Seat Alhambra 1.4 TSI Ecomotive Technologies (2010)

Wie de auto ziet staan, herkent zonder twijfel de familieband met de VW Sharan. Wij vinden de Alhambra zelfs wel érg veel op z'n Duitse evenknie lijken. De koplampen, achterklep en bumpers zijn weliswaar anders vormgegeven, maar voor een merk dat auto emoción als credo heeft, straalt deze nieuwe Seat te weinig spanning uit. Ook vanbinnen missen de Spaanse kruiden die het Sharan-sausje extra pittig hadden moeten maken.
Wie voorbij het keurige uiterlijk kijkt, maakt kennis met een auto waarover veel beter is nagedacht dan over z'n voorganger. Dan doelen we met name op het flexibele interieur. De eerste Alhambra was (net als de nieuwe) leverbaar als vijf- of zevenzitter, waarbij je de achterste twee rijen stoelen kon verwijderen. Dan riskeerde je wel een hernia door het gesjouw met die loodzware stoelen. Dat behoort nu tot het verleden, want de nieuwe Alhambra is voorzien van achterstoelen die volledig vlak in de wagenbodem wegvouwen. Door een ruk aan een hendel te geven, klappen ze om en kun je simpel en snel kiezen tussen ruimte voor passagiers óf bagage. Met alleen de voorste twee stoelen in gebruik heb je een laadruimte van meer dan twee meter diep en zo'n 2.300 liter inhoud tot je beschikking, terwijl daar met vijf stoelen 'omhoog' nog steeds 885 liter van overblijft. In dit opzicht is de nieuwe MPV van Seat met recht een betere balzaal dan vroeger; dit is ruimte waar je wat mee kunt.

Schuifdeuren
Een andere verandering zijn de achterdeuren. Waar generatie één 'normaal' openende portieren had, voorziet Seat de nieuwste versie standaard van twee grote schuifdeuren. De instap is hierdoor zeer riant, terwijl de ruimte op de middelste rij eveneens in orde is. Nog steeds zit je wat rechtop, maar hier valt het prima uit te houden. Helemaal achterin is dat minder vanzelfsprekend; om de stoelen weg te kunnen vouwen, moest Seat ze relatief vlak en klein maken en dat resulteert in plekken waar je het beste de kleinsten kunt onderbrengen. Voor volwassenen biedt de Alhambra een redelijke plek op stoel 'zes' en 'zeven', maar niet meer dan dat.
De 1.4 TSI-krachtbron levert dankzij een compressor én een turbo 150 pk en kan prima overweg met de 1.700 kilo zware Alhambra. Wanneer je vanuit stilstand wegrijdt, merk je dat de compressor even druk moet opbouwen en dat laat de motor iets te afwachtend reageren. Maar boven de 1.250 toeren is de viercilinder goed bij de les. Voor 90 procent van de Nederlandse omstandigheden voldoet deze aandrijflijn; voor klimpartijen en vlotte inhaalacties zul je even een versnelling terug moeten. Alle Alhambra's dragen een Ecomotive-logo, wat duidt op een stop/startsysteem en terugwinning van de remenergie.
Het rijgedrag is niet opzienbarend, maar het onderstel wekt een solide indruk. Je moet de MPV provoceren om hem van z'n baan te krijgen. Daarbij helt-ie niet extreem over en deint-ie nauwelijks na. Scherp rijdt hij echter niet; je merkt dat je met flink wat gewicht onderweg bent en dat de Alhambra niet is ontwikkeld om met z'n zevenen door bochten te knallen. Het is een prima reiswagen en een beter uitgedachte gezinsauto dan we ooit van Seat hebben gezien.