Test: Hyundai ix35 (2010)

'Veel voor weinig', dat principe spreekt de Hollander wel aan en dat was precies wat je met de Hyundai Tucson in huis haalde. Een uit de kluiten gewassen auto met ruimte voor een doorsnee gezin, een semi-stoer uiterlijk en de nodige offroad-capaciteiten. Oftewel: een heuse SUV voor de prijs van een middenklassertje. Vanaf de lancering in 2004 was de Tucson dan ook niet aan te slepen, met een verkooppiek (ruim 5.300 stuks) in 2005 en een totaal van dik 18.000 verkochte exemplaren tot en met 2009. De meest heftige concurrentie in het compacte SUV-segment kwam in eerste instantie uit eigen huis van zustermodel Kia Sportage, waarvan het nieuwe model in maart op de Salon van Geneve wordt gepresenteerd. De laatste jaren moest de Tucson het opnemen tegen nieuwkomers als de Volkswagen Tiguan en Nissan Qashqai. Die laatste presenteert zich als kruising tussen stationwagon en SUV en dat schimmige niemandsland is precies waar Hyundai de opvolger van de Tucson, de ix35, positioneert. Niet langer is het een SUV – een benaming die anno 2010 wat gevoelig ligt wegens associaties met lomp en dorstig - de ix35 is een heuse crossover. Die status ontleent-ie aan het feit dat de koets 8,5 cm langer, 2 cm breder en 3 cm lager is dan voorheen, waardoor een langgerekter silhouet ontstaat. Dat gaat niet ten koste van de hoofdruimte – dat is er nog steeds ruim voldoende -, door de iets (1 cm) langere wielbasis en een vernuftiger ingedeelde cabine is er nu meer ruimte voor ledematen en bagage dan voorheen.

Nog veel bij te spijkeren
Nu was de Tucson best een leuke auto maar als het aankwam op materiaalgebruik, afwerking en design viel er nog veel bij te spijkeren. Het treft dat Koreanen een leergierig en vlijtig volkje zijn. En dus werd er vooral op deze kritiekpunten gefocust. Met resultaat: de koets ziet er een stuk strakker uit (wij zien in het zogenaamde Fluidic Sculpture-design wel opvallend veel Ford Kuga en Peugeot 3008 elementen terug) en met name binnenin zijn er grote stappen gemaakt. Het dashboard is niet langer een volslagen fantasieloos hardplastic wandmeubel maar een lekker vormgegeven, uit mooie kunststoffen opgetrokken en goed afgewerkte cockpit met designkenmerken van het exterieur. Wat een netjes geïntegreerd navigatiesysteem al niet kan doen. Dat smoelt toch stukken beter dan zo'n knullige, achteraf ingebouwde radio/cd-speler. Het is tekenend voor de stap voorwaarts die Hyundai met de ix35 zet ten opzichte van de Tucson. Die naam gaat trouwens voorgoed de geschiedenisboeken in; vanaf nu heet elke nieuwe Hyundai 'i' van voren, al dan niet gevolgd door nog een letter (in dit geval x voor de SUV- en/of 4WD-versies) en een getal dat het formaat aangeeft. Zo heet de opvolger van de Santa Fe straks ix45.

Zoals het hoort
Hyundai gaf de vertrouwde motoren een opfrisbeurt waardoor die nu krachtiger maar toch zuiniger zijn. Helemaal zoals het tegenwoordig hoort. Voorlopig moeten we het doen met twee diesels (een tweeliter van 136 of 184 pk, de laatste is slechts 750 euro duurder) en één benzinemotor, de 2.0i CVVT die tegenwoordig 163 pk levert. Na de zomer komen daar nog de direct ingespoten 1.6 GDI van 140 pk en de 1.7 CRDI diesel van 115 pk bij. De huidige motoren voldoen prima, de 2.0 CVVT heeft voldoende power (maar ook niet meer dan dat) en zou best een zesde verzet kunnen gebruiken om het toerental op de snelweg wat te drukken. De diesels hebben wél een zesbak en vallen behalve door hun uitstekende trekkracht – met de 136 pk-variant kom je echt niets tekort – op door het beperkte motorgeluid dat in de cabine doordringt. Hyundai dicht de ix35 weliswaar de nodige personenauto-rijeigenschappen toe maar dat is een staaltje fijne marketingpraat; natuurlijk is dit qua formaat nog steeds een SUV en die komt in een bocht uiteindelijk altijd z'n hoge(re) zwaartepunt tegen. Mede dankzij een nieuwe multilink-achterwielophanging is ook het weggedrag beter dan bij de Tucson. Wie een ix35 bestelt, kan kiezen tussen voor- of vierwielaandrijving, ook een in eigen huis ontwikkelde zestrapsautomaat is nu leverbaar. Over de hele linie is de ix35 een veel betere auto dan de Tucson. Diens troefkaart, een zeer scherpe prijs, geldt ook voor de ix35, die voor nagenoeg dezelfde instapprijs (24 mille) ook nog eens veel rianter in de spullen zit.