Subaru Forester – Nissan X-Trail - Vergelijkende Test

De Subaru Forester is van voor tot achter nieuw; hij is in alle opzichten een stuk volwassener geworden. Opmerkelijk is dat de dieselmotor niet meer van de partij is bij deze als caravantrekker zo geliefde SUV. Die techniek is – zijn gunstige CO2-uitstoot ten spijt – bij het grote publiek (en dat is bij Subaru voor 90 procent de particuliere markt) uit de gratie en daarmee voor de Forester van de menukaart verdwenen. Om de CO 2-uitstoot terug te dringen, presenteert Subaru zijn nieuwe SUV nu met een mild-hybrid aandrijflijn. Opvallend, want bij het merk met de zes sterren hadden ze nog niet eerder een elektromotor in de aandrijflijn. Zodoende luistert het model nu voluit naar de naam Forester 2.0i e-Boxer, waarbij dat 2.0i erop duidt dat de boxermotor een cilinderinhoud heeft van 2,0-liter; van downsizing is nog geen sprake.

Hoe anders denken ze daar bij Nissan over. Voor de X-Trail bieden ze naast een dieselmotor om de CO2-uitstoot terug te dringen tegenwoordig een compactere benzinemotor aan. Het levert voor de Nissan een net iets lagere uitstoot op dan bij Subaru, waarbij moet worden opgemerkt dat de Subaru alleen als vierwielaandrijver verkrijgbaar is en de Nissan met benzinemotor juist alleen als voorwielaandrijver. Voor 4WD ben je bij de X-Trail aangewezen op de dieselmotor. Maar goed, zijn we beter af met mildhybrid techniek of juist met downsizing?

NIET PREMIUM

De Forester en de X-Trail acteren aan de bovenkant van het midi-SUV-segment. Ze zijn net wat groter dan bijvoorbeeld de Nissan Qashqai. De X-Trail is vanbuiten zelfs nog groter dan de Forester. Evengoed is de vijfde generatie van de Forester in alle opzichten gegroeid en dat levert extra interieurruimte op. Voorin was er al weinig reden tot klagen, want de drie centimeter langere afstand tussen vooren achteras komt grotendeels ten goede aan de beenruimte van de achterpassagiers. Achter in de X-Trail is iets minder beenruimte dan in de Forester, maar wel meer hoofdruimte. Verder is de achterbank van de Nissan eenvoudig in delen verschuifbaar, waardoor de inhoud van de 550 liter grote kofferbak verder te vergroten is. Dat klinkt uiteraard als luxe, maar het komt voort uit het gegeven dat de X-Trail ook met een derde zitrij verkrijgbaar is – die verschuifbare achterbank maakt het instappen gemakkelijker.

De X-Trail op deze pagina’s heeft die derde zitrij overigens niet. Dat levert in beginsel extra bagageruimte op onder de laadvloer, maar die ruimte wordt voor een deel op geëist door de subwoofer van het geluidssysteem. Onder de vloer van de 505 liter metende Subaru-kofferbak vinden we, behoudens een vakje voor de afneembare trekhaak en een bandenplakset, geen extra bergplaats. Dat komt doordat de accu van het hybride systeem een plekje recht boven de aangedreven achteras heeft gekregen. Voor wie méér wil meenemen dan er in de respectievelijke kofferbakken past is het goed te weten dat de Nissan een aanhanger mag trekken van 1.500 kg en de Subaru zelfs van 1.870 kg. Bij die laatste zit de accu de montage van een trekhaak duidelijk niet in de weg.

Met keurig bruin leer en nette stikseltjes proberen Nissan en Subaru om de interieurs van de auto’s enig cachet te geven. Het kan echter niet maskeren dat de Nissan op leeftijd begint te raken en dat ze bij Subaru functie boven vorm prevaleren. Het dashboard in de Forester heeft weliswaar geen premium uitstraling, maar het ziet er uit alsof het doelbewust is ontworpen om heel lang mee te gaan. Alles wat we aanraken of beetpakken, voelt degelijk en solide aan.

De cockpit bestaat uit een lekker overzichtelijk instrumentarium, waarin een groot digitaal display ontbreekt. Hier ‘gewoon’ een helder afleesbare snelheidsmeter, geflankeerd door een grote toerenteller, al vragen we ons af wat het nut van dat laatste instrument is, omdat er immers niet zelf hoeft te worden geschakeld. Ook het grofstoffelijk opgezette Nissan-dashboard heeft een zeer overzichtelijk instrumentarium.

Verschillen zijn er ook: het centrale infotainmentdisplay zit bij de X-Trail wat lager op de middenconsole dan bij de Forester, waardoor je je blik iets verder van het verkeer moet wenden wanneer je op het scherm wilt kijken. Nissan en Subaru lijken er verder een wedstrijd van te hebben gemaakt wie de meeste knopjes op het stuur kwijt kan. Prima, ze zitten in elk geval goed in het zicht. Minder enthousiast worden we in beide auto’s van het knoppencluster linksonder op het dashboard, waar we bij de Nissan na lang zoeken uiteindelijk zelfs de schakelaar van de stuurverwarming tegenkomen. Subaru heeft voor die functie gelukkig gewoon een toets op de plek waar je hem verwacht: op het stuur zélf. Pluspunt van de conservatieve dashboardindeling bij beide auto’s is dat de bediening van de airco niet is weg gestopt in het multimediasysteem maar gewoon werkt met fysieke knoppen, net als de volume regeling van de respectievelijke audiosystemen. Evengoed zijn er wel verschillen tussen de systemen; de bediening gaat in de Forester net even wat sneller en logischer en Subaru biedt Apple CarPlay en Android Auto, terwijl de Nissan dat niet heeft.

