Subaru Forester 2.0 XT

Er is een tijd geweest dat je de Forester XT er zo uitpikte, dankzij een iets woester uiterlijk en de enorme luchthapper op de motorkap. En dat dan in een tijd dat de Forester meer crossover dan SUV was. Sterker: Subaru behoorde in 1997 tot de pioniers op dat vlak, zoals ook de Outback als opgeruigde stationcar ver voor de troepen uitkwam. De huidige Forester is een maatje groter en komt qua lengte in de buurt van auto's als de BMW X3 en Volvo XC60. In de breedte echter niet, terwijl hij ze in de hoogte juist weer overtreft. Daardoor zijn de proporties niet helemaal in de juiste verhouding. De Forester is om verschillende redenen geliefd bij lieden die regelmatig met een paardenkar of caravan op pad zijn. Ten eerste vanwege het trekgewicht van twee ton, gecombineerd met de standaard vierwielaandrijving. Daarnaast is het een ongelooflijk betrouwbare auto die mede daardoor keer op keer hoog scoort in wereldwijde klanttevredenheidonderzoeken. In Nederland 'doet' Subaru nog geen 800 auto's per jaar, wereldwijd hoopt het merk dit jaar voor het eerst door het miljoen te gaan.

Potente boxer

De Forester is voor modeljaar 2016 op enkele onderdelen iets aangepast, met onder meer andere achterlichten, dikker glas, kleine wijzigingen in het interieur en LED-koplampen op de duurste versie. Op het menu staan drie motoren: een tweeliter benzine met en zonder turbo en een diesel. Uiteraard allemaal boxers, daar blijft Subaru heilig in geloven en de collega's van Porsche bouwen sinds kort ook weer een viercilinderboxermotor. In de Forester XT treffen we de op één na krachtigste boxer die Subaru in het programma heeft, alleen de 300 pk sterke WRX STi overtreft hem. Goed, Noorwegen dus. Daar sturen we met de potente Soeb door een ongerept woud, waar niet meer dan een simpel tractorpad ons de berg op en af leidt. Aan weerszijden van de auto kijken we tegen een hoge sneeuwwal aan en de stijgingspercentages zijn zo nu en dan behoorlijk. Maar je raadt het al: de Forester ploegt zich er een weg doorheen, zwoegt, glibbert, gromt en komt boven. Bij het afdalen schakel je simpelweg de functie 'X Mode' in. Dan hoef je alleen maar het stuur vast te houden, de rest regelt het elektronische brein. Werkt perfect, kunnen we stellen.

Niet opwindend

Nu zullen slechts weinigen van ons met enige regelmaat door Scandinavische bossen ploeteren, dus nemen we de XT ook mee naar de meer gebaande paden. Ook die liggen in de omgeving van Geilo bedekt onder een laag sneeuw, maar dankzij de speciale rubbersamenstelling van de winterbanden (een type dat alleen in de Scandinavische en enkele andere landen wordt geleverd) en de 4WD beschikken we over veel grip. De motor is gekoppeld aan een continu variabele transmissie (CVT), ook een stokpaardje van dit eigenzinnige Japanse merk. Nu gedraagt deze versnellingsbak zich in de praktijk enigszins als een normale automaat omdat Subaru er een aantal voorgeprogrammeerde overbrengingen aan heeft toegekend. Met de flippers aan het stuur beschik je over acht versnellingen. Daarbij kun je ook nog eens kiezen tussen een normale en een sportieve rijmodus, waarmee het totale aantal overbrengingsverhoudingen op 13 uitkomt! Maar dan zou je tussen elke schakelgang door moeten switchen tussen de twee rijmodi en dat doe je natuurlijk niet. Hoe dan ook: staat de pook gewoon en D en ga je vol op het gas, dan gedraagt de bak zich als een normale CVT en klimt het motortoerental dus snel naar het maximum en blijft daar ook. Mede door dat karakter ervaar je de 241 pk en 350 Nm niet zo intens als bij sommige andere auto's. Zeker, de XT is rap, maar hij zorgt niet voor een sensatie. Ook de besturing en het onderstel betrekken je niet sterk bij het rijden. Zoals gezegd, de omstandigheden zijn er niet naar om snoeihard door bochten te jagen. De soepele vering verschaft de Forester veel comfort, de zijdelingse steun van de stoelen kan beter. Duiken we in de prijslijst, dan zien we dat deze Forester veel serieuze concurrentie heeft te dulden, zoals de Audi Q5 en de Lexus NX. Dat maakt het er niet gemakkelijker op.