Toyota Corolla - Eerste rijtest

‘Hot Hybrid Hatchback’, ‘Family Racer’, er vliegen nogal wat dynamische kreten door de zaal tijdens de persconferentie over de nieuwe Toyota Corolla. Na twee generaties Auris keert de bestverkochte typenaam uit de auto-industrie terug op de C-segmenter van Toyota. Het mag duidelijk zijn dat er meer dan ooit is gemikt op de dynamische eigenschappen van de auto. Dat de naam zo’n beetje gelijkstaat aan duurzaam en betrouwbaar, volstaat niet meer. Het moet uitbundiger, leuker en sportiever. Die belofte deed topman Akio Toyoda immers een paar jaar geleden. Met de C-HR cross-over loste het merk die belofte in door één van de scherpst sturende auto’s in het segment aan te bieden. Het feit dat de Corolla op hetzelfde TNGA-platform staat en met een nieuwe 180 pk sterke hybride aandrijflijn komt, lijkt erop te duiden dat Toyota wederom sportieve troefkaarten in z’n hand heeft.

Zodra de kaarten op tafel komen, blijkt echter meteen dat de Corolla zich aanzienlijk minder sportief verhoudt tot z’n directe concurrenten dan de C-HR. Vering en demping zijn een stuk softer, waardoor de hatchback wat meer rolt. De auto lijkt bovendien minder snel achter z’n besturing aan te willen duiken. Druk door en er treedt voorspelbaar onderstuur op, waarna de elektronica de boel weer netjes in het gareel brengt. Veilig, degelijk en met een adequate gripreserve, maar een Ford Focus of Honda Civic ligt aanzienlijk beter op de weg en zelfs de nieuwe Kia Ceed voelt gewilliger aan. Vergeet de dy namische beloftes echter en de nieuwe Corolla blijkt een aangename reisauto. Het comfort is bovengemiddeld en hoewel het de besturing aan scherpte ontbreekt, werkt deze wel voorspelbaar genoeg om de auto precies daar te plaatsen waar je hem graag wilt hebben. Goedmoedig laat de Toyota de kilometers passeren, er valt geen echte kritiek op het onderstel te geven. Toyota heeft zeker geen slecht rijdende auto op de weg gezet. Maar ook geen uitgesproken dynamische.

SAFETY SENSE

Wel een veilige auto, want elke Corolla krijgt in Nederland standaard Toyota Safety Sense mee, wat betekent dat zelfs de instappers al adaptieve cruisecontrol, verkeersbordherkenning en rijbaanhulp aan boord hebben, evenals een knie-airbag. Heel netjes, al valt er natuurlijk altijd meer luxe te bestellen. De prijslijst begint bij net geen € 24.000 voor de basismotor in Comfort-trim, maar kan oplopen tot boven de € 40.000 voor de sterkste en meest luxe uitvoeringen. Geen klein geld, maar technologisch kan de nieuwe Corolla goed meekomen met de concurrentie. Het interieur betekent bovendien een flinke stap voorwaarts ten opzichte van de Auris. Het zit nog net zo degelijk in elkaar, maar ziet er mooier uit en dankzij een lagere zitpositie voel je je sneller thuis. De bediening van de meeste systemen werkt probleemloos, alleen het infotainmentsysteem blijft een verbeterpunt. Het werkt sneller dan voorheen, maar nog altijd trager dan de norm in dit segment en de menustructuur zal ook geen prijzen winnen.

Ook valt op dat de ruimte op de achterbank voor gemiddelde Nederlanders niet bepaald overhoudt. Dat probleem kan voor € 1.000 worden opgelost door te kiezen voor de stationwagon, de eigenaardig genaamde Touring Sports. Die heeft een zes centimeter langere wielbasis, waardoor de beenruimte geen probleem meer vormt. Dan krijg je de grotere kofferbak er meteen bij, want ook helemaal achterin toont de Corolla hatchback zich geen ruimtewonder. Afhankelijk van de uitvoering past er 361 liter in of zelfs maar 313 liter. De grotere jongens in het segment zitten rond de 400 liter. Ook de TS is zeker niet leidend in z’n segment, maar met 598 of 581 liter wel een stuk praktischer. Bovendien heeft de aandrijflijnkeuze een minder grote impact op de beschikbare ruimte.

