Test: de nieuwe Tesla Model S Plaid is zinloos snel, maar toch is dat ook de grootste grap

Eén van de oudste auto's? De tijd vliegt!

Inderdaad! De Tesla Model S verscheen in 2012 en is daarmee volgens onze berekeningen het op drie na oudste automodel dat je nog nieuw kunt kopen. Of EV’s ooit gewilde klassiekers zullen worden, valt nog te bezien. Dit is echter ongetwijfeld één van de meest voor de hand liggende kandidaten voor die titel, vooral vanwege zijn significante rol in de autogeschiedenis. De Tesla Model S was weliswaar niet de eerste EV, maar wel de eerste auto die elektrisch rijden ‘cool’ en aantrekkelijk maakte. Tesla’s eerste volledig in eigen beheer ontwikkelde model sloeg in Nederland in 2012 meteen aan, daarbij geholpen door fiscale voordelen waardoor ondernemers in feite geld toe kregen door in zo’n Tesla te gaan rijden. Sindsdien is de Model S nooit vervangen door een compleet nieuwe generatie, al waren er wel steeds kleinere en grotere updates en facelifts. Dit is een recept dat Tesla standaard lijkt te volgen, want bij dit merk is er tot op heden nog nooit een compleet nieuwe generatie verschenen van een bestaand model.

Hoe zit het anno 2025 met de verkoopcijfers van de Tesla Model S?

Of het nu door zijn leeftijd komt of niet, erg relevant is de Model S allang niet meer. Vrijwel alle verkochte Tesla’s zijn inmiddels een Model 3 of Model Y, de grotere modellen spelen wereldwijd en in Nederland een rol in de marge. In Nederland waren de Model S en Model X dit jaar zelfs even helemaal niet meer te bestellen, maar nu zijn ze terug in een andermaal vernieuwde vorm.

Wat houdt die laatste update precies in?

De vernieuwing is deze keer een stuk minder ingrijpend dan in 2021, toen de Model S een bredere carrosserie, nieuwe bumpers, een compleet nieuw interieur en nieuwe aandrijflijnen kreeg. Deze keer zit het meer in de details. Zo zou het comfort zijn verhoogd door een aangepast onderstel en betere isolatie, is de bouwkwaliteit verbeterd en is de razendsnelle Plaid-versie voor het eerst herkenbaar aan een unieke voorbumper en dito wielen. Voorheen was er visueel nauwelijks verschil tussen de Plaid en de iets minder belachelijk snelle All-Wheel Drive (toen Long Range), nu is de snelste variant duidelijk van zijn net wat minder rappe broertje te onderscheiden.

Met nieuwe bumpers en wielen kun je de Plaid nu eindelijk van de reguliere Model S onderscheiden.

Kreeg de Plaid er ook nog wat vermogen bij?

Nee, maar dat was ook niet nodig. Met 1.020 pk, een opgegeven top van 322 km/h (met Track Package) en een 0-100-tijd van 2,1 seconden (!) is dit nog altijd één van de snelste auto’s ter wereld. Het sprinten gaat zó snel, dat het zeker in Nederland eigenlijk gewoon te heftig is. Wie het rijbewijs wil behouden, kan immers hooguit enkele seconden vol op het rechter pedaal gaan staan. Bovendien is het verstandig om dat alleen te doen als het droog is en als er niemand in de buurt is, want je kunt moeilijk van andere weggebruikers verwachten om voorbereid te zijn op zo’n belachelijke krachtsexplosie. Die volledige power is overigens alleen beschikbaar in de ‘Plaid’ rijmodus. In ‘Standaard’ en ‘Comfort’ is de auto trapsgewijs steeds iets minder snel en dat maakt de versnelling soepeler en beter beheersbaar, hoewel Tesla hier ook laat zien dit kunstje goed de baas te zijn. Want ok in ‘Plaid’ is het goed mogelijk om comfortabel en beheerst op te trekken, wat we bij andere snelle EV’s met veel vermogen weleens anders zien. Het samenstellen van een eigen rijmodus kan overigens ook, zodat de brute kracht niet verplicht gepaard gaat met de meest strakke afstemming van het luchtgeveerde onderstel.

Hoe rijdt de Tesla Model S, afgezien van dat enorme vermogen?

Het onderstel is te allen tijde behoorlijk comfortabel, maar wordt wel nadrukkelijk steviger in een sportievere stand. Het maakt de auto beheersbaar en trefzeker, waarbij de directe doch vrij gevoelloze besturing ook helpt. Dit is echter geen stuurmansauto ‘pur sang’. Daarvoor kun je toch beter bijvoorbeeld een Porsche Taycan kiezen, hoewel je daar voor vergelijkbare prestaties veel dieper in de buidel moet tasten.

Er is in de loop der jaren veel gezeurd over de bouwkwaliteit van Tesla's. Hoe is dat hier?

