Test: Range Rover Evoque P300e

Het blijft een beetje een apart ding, zo’n Range Rover Evoque. Niet alleen vanwege zijn markante koetswerk, dat er bij de generatiewissel van 2018 zeker niet minder bijzonder op werd, maar ook de positionering van het model is bijzonder. De Evoque is de kleinste auto van de Range Rover-reeks. Land Rover bewandelt de laatste tijd nadrukkelijk zijn eigen weg als het gaat om de aandrijflijn. De driecilinder is de laatste tijd aan een stevige opmars ­bezig, maar in een SUV van dit kaliber zijn we hem niet eerder tegengekomen. De 1,5-liter Ingenium-turbomotor in de Evoque is in feite een tweeliter viercilinder waar een cilinder vanaf is geknipt. De motor is ook te vinden in benzine-instapper P160, maar levert in de P300e wel 40 pk meer dan in het basismodel. Bovendien krijgt het blokje hier assistentie van een elektromotor, die de achteras van nog eens 109 pk voorziet. Het resultaat: 309 pk en 540 Nm. Zeer gezonde cijfers, zelfs voor een auto die met 2.157 kg nog eens 365 kg zwaarder is dan zijn conventioneel aangedreven broertje. De Evoque is in feite een voorwielaandrijver met een elektrisch aangedreven achteras.

Loodzwaar

Elektrisch rijden houdt de Range Rover bijna 40 kilometer vol. Hij laat zijn motor met een lege accu vrijwel continu draaien. Gelukkig is het geluid dat de driecilinder voortbrengt niet onprettig. Verwacht trouwens niet dat de Range Rover met zijn driecilinder een zuinigheidswonder is, want op louter benzine viel het testverbruik met nog geen 1:10 vrij hoog uit. Dat de Evoque P300e loodzwaar is, is onderweg goed merkbaar. Land Rover doet weinig moeite om de kilo’s onder tafel te vegen en geeft de Evoque een comfortabel onderstel mee. Alle kansen op lichtvoetigheid gaan daarmee resoluut overboord, maar dat is niet per definitie negatief. De Britse SUV voelt juist door dat gewicht groter, stoerder en onverzettelijker aan dan zijn uiterlijk doet vermoeden. Het stuurwiel is groot en de besturing behoorlijk indirect, maar wel met voldoende gevoel. Op de snelweg glijdt de auto op weldadige wijze over oneffenheden heen. Op lagere snelheid eist de combinatie van een hoog zwaartepunt, een dito gewicht en een relatief korte wielbasis soms wel zijn tol en worden korte richels minder soepel weggewerkt. De Brit beschikt over een rijstrookhulp die zich eenvoudig met een knop op het stuur laat bedienen. In de Evoque zorgt het elektronische vangnet er helaas soms eerder voor dat je gaat slingeren, zodat het in de praktijk vaak uitgeschakeld blijft.

Modern en strak

Het dashboard van de Range Rover oogt nog steeds fris en modern. Strak, zonder overbodige tierelantijnen, maar daardoor is het wel een opgeruimd geheel. De testauto beschikt nog niet over het nieuwe PIVI-infotainment, zodat we helaas weinig kunnen zeggen over de werking daarvan. De optionele Touch Pro Duo-schermen zijn al wel present. Het bovenste scherm is dan kantelbaar – uiteraard elektrisch – en wordt aangevuld met een tweede exemplaar lager op de middenconsole. Dat dient primair voor de klimaatregeling, maar biedt bijvoorbeeld ook inzicht in de verschillende rij­modi. Het geheel is tamelijk gevoelig voor ­vingerafdrukken en stof, maar oogt wel erg modern en strak. Een volledig digitaal instrumentarium is beschikbaar, maar niet standaard. Wie het niet heeft, krijgt twee analoge klokken en een digitaal deel. De Evoque biedt overigens ruimte aan 472 liter bagage en dat is net zo veel als een conventioneel aangedreven model. De lage CO2-uitstoot maakt de Range Rover tot een aantrekkelijke aankoop. De P300e is er vanaf krap € 61.000 en is daarmee maar zo’n € 1.700 duurder dan een gelijk uitgeruste P160, die grofweg de helft van het vermogen heeft.