TWEE HYBRIDES

De reden voor het verschil in bagageruimte zit namelijk in de grotere batterij van de nieuwe hybride aandrijflijn. Daarmee heeft Toyota de tamelijk unieke positie dat het, naast een conventionele 1.2 Turbo, twee stekkerloze hybride aandrijflijnen kan aanbieden in een model. De 1.8 Hybrid kennen we uit de C-HR en de Prius, maar die krijgt nu gezelschap van een 2.0 Hybrid. Hij combineert een 2,0-liter viercilinder met een 109 pk en 202 Nm sterke elektromotor om een systeemvermogen van 180 pk op de been te brengen. Daarmee kan de Corolla in 7,9 seconden van 0 naar 100 km/h accelereren. En om de sportieve aspiraties nog eens kracht bij te zetten, zijn er ook flippers achter het stuur gemonteerd. Daarmee kan het planetaire tandwielstelsel in min of meer vaste verhoudingen worden gezet om zo versnellingen te simuleren.

Het enige probleem is: het werkt absoluut niet sportief. De prestaties stellen niet teleur, maar zelfs handmatig schakelen voorkomt niet dat er altijd een soort weeïgheid in de aandrijflijn blijft die voortkomt uit het ontbreken van een vaste verbinding tussen motoren en wielen. Wring hem uit en de verbrandingsmotor heeft altijd de neiging om een keel op te zetten, wat simpelweg niet prettig klinkt. Net als bij het onderstel geldt ook hier echter: laat de sportieve verwachtingen bij het instappen voor wat ze zijn. Dan blijkt de aandrijflijn wel degelijk over grote pluspunten te beschikken. Door het toegenomen vermogen van beide krachtbronnen komt de 2.0 Hybrid nog vlotter van z’n plek en blijft de rust bij een gematigde tot vlotte rijstijl beter bewaard dan bij de 1.8 Hybrid. Het verbruik zal daarnaast ongetwijfeld buitengewoon gunstig zijn, ergens tussen de 1 op 15 en 1 op 20 moet zonder problemen lukken. Vanuit die hoek bezien, lijkt de 1.8 Hybrid dan eigenlijk een betere keuze. Het vergt wat meer beheersing om met die aandrijflijn de rust te bewaren, maar het lukt heel aardig. Naast de grotere bagageruimte biedt die motorisering als voordeel dat de gebruikskosten en de aanschafprijs lager zijn.

Al met al hangt de beoordeling van de nieuwe Corolla tamelijk sterk samen met het verwachtingspatroon bij binnenkomst. Reken op een lagere, lichtere en sterkere C-HR en je komt tamelijk bedrogen uit. De levenslust van die auto schittert in het nieuwe model door afwezigheid. In plaats daarvan toont de Corolla zich veel meer een traditionele Toyota. Op geen enkel vlak laat de auto grote steken vallen, maar afgezien van de hybride aandrijflijnen leidt de C-segmenter ook nergens. En zeker niet op sportief gebied. Het lijkt er dus sterk op dat het merk inderdaad heeft gebluft met de nieuwe Corolla. Maar dat betekent niet dat hij slechte kaarten heeft.

*Per abuis vermelden we in het filmpje dat de wielbasis van de Corolla TS vier centimeter groter is dan van de hatchback. Dat is echter het verschil in wielbasis tussen de Auris en de nieuwe Corolla. Het juiste verschil tussen de hatchback en TS bedraagt zes centimeter. Excuses voor de fout.*