LOBBIGE BOXER

Subaru biedt in de Forester slechts één aandrijflijn, keuze is er niet. We hebben het dan over een 150 pk boxermotor en een 16,7 pk elektromotor, die via een CVT alle vier de wielen aandrijven. De elektromotor is oorspronkelijk bedacht om de verbrandings motor te assisteren in de aanloop naar het maximum koppel c.q. maximum vermogen. De pieken worden er niet hoger van, maar het gaat vooral om het verbeteren van de reactie op het gaspedaal. Of andersom: dezelfde prestaties trachten te bereiken met minder benzine. Het resultaat is een aandrijflijn die een beetje lobbig reageert; het sprankelt niet echt. Een voordeel van de elektroondersteuning is wel dat de CVT de boxermotor niet direct in de toeren hoeft te jagen wanneer je wat meer gas geeft, al vraagt rijden met zo'n transmissie nog altijd om enige behoedzaamheid. In het middengebied draagt de toevoeging van de elektromotor direct bij aan het comfort. Met zijn 150 pk is de zware Forester bepaald geen sportwagen. Zijn vierwiel aandrijving komt op het Nederlandse wegennet hooguit tot zijn recht onder winterse omstandigheden. Naast de gebaande paden daarentegen blijkt het 4WD-systeem zijn nut direct te bewijzen. Mede dankzij de elektronica komt de Forester off-road verder dan verwacht.

Nissan biedt de X-Trail alleen aan met vierwielaandrijving in combinatie met een dieselmotor, naar keuze met een handbak of automaat. De benzineversie is er alleen met voorwielaandrijving, waarmee we de onverharde paden maar hebben gelaten voor wat ze zijn. De 1,6-liter benzinemotor heeft in de X-Trail vorig jaar plaatsgemaakt voor de compactere 1,3-liter viercilinder en dat is de motor die we ook kennen van verschillende Renaults en zelfs Mercedessen. In de X-Trail is de downsize-motor goed voor 160 pk en werkt-ie samen met een eveneens uit andere modellen bekende DCT-versnellingsbak. Deze aandrijflijn laat een levendiger indruk achter dan die van de Subaru, het gaat allemaal net wat vlotter. Alleen werkt de DCT niet zo vloeiend als de CVT van de Subaru, maar in relatie tot wat we ons herinneren uit andere auto’s met DCT, lijkt het alsof de transmissie in de X-Trail beter tot zijn recht komt. Wellicht is de software herzien of aangepast aan de grote auto. De bak werkt redelijk soepel en weet zijn schakelmomenten goed te kiezen. Het enthousiastere karakter van de Nissan-aandrijflijn heeft ook een keerzijde. Zonder hybridetechniek en vierwielaan drijving is de Nissan 170 kg lichter dan de Subaru. Op papier levert dat de X-Trail een lager verbruik op. In de praktijk blijken de verschillen echter minimaal, de Subaru is zelfs een fractie zuiniger. Best opmerkelijk.

VOORKOMEN IS BETER

Zolang hij niet al te veel oneffenheden in het wegdek tegenkomt, maakt de Nissan een comfortabele indruk. Met korte hobbels en bobbels heeft het onderstel echter wat moeite, het wordt dan stoterig. De veren en dempers onder de Subaru kunnen daar beter mee overweg, wat ook op slechtere bestrating een comfortabeler geheel oplevert. En hoewel de boxermotor vóór de vooras is gehuisvest, gaat de Forester toch vrij neutraal en koersvast de hoek om. Vierwielaandrijving of niet, in geval van nood heeft de Subaru een langere remweg. Bij de meting voor de noodstop van 100 km/h tot nul staat de Forester na 39,9 meter stil, terwijl de X-Trail daar twee meter minder voor nodig heeft. Aan de andere kant: voorkomen is beter dan genezen. Subaru bedeelt de Forester (afhankelijk van de uitvoering) rijkelijk met veiligheidsen assistentiesystemen. Vanaf het tweede van de vier uitrustingsniveaus krijgt de Forester standaard veiligheidsvoorzieningen mee zoals vermoeidheidsdetectie, achteruitrijbewaking (wat zelfstandig een remingreep kan uitvoeren) en een grootlichtassistent.

En voor de caravantrekkers: een aanhangerstabiliteitssysteem is standaard op alle uitvoerings varianten. Dat laatste is er bij de Nissan niet bij, de andere hiervoor genoemde veiligheidssystemen zijn wel leverbaar, als onderdeel van een pakket of een uitrustingsniveau. Opmerkelijk is trouwens dat Nissan zijn eerste stappen naar autonoom rijden (fileassistent, intelligente cruisecontrol en rijbaanassistentie) alleen aanbiedt op de versies met dieselmotor en CVT. Met een benzinemotor moet je het zelf doen.

BEHOORLIJK PRIJSVERSCHIL

De CO2-uitstoot van beide auto’s ontloopt elkaar niet veel en dat geldt ook voor het bpm-bedrag dat onderdeel uitmaakt van de cataloguswaarde van het tweetal. Evengoed is er een behoorlijk prijsverschil. De X-Trail is er met benzinemotor al vanaf € 37.640, terwijl de prijslijst van de Forester bij € 46.995 begint. Dat is een behoorlijk gat, zeker wanneer je bedenkt dat de blauwe Nissan op deze pagina’s de compleetste X-Trail DIG-T 160 DCT Tekna is, waarvoor je ‘maar’ € 43.690 moet mee brengen. Maar goed, dan heb je wel alléén voorwielaandrijving. Voor € 46.870 heb je een X-Trail met vierwielaandrijving, uitgerust met dieselmotor en handbak. Met automaat heb je de 4WD-diesel vanaf € 50.620. Dan liggen de kaarten net even anders.