Skoda Superb 1.8 T Comfort (2002)

In de Skoda Superb valt de Volkswagen Passat gemakkelijk te herkennen. De voorportieren en de achterklep zijn zelfs uitwisselbaar. De Skoda deelt de bodemplaat met de Chinese Passat, die ten opzichte van 'onze' uitvoering 'n 10 cm langere wielbasis heeft. Toch, zo benadrukt het VAG-concern, is de Superb voor 90 procent 'n nieuwe auto.
Het is dat het tijdens het rijden niet zo gezond is om je ogen te sluiten. Maar zou je dat wel doen, dan waan je je achter het stuur van de Superb in een Passat. Vormgeving en materiaalkeuze van het dashboard komen vrijwel overeen. De indeling van de middensecties wijkt iets en ook het instrumentarium ziet er iets anders uit.
In de portierbekleding ontdekken we op detailniveau eveneens verschillen. En als je goed rondkijkt, tref je uiteraard nog meer andere details. Maar overeenkomsten met de Passat blijven zich opdringen. Da's niet ongunstig.
In de Superb is het gemakkelijk om een goede zitpositie te vinden. Daarbij kun je hoog of laag achter het stuurwiel plaats-nemen. Dat stuur is in de Tsjech niet alleen in hoogte, maar ook axiaal te verstellen.

Imposant
De lengte van de Superb, daar hebben we het al even kort over gehad. De wielbasis van de Skoda is 10 centimeter langer dan die van de Volkswagen, en dat schept hoge verwachtingen van de binnenruimte. Voorin biedt hij z'n inzittenden ruim voldoende bewegingsvrijheid. De kofferbak is lekker ruim. Dan rest de ruimte op de achterbank zelf. Van buitenaf is al goed te zien dat de Superb enigszins 'ongewone' interieurmaten heeft; het formaat van de achterportieren is rondweg imposant. Die moeten wel een zee aan ruimte aan het zicht onttrekken. Wanneer je een achterportier openzwaait, weet je niet wat je ziet. De beenruimte is inderdaad gigantisch.
De Superb zou zich prima lenen als directie-auto. De directeur is in staat zich achterin in alle rust voor te bereiden op de komende vergadering; onderuitgezakt en zonder kramp te krijgen in de onderste ledematen kan 'ie de stukken doornemen. Een achterin individueel instelbare luchtstroom van de airco wekt de indruk dat Skoda inderdaad de topmanager op de korrel heeft met de Superb. Goed het zitmeubilair is bekleed met stof in 'onze' Comfort-uitvoering, maar leer is leverbaar, evenals zetelverwarming voor de achterbank, en dat in combinatie met het riant bemeten achtercompartiment schept een ambiance een topmanager waardig. Maar welke 'captain of industry' zal kiezen voor een Skoda?
De Superb paart z'n ruimtelijke interieur aan een stijlvolle buitenkant. De grote met chroom omrande grille, de hoge, gewelfde motorkap, dat zijn niet alleen karakteristieke Skoda-elementen, ze geven het uiterlijk een zekere chique. Je kunt overal voorrijden met deze Skoda.
Wie achteloos met de auto over het asfalt zoeft, constateert een op comfort afgestemd onderstel. Kort elkaar opvolgende hobbels zorgen voor een wat deinerig weggedrag. Stevigere dempers vormen de remedie. Maar een medaille heeft twee kanten. De Superb verwerkt kraters in het wegdek met zijn huidige onderstelafstemming met souplesse. Stuggere dempers zouden daar wel eens heel goed een einde kunnen maken.

Kermend rubber
De Superb toont zich in de rechte lijn uiterst stabiel. Dit heeft 'ie te danken aan de grote afstand tussen de voor- en achterwielen. Tijdens rap bochtenwerk moet de Skoda werkt diezelfde grote wielbasis echter in zijn nadeel. Hij stuurt minder direct en kermend rubber maakt eerder dan bij bijvoorbeeld de Passat duidelijk dat het einde van de adhesie met het asfalt in zicht is.
Onder de motorhuif vinden we een geblazen 1,8-liter viercilinder. Die weet goed weg met het model; geeft hem vlotte prestaties. De pook laat zich soepel en fijn door de versnellingen dirigeren. En dat zie je terug in de meetresultaten. Maar het zit 'm niet alleen in het schakelen. De 1.8 in de Superb is goed bij bij de les. Hij pakt van onder uit de kelder snel op als je het gaspedaal vloert.
De rijke standaarduitrusting past bij het imago dat de Superb ambieert. Plus de ruimte natuurlijk. Maar wat moet je met al die ruimte op de achterbank. Je bent er blij mee als je taxichauffeur bent of als je je opgroeiende kroost moet
vervoeren. Maar het is en blijft een lel van een auto. Dat merk je wanneer je een bocht rondt of als je inparkeert.
De rol die de Superb speelt, is moeilijk aan te duiden. Een imagebuilder voor Skoda is het ontegenzeggelijk. En als 'ie z'n kaarten goed weet te spelen, dringt 'ie wellicht op termijn toch nog door tot de directie.