitzicht in de MR2 is dan ook dat een vrij ernstige dode hoek ontstaat, bij over je schouder checken of er niemand schuin links achter je rijdt voordat je je sportauto naar links zwiept om in te halen. De glazen achterruit met verwarming is wel plezierig bij nat of koud weer.
De algehele sfeer is in de Toyota minimalistisch. Zwart kunststof, afgezet met zwart leer in onze 'Limited Edition'. Alles compact gebouwd, overzichtelijk en goed bereikbaar, maar in pure race-sfeer: geen enkele versiering.
Rijden! We klemmen een sportstuur in de knuistjes dat extreem direct commando's doorgeeft, of je op een kart rijdt. Maar dan met stuurbekrachtiging, zodat het sturen geen bijzondere kracht vergt. Ook geldt dat in het stuur voelbaar doorkomt wanneer je over een hobbel rijdt, gas geeft of remt. Net als in een echte racewagen. Heeft te maken met compacte bouw, korte vering, laag gewicht en brede banden. Plus de centrale ligging van het zwaartepunt, zodat het weinig kracht vraagt om de auto rond dat zwaartepunt te laten draaien.
De Toyota is verbazend comfortabel geveerd en opmerkelijk stijf gebouwd. Hij communiceert lekker direct met de rijder, meer dan een modale sportwagen met motor voorin. Ook het schakelen gaat direct en precies, met heel korte slagen van het pookje. De MR2 laat overigens goed horen dat de motor vlak achter je staat te werken. De Toyota-machine spint met een gelijkmatig geluid dat niet gauw vermoeit.
De 1,8-liter motor heeft VVT variabele kleptiming en levert 140 pk.
Hij pakt sterk oppakt vanaf laag toerental en gaat als een speer. Toch toont hij zich ook heel beschaafd als je rustig wilt rijden.
De snelle reactie op het gas en fraaie souplesse betekenen dat je altijd op motorvermogen het stuurgedrag kunt (bij)regelen, de grote attractie van het middenmotor-idee. Met constante trekkracht op de achterwielen stuurt hij zo goed als perfect neutraal, met gas los schuiven de voorwielen het eerst, met gas erbij laat je de achterkant bijtrekken of zelfs uitzwaaien - wat je wilt.
Overhellen in bochten is er zo goed als niet bij. Zodat het niks uitmaakt dat de stoelen geen buitengewone zijsteun bieden. En veel plek om opzij te schuiven heb je trouwens toch niet. Op zijn soepele vering schuift de Toyota relatief vroeg weg, met als keerzijde dat je hem ook vrij makkelijk kunt opvangen. Of met het gas spelend laat sturen zoals je toevallig van pas komt.
De simpele kap zit met twee klemmen bij de voorruit vast. Klemmen los, kap achterover gooien en klaar. De kap valt in een vergrendeling die met een drukknop tussen de stoelen zó weer open springt - het is met enige moeite te doen om de kap op of neer te klappen zonder uitstappen. Verder heeft de MR2 een effectief opklapbaar windschermpje dat de ergste tocht van achteren af tegenhoudt.
Is het wat, zo'n middenmotor-flitser - of zou je helemaal van dit concept af moeten zien? Toyota voert het erg ver door met helemaal geen bagageruimte. Wat betreft kart-achtig direct en puur racy rijgedrag vinden wij zo'n middenmotor-kar onverslaanbaar, nog een stapje lekkerder dan een gewone tweezits cabrio. De MR2 blinkt uit met een voor dit soort auto ongeloofwaardig comfort, en een praktische cabriokap. Maar helaas is hij alleen geschikt voor ééndaagse plezierritjes.