Test: Abarth 600e Scorpionissima - onmogelijke missie geslaagd

“Wij blijven elkaar tegen het lijf lopen!” Verwonderd kijk ik op van mijn boek in een mij volslagen onbekend, doch vriendelijk gezicht. Dat de man mij niets zegt, ligt aan mij en wellicht het feit dat mijn wekker vanochtend om vijf uur afging, want Arje, verffabrikant te Amsterdam, zoals hij zich voorstelt, zegt mij vorige week bij de Stellantis-dealer in Amsterdam te hebben gezien. Daar was ik inderdaad, wegens een storing aan onze duurtest-Astra. Sterk, maar dat we elkaar hier, bij de gate van de ochtendvlucht naar Milaan weer tegenkomen, is nog niet eens het grootste toeval. Want Arje vertelt een groot Abarth-fan te zijn en zelf een 695 te rijden. Laat ik nou net op weg zijn naar mijn eerste kilometers met de Abarth 600e.

Grijze haren

Abarth-fans, daar krijgen ze bij Abarth de laatste tijd wat grijze haren van. Veel van die liefhebbers zien hun merk in combinatie met transitie helemaal niet zitten en dat steekt product-manager Eleonora Agnello niet onder stoelen of banken. Tijdens haar presentatie glijden meerdere onaardige quotes, die ze van social media heeft geplukt, over het scherm. “We didn’t make the rules”, verontschuldigt ze de gedwongen transitie van Abarth. Het staat in schril contrast met het rotsvaste zelfvertrouwen dat autofabrikanten doorgaans uitstralen bij de presentatie van een nieuw model.

Schreeuwende kleuren

Aan de andere kant kan een gezonde dosis zelfreflectie ook juist tot extra inspanning leiden, dus laten we onze kennismaking met de Abarth 600e positief aanvliegen. Abarth heeft de Fiat in elk geval ingrijpend onder handen genomen. Dat begint al aan de buitenkant, met andere bumpers, enorme 20-inch wielen, 25 mm minder bodemvrijheid, twee schreeuwende kleuren (hypnotic purple en acid green) die Abarth-only zijn en een joekel van een dakspoiler die verwijst naar de open achterklepjes van de Abarths van weleer. Ook vanbinnen is de Abarth een wereld op zich. Veelbelovende kuipstoelen van Sabelt, die met alcantara bekleed zijn, donkere bekleding met felgekleurde stiksels, een tweespaaks stuurwiel (want dat hoorde zo in de racerij van weleer, vindt Abarth) en een heel nest schorpioenlogo’s. Het ziet er allemaal klasse uit.

Mechanisch sperdifferentieel

Desondanks moeten we de meerwaarde van een Abarth vooral in de techniek en de daaruit voortvloeiende prestaties zoeken. Abarths waren van oudsher voornamelijk ‘bescheiden’ auto’s die door Carlo Abarth en zijn team sneller en dus competitief waren gemaakt. Circuitspeeltjes voor de minder bedeelde beurs. Leuk, maar hoe vlieg je zoiets aan met een EV? Het antwoord luidde: langs alle kanten. De motorkarakteristiek werd aangescherpt, de accu kreeg een speciaal koelsysteem waar hogere piekvermogens mee mogelijk zijn, dankzij de lagere ophanging zakte het zwaartepunt, vering en demping werden een flink stuk stugger gemaakt en door aanpassingen aan de achteras werd de anti-rolstijfheid met 41 procent verbeterd. Verder werd de besturing zwaarder en directer gemaakt en kreeg de Abarth een mechanisch sperdifferentieel. Michelin mocht speciale banden  ontwikkelen, met zachtere compound aan de randen en juist een hardere rubbersamenstelling in het midden van het loopvlak.

Geen vette happen

Een hele waslijst die nog nagalmt in mijn hoofd wanneer ik plaatsneem in een zuur-groene Scorpionissima. De Sabelt kuipstoel klemt me zodanig tussen de lendensteunen in dat ik blij ben dat ik niet van het snoep en de vette happen ben. Het dikke, afgeplatte en met alcantara beklede stuurtje ligt heerlijk in de hand en na enig zoeken in de menu’s tover ik op het centrale scherm een viertal meters die me op de hoogte houden over acculading, accutemperatuur, vermogensafgifte en systeemvoltage. In datzelfde menu zit ook de sound generator, waarmee je het hese grommetje krijgt waar Abarths in het fossiele tijdperk bekend om stonden.

Amper onderstuur

Dat Scorpionissima behoeft enige toelichting. De 600e komt er in twee smaken. De Turismo met 240 pk en, in een beperkte oplage (1.949, omdat Abarth in 1949 werd opgericht) de Scorpionissima die we vandaag mogen rijden. Die heeft 280 pk en 345 Nm, waarmee hij in 5,9 seconden op de 100 km/h zit en topt bij 200 km/h. Dat is de versie die we vandaag rijden en die – spoiler alert – ontzettend indruk maakt. Al tijdens de eerste meters voelt de auto sneller aan dan de cijfers doen geloven. Je wordt nog dieper de Sabelt in gedrukt en klemt het stuur steviger vast. Dan komt de eerste bocht, die je al gauw té enthousiast instuurt, omdat het stuur nog directer blijkt dat je aanvankelijk dacht. Maar dat is niet erg, want het enthousiasme waarmee de neus de hoek om gaat, is aanstekelijk, zodat je de volgende bocht nog scherper en nog sneller inzet: geen probleem, je moet het wel heel bont maken om serieus onderstuur op te wekken en zelfs als dat lukt, duurt het maar even. Dat sperdifferentieel zit er niet voor de show. Dat de rolstijfheid een belangrijk punt van aandacht was, blijkt bij de slalom die naast het circuit is uitgezet. Na elke wisseling zet de koets zich onmiddellijk en strak in de nieuwe koers. De 600e voelt bijna ongekend licht aan voor een EV.

Sportieve inborst

Daar moeten we wel tegenover stellen dat het harde onderstel en de directe besturing deze auto op de openbare weg, en zeker op het matige asfalt van de wegen rond Balocco, stug en ietwat nerveus maken. Voordat je je laat inpakken door de heerlijk sportieve inborst van deze Abarth, moet je goed nadenken of het matige comfort niet te veel een compromis voor je is. Maar weet dat ondergetekende die aderlating er graag voor over zou hebben.

De Abarth 600e is ook wat betreft luxe prima bedeeld. Standaard zijn 20-inch wielen, sperdifferentieel, parkeersensoren achter, het grommetje, infotainment op 10,25 inch, adaptieve cruisecontrol en een mooi pakket ADAS. Dan hebben we het nog maar over de 240 pk sterke Turismo, die € 45.990 gaat kosten. De Scorpionissima heeft voor vier mille meer onder meer 280 pk, inductielader, gifgroene remklauwen, sfeerverlichting, donker glas achter en hoogglans zwarte accenten. Beide uitvoeringen hebben 53 kWh in de buik, die je met maximaal 100 kW kunt laden. De Turismo komt 332 km ver met een volle accu, de Scorpionissima houdt er na 321 km mee op. Ben je hebberig geworden, dan is het zaak je geduld nog even over het jaar heen te tillen, want de levering begint pas het eerste kwartaal van 2025.