Afwerking, comfort en kwaliteit zijn na de laatste updates absoluut oké, maar voor een auto in dit grenssegment nog altijd weinig meer dan dat. Het interieur oogt bijvoorbeeld weelderig voor een Tesla, maar vrij simpel voor een auto van meer dan een ton. De nieuwe sfeerverlichting doet veel voor de uitstraling. De zitpositie is oké en de sportstoelen – hier zwart, maar wit en beige kan ook - zijn zelfs erg prettig, al is de verstelling wat eigenaardig. Zo zou de leuning van ons nog nét iets rechter op mogen staan dan hij kan en is niet de gehele zitting, maar alleen het middendeel daarvan in hoogte verstelbaar. De bediening van allerlei secundaire functies gaat uiteraard grotendeels via het scherm, maar Tesla slaagt het goed in om de nadelen daarvan tot een minimum te beperken. Enige uitzondering daarop zijn de richtingaanwijzers, die zich uitgerekend bij de duurste Tesla’s nog altijd via de knopjes op het stuur laten inschakelen.

Het scherm kun je naar de bestuurder óf naar de passagier kantelen.

Oja, het stuur. Zeker zo'n vreemd 'yoke'-ding?

Gelukkig niet. Het stuurwiel is standaard gewoon rond en dat zouden we zeker zo laten, want het optionele ‘yoke’-stuur is in de praktijk vooral een gimmick.

Is deze 'bejaarde'  Tesla technologisch nog een beetje bij de tijd?

Bij de Model S krijg je nog altijd een separaat instrumentarium met daarin onder meer de snelheid en navigatie-aanwijzingen, al missen we wel een plek waar permanent het verbruik afleesbaar is. Wellicht niet al te relevant in een Plaid, maar veel EV-rijders vinden het toch prettig om dat soort informatie altijd in beeld te zien. Het touchscreen is snel, logisch ingedeeld en overzichtelijk en biedt bovendien de mogelijkheid om apps en vensters naar keuze links of rechts in het scherm te slepen. Het hele scherm kan trouwens ook kantelen, naar de bestuurder of juist naar de passagier toe. De samenwerking met de app verloopt als vanouds fenomenaal en stelt je in staat om heel veel autofuncties vanop afstand te bedienen, terwijl het meenemen van een aparte sleutel of pasje met die app eigenlijk overbodig is. Toch is niet alles geweldig. De internetverbinding was in ons testexemplaar niet heel stabiel en dat is lastig, want zonder verbinding valt ook de navigatiekaart en muziek weg. Nu we toch aan het mopperen zijn: de testauto had Tesla’s Autopilot met ‘full self driving’ en dus alle beschikbare rijhulpen, maar in Nederland is dat in zijn huidige vorm nauwelijks bruikbaar. De auto laat te grote gaten vallen, kan de krappe bochtjes buiten de snelweg niet bijbenen en reageert in ons drukke en gehaaste verkeer simpelweg te traag, tenzij je altijd genoegen neemt met een plekje tussen de traagste verkeersdeelnemers. In je Plaid. Bovendien heeft de auto stuur-input nodig om te ‘weten’ dat je er nog bent, terwijl het in steeds meer andere auto’s volstaat om simpelweg een hand op het stuur te houden. Werk aan de winkel, Tesla!

Nieuw: sfeerverlichting.

Kan de Tesla Model S zijn modernere concurrenten nog een beetje bijbenen op het gebied van EV-prestaties?

De S Plaid is met zijn hoge gewicht, enorme vermogen en gigantische wielen uiteraard één van de minst efficiënte Tesla’s, maar zeker in het licht van die beperkingen is het verbruik nog altijd indrukwekkend. Wij reden er zo’n 20 kWh/100 kilometer mee en daarmee moet een bereik van zo’n 450 kilometer haalbaar zijn. In Theorie is het zelfs 621 kilometer, net wat meer dan voor de laatste update maar flink minder dan de 744 kilometer die voor de goedkopere All-Wheel Drive met dezelfde accu wordt opgegeven. Snelladen gaat met 250 kW nog altijd erg vlot, maar toch is de Model S zijn voorsprong op dat gebied wel kwijt. Veel concurrenten laden inmiddels nóg sneller, mede geholpen door de 800V-technologie die de Model S simpelweg niet heeft.

Zelfs achterin een soort sportstoelen, en een hoop ruimte uiteraard.

Dus wat is jullie eindoordeel over de Tesla Model S Plaid in 2025?

In de dagelijkse praktijk is de Model S mede door die technologie, maar ook door het veercomfort, de scherpte en de luxe nog altijd een erg prettige auto, zij het niet meer in alles hypermodern. De meerwaarde van de Plaid is rationeel bezien beperkt, want zelfs deze snelheid went en de ‘basisversie’ is met een 0-100-tijd van 3,2 seconden welbeschouwd ook vreselijk snel. Het prijsverschil is met ‘maar’ €10.000 te overzien en voor €120.990 kom je nergens anders in de buurt van zoveel brute kracht. Je weet met zo’n Plaid dat je simpelweg altijd de snelste zult zijn, en dat is misschien wel de grootste grap van deze auto.