Suzuki Alto 1.0 GL (1995)

Suzuki heeft de fabricage van de nieuwe Alto geheel ondergebracht bij de Indiase autofabrikant Maruti Udyog. De Japanners hebben een aandeel van 40% in deze fabriek, die al geruime tijd Suzuki's in licentie bouwt. De oude Alto 5-deurs Max rolt daar ook al sinds 1993 van de band.
Wanneer India wordt genoemd als land van oorsprong, merk je dat er hier en daar een wenkbrauw wordt opgetrokken. We moeten er op vertrouwen dat Suzuki zijn kwaliteitsdoelstellingen met succes heeft overgebracht op de Indiase cultuur. De tijd zal dat nog moeten leren.
In ieder geval is de nieuwe Alto in Japan ontworpen en ontwikkeld. Suzuki heeft van zijn kleinste telg, die als een echte mini te boek stond, nu een opgroeiende tiener gemaakt. In de lengte groeide hij maar liefst 19,5 cm en in de breedte bijna 10 cm, terwijl de wielbasis met 16 cm toenam. Juist de laatste twee maten zijn van directe invloed op de bewegingsvrijheid van de inzittenden. Die is ten opzichte van de Alto Max nu echt een stuk beter geworden. De grotere lengte heeft zijn sporen ook nagelaten op de grotere bagageruimte, die nu met 210 liter een inhoud heeft die past in zijn klasse.
Maar de Alto werd niet alleen groter, hij kreeg met de nieuwe 1,0-liter motor ook meer uithoudingsvermogen. Daarmee is de kleine Suzuki beslist het mini-stadium ontgroeid.
De pittige viercilinder doet zijn werk zonder morren en meer dan dat. Hij draait gewillig mee met het snelverkeer en waar geoorloofd, sla je met een maximum snelheid van 152 km/h toch geen gek figuur. Die snelheid lag bij de testwagen overigens 2 km/h hoger dan de fabrieksopgave, terwijl onze acceleratietijd van 0-100 km/h zelfs een dikke seconde beter uitkwam: 14,1 s. Die cijfers zijn veelbetekenend voor de levendigheid van het kleine motortje, dat bovendien behoorlijk geruisloos in het vooronder ligt te snorren. Samen met de prima gespatieerde en soepeltjes schakelende vijfversnellingsbak vormt de kleine krachtbron de basis voor meer-dan-minimale kwaliteiten. De sprong naar volwassenheid heeft de Alto niet alleen te danken aan zijn grotere afmetingen, maar ook aan zijn wegligging. Aanvankelijk voelt de kleine Suzuki wat zacht-geveerd aan, maar het bochtgedrag is absoluut positief, ook bij hogere snelheden. Wie het gaspedaal wat te diep ingetrapt houdt, merkt dat het autootje over vier wielen wat gaat glijden en zich dan gemakkelijk laat corrigeren door de voet iets op te heffen. De comfortabele vering is een gevolg van het compromis dat Suzuki voor zijn kleinste telg heeft moeten zoeken. Een auto met een dergelijke korte wielbasis heeft immers al snel de neiging te gaan stuiteren. Maar van dat laatste heb je in de Alto nauwelijks last, of de weg moet wel heel slecht zijn.

Nog niet helemaal af
De Alto behoort technisch gezien dus zeker tot de top van de supercompacte auto's. Met zijn onopvallende uiterlijk valt hij helaas in de categorie van dertien-in-een-dozijn, ook al is daar niets mis mee. Het interieur is erg netjes afgewerkt, met volledig beklede portieren en de leefruimte is heel behoorlijk, ook op de achterbank. Toch mag de Alto nog niet tot de volgroeide auto's worden gerekend. Want al is het een lekker rij-autootje en is hij uitgerust met alle elementaire zaken die nodig zijn om veilig te kunnen rijden, hij mist nog wat op het gebied van praktisch nut. Zo is er behalve een dashboardkastje met klep geen enkel opbergvakje te vinden. Niet in de portieren en niet in de middenconsole, terwijl volle tassen met de wekelijkse boodschappen als het ware onder de hoedenplank gewurmd moeten worden en anderhalve-literflessen Spa en Cola er beslist niet onder passen. Die hoedenplank scharniert niet mee met de achterklep en moet dus altijd met de hand omhoog of omlaag worden gezet. Het zijn maar kleinigheden, maar ze komen wel steeds terug. En als de Alto nu de allergoedkoopste aanbieding in zijn klasse was, zou je er misschien makkelijker mee kunnen leven. Voor circa 18.000 gulden verwacht je tegenwoordig toch ook wat vakjes, een make-up spiegeltje en een makkelijke toegankelijke bagageruimte, hoe klein ook.
Maar eerlijk is eerlijk het doet niets af aan de kwaliteiten van de Alto als prima reisgenoot en handige stadsrakker.