Renault Laguna RT 2.0 (1995)

Over de Renault 21 zijn de meningen altijd verdeeld geweest. Iedereen was het er over eens dat die 21 een prima auto was, maar de verkoopcijfers ondersteunden dat idee nauwelijks. een tijd lang was de Nevada stationcar nog aardig populair, maar naarmate andere merken met overeenkomstige modellen op de markt kwamen, nam ook die belangstelling af. Vooral naast het onmiskenbare succes van de 19 was het gebrek aan waardering voor de 21 opvallend en zeker toen de fantasierijke Clio zijn opwachting maakte, raakte de 21 definitief uit de gratie. Er werd dan ook ongeduldig uitgekeken naar zijn opvolger, de Laguna.
Bij de eerste aanblik wordt duidelijk dat de Laguna karakter bezit: zijn zacht-gewelfde silhouet sluit weliswaar gehoorzaam aan bij de heersende mode, maar met zijn ietwat abrupt afgebroken bilpartij en de horizontaal geaccentueerde flankbelijning onderscheidt hij zich gedecideerd van zijn naaste mededingers. Daarbij verloochent de Laguna zijn afkomst niet. Hoewel hij duidelijk afstand neemt van de wat hoekige, traditionele Renault-look van zijn voorganger, past hij heel harmonisch in de nieuwe lijn die begint met de speelse Clio en doorloopt tot de vorstelijke Safrane. Met zijn verschillende motorvarianten biedt het luxueus neergezette Laguna concept een brede keuzemogelijkheid in de wat hogere middenklasse. De 1.8 mag met zijn prijs van bijna 36 mille als 'instapmodel' worden gezien en aan de top staat een zeer potente V6, die voor ruim 60.000 gulden alle redelijke verlangens kan bevredigen. Ongetwijfeld zal de tweeliter de verkoopstatistieken gaan aanvoeren en dat is ook de reden waarom de Laguna 2.0 RT in deze test figureert.
Die RT is volgens de bekende Renault-specificatie een tikje fraaier aangekleed dan de RN en daarom was het jammer dat de importeur er in zijn goedheid nog een flinke schep bovenop had gedaan met een