Subaru Legacy 2.0 GL (1994)

Het kleine Japanse merk Subaru, dat overigens deel uitmaakt van het machtige Fuji-imperium, is niet alleen door zijn exotische motorenkeus een buitenbeentje in autoland. Nog meer bekendheid geniet het merk door zijn pionierswerk op het gebied van permanente vierwielaandrijving voor personenauto's. Zeker, Audi heeft met zijn quattro ook een reputatie, maar de Subaru 4wd heeft de oudste rechten en kost stukken minder dan zo'n exclusieve Duitser. Subaru's zijn dan ook erg gewild in de wintersportlanden en... de Arabische wereld. Zo'n vierwielaandrijver presteert in het woestijnzand even goed als op de besneeuwde bergpassen. Vandaar.
Hoewel de 4x4-versie van de Legacy 2.0 GL maar 1500 gulden meer kost dan de 'normale' voorwielaandrijver is ten behoeve van deze test toch voor de laatste gekozen. Dat was ten eerste vanwege de vergelijkbaarheid met de concurrentie, ten tweede op grond van het feit dat we in ons verkeer maar zelden behoefte hebben aan vier aangedreven wielen en ten slotte uit Hollandse zuinigheid. Voor 1500 piek kan je immers andere leuke dingen doen en vergeet niet dat het aandrijven van twee wielen extra ook wat meer benzine kost, terwijl tevens de bandenslijtage iets groter is.
Het '94-model verschilt uiteraard merkbaar van de vorige editie. Zowel het neusje als de achtersteven is wat meer afgerond, het vreemd-inspringende ruitje achter-opzij is nu 'bijgetrokken' en de hele auto oogt gladder en strakker. In het interieur is ruimtewinst geboekt doordat de carrosserie 5 centimeter werd verlengd, de hoogte 2,5 cm toenam en ook de breedte een fractie groeide. Binnenin valt het trouwens op dat de middenconsole weliswaar fraai aansluit bij het dashboard, maar toch een beetje apart staat van de klokkenwinkel.

Technisch gelijk
Onder de motorkap lijkt er weinig veranderd, maar toch zit juist daar een flink stuk vooruitgang verborgen. Bij het starten blijkt dat nog niet meteen; de typische boxergrom klinkt gedempt, maar nog even vertrouwd als vroeger. Maar gaandeweg raak je onder de indruk van een merkbaar toegenomen soepelheid. Technisch vertaald betekent dit, dat het topvermogen nu bij 400 toeren minder (=5600) optreedt dan vroeger en dat het koppel niet alleen is opgetrokken van 164 tot 170 Nm, maar ook dat het verloop veel vlakker is geworden. Tijdens het rijden is dat goed te merken: schakelen hoeft niet zo nodig en dus heb je maar zelden behoefte om de hoogste toerengebieden op te zoeken. Daardoor blijft ook het wat rauwige boxergeluid achterwege; alleen als de 16-klepper vér in de versnellingen moet doortrekken, is daar nog een restant van te bespeuren.

Rust
De grotere rust in het vooronder blijkt ook uit de geluidsmeting in het interieur: de bescheiden 71,5 dB bij 120 km/h komt grotendeels voor rekening van het contact tussen banden en wegdek. Door de vlakke bouw van de boxer ligt zijn zwaartepunt lager dan bij een staande motor en dat is uiteraard gunstig voor het weggedrag. Maar de langsgeplaatste motor ligt wel grotendeels vóór de vooras en dat is voor de gewichtsverdeling weer minder ideaal. Als gevolg daarvan bezit de Legacy een voorbeeldige rechtuitstabiliteit, die in snelle bochten echter wat meer onderstuur oplevert dan men zou verwachten. Veilig en makkelijk met gas-los te corrigeren, dat wel, maar voor de liefhebber van autorijden niet bijzonder inspirerend. Bij de 4wd-Legacy ligt dat anders: uit ervaring wet en we dat de verdeling van het vermogen over voor- en achterwielen zorgt voor een verrassend neutraal bochtgedrag, dat de auto een lichtvoetig karakter geeft.
Beoordeeld op zijn prestaties is de nieuwe Legacy geen uitspringer. Weliswaar zegt de folder dat hij in 9,6 seconden optrekt van 0 naar 100 km/h, maar dat is wel erg optimistisch. Met een seconde meer plaatst hij zich naast de even sterke en weinig zwaardere Mazda 626; dat lijkt correct en het komt ook overeen met onze eigen acceleratiemeting van 11 seconden. Meer waarde verdient trouwens de inhaalsprint van 80 tot 120 km/h, die de Legacy in '4' minder dan 10 seconden kost. Zonder meer een prima resultaat, dat de soepelheid van de motor benadrukt.
Ten slotte is de uitrusting van de Legacy met vier elektrisch bediende zijruiten, dito spiegels, centrale vergrendeling en nog wat prettige accessoires tamelijk luxueus, maar in deze aparte auto mis je toch wel een veiligheidsverhogende airbag. Bestellen kan, maar dan wel meteen twee stuks voor het lieve bedrag van vierduizend gulden. Nogal vreemd, maar het hoort wellicht bij de eigenzinnigheid waarmee Subaru in andere opzichten veel vrienden heeft gemaakt.