Rij-impressie Audi A1

Even terug in de tijd. Ooit had Audi een compacte hatchback in het programma. Midden jaren zeventig was daar de Audi 50. Velen zullen zich die auto alleen nog maar herinneren in zijn wat ­soberder variant, die als Volkswagen Polo door het leven ging. Na enkele jaren stopte Audi met de 50 en ging de Polo door naar wereldfaam. Ruim twee decennia later deed Audi nog een gooi naar het B-segment met de merkwaardig ogende A2 en dat werd evenmin een doorslaand succes. Maar de wereld is veranderd. Bijvoorbeeld door BMW, dat de markt openbrak voor ­hippe premiummodellen in de compacte klasse door de Mini op de samenleving los te laten. Een auto die al jaren amper is aan te slepen, dus navolging kan verwachten. Navolging bijvoorbeeld van Alfa Romeo, dat met de Mito een vreselijk leuk autootje heeft neergezet, maar dat desondanks nog niet het succes heeft behaald dat we ­hadden verwacht. Wellicht komt dat ­doordat de Mito wat betreft rijeigen­schappen net niet datgene biedt wat je op basis van het uiterlijk zou verwachten, in ­tegenstelling tot de Mini. Of wat te denken van Citroën, dat met de DS3 eens lekker uit de band sprong? Minstens zo gek als de Mini en, hoewel qua rijeigenschappen zeker geen Mini, scherper dan de Mito.

Fiat 500

Daar ligt dan waarschijnlijk ook de grootste uitdaging voor Audi tijdens zijn comeback in dit segment. Maar voordat we gaan rijden, lopen we natuurlijk eerst even een rondje om deze in Brussel gebouwde auto heen. Het ontwerp is redelijk gewaagd voor Audi-doen. Met de grote grille en de koplampen met led-dagverlichting is de voorkant heel herkenbaar. Ook de achterkant is met de ­typerende achterlichten onmiskenbaar Audi. Maar ondertussen zijn er ook ­aspecten die sterk doen denken aan andere modellen. Zo zijn de achterste zijruiten, vooral van driekwart voor gezien, sterk ­verwant aan die van de Fiat 500, en de aluminium­kleurige bogen die raam- en dakpartij scheiden, zullen velen doen denken aan de Citroën C3 Pluriel. Wie daar ­zwaarwegende bezwaar tegen heeft, hoeft zich geen ­zorgen te ­maken: die afwijkend gekleurde bogen zijn optioneel. Vanbinnen is het allemaal wat minder extravagant dan vanbuiten. De Audi A1 heeft een strak, zakelijk interieur met een uitstekende ­afwerking en dito materialen, zoals we dat van dit merk gewend zijn. De enige frivoliteit vinden we bij de luchtroosters, die ­geacht worden te doen denken aan straalmotoren (met een beetje fantasie en veel hulp van Audi) en waarvan de ringen in ­allerlei blitse kleuren kunnen worden ­geleverd.

De stoelen staan lekker laag en bieden veel zijdelingse steun, maar bedenk wel dat alledrie de auto's die we reden, voorzien waren van de optionele sportstoelen. Achterin houdt met name de hoofdruimte bepaald niet over, maar daarvoor koop je deze auto dan ook niet.

We gaan eerst rijden met de voorlopig sterkste benzinemotor, de 1.4 TFSI. Met 122 pk is dat misschien geen monster, maar ­bedenk wel dat de A1 mede door toepassing van staal met extra grote trekvastheid ­onder de 1.100 kilo is gehouden. De 1.4 heeft bovendien standaard een zesbak, waardoor je lekker actief kunt sturen. De Audi A1 blijkt dan ook meer te zijn dan een opgeleukte Polo. De besturing is ­zwaarder en lijkt wat scherper en de koets lijkt ook wat stijver. Een elektronisch sperdifferen­tieel helpt in felle bochten ­onderstuur ­binnen de perken te houden. Jazeker, de A1 rijdt net wat leuker dan zijn concern­genoten, maar nee, het roemruchte kart-­gevoel van de Mini moet je toch niet verwachten.

Als tweede rijden we de 1.6 TDI met 105 pk. Er is er ook een met 90 pk, maar die komt pas in een later stadium naar ons land, dus die laten we nu even voor wat hij is. De TDI moet het stellen met vijf verzetten, wat ­gezien zijn gunstige koppel geen probleem is. Wel merk je bij het sturen het extra ­gewicht op de vooras.

Maar het meest ­benieuwd zijn we naar de instapper, de 1.2 TFSI die het met een niet-overdreven 86 pk en 160 Nm moet stellen, en eveneens vijf verzetten vooruit. Bij normaal, dagelijks gebruik en in de stad (we rijden dwars door Berlijn terug naar het vliegveld) blijkt daar prima mee te leven. Wel ben je gauw ­geneigd hem wat hoger in de toeren te ­houden, waardoor hij net wat aan de ­rumoerige kant is. Maar als ­instapper voor wie hip wil rijden maar ­zelden haast heeft, kan dit zeker een ­geschikte motor zijn. Nee, een genadeloze Mini-killer is dit niet. Maar daar staat tegenover dat de A1 niet dat clowneske heeft dat de Mini en de Citroën DS3 kenmerkt. Je rijdt wel hip en trendy, maar toch wat zakelijker en dat kan voor veel mensen een doorslaggevende ­factor zijn. In elk geval is de A1 minder ­feminien dan de Mini.

Wieldoppen

Voor alle motoriseringen geldt dat de Audi A1 ­leverbaar is in twee uitvoeringsniveaus: Attraction en Ambition. De Attraction is de eenvoudigste en heeft onder meer afstandbediende centrale vergrendeling, hoogteverstelling op de voorstoelen en een uit­gebreid scala elektronische hulp­middelen, zoals ESP, traction control, remkracht­verdeling en het elektronische sper­differentieel EDS.

De Ambition is wat sportiever ­ingesteld met een met leer bekleed sportstuur, sport­stoelen, een sportiever onderstel, mist­lampen voor, 16-inch sportwielen en ­aluminium accenten in het interieur.

Audi lokt de kopers met een instapprijs van € 17.500, maar dat mag met recht een ­lokkertje heten. Standaard heeft de Attraction namelijk geen airconditioning.

En wieldoppen dan weer wel. Overbodig te zeggen dat zoveel soberheid in dit segment amper meer kan. En zelfs al zou u airco en lichtmetalen wielen willen ontberen, vrees dan de dag dat u met uw kale A1 bij de ­dealer naar de inruilprijs komt informeren. Een Pro Line-pakket bestellen is ­daarom ­eigenlijk onvermijdelijk, maar dan ben je wel ineens anderhalve mille verder. Een ­zeventraps S-Tronic is alleen leverbaar op de 1.4 TFSI en kost € 2.100 extra. Die 1.4 TFSI is er overigens ook in een 119 gram CO2-versie, die daardoor wat goedkoper is, maar ook beperkter in opties. Die versie is er trouwens uitsluitend als S-Tronic.

De Audi A1 komt in september naar ons land met keuze uit de drie motoriseringen die wij voor u proefreden. De 90 pk TDI volgt later, zoals gezegd. En wie meer spierballen wil, moet ook nog even geduld hebben. Eind dit jaar wordt namelijk de S1 verwacht, met ­dezelfde 180 pk plus S-Tronic als in de Volkswagen Polo GTI. En voor ­volgend jaar staat een 2.0 TDI op het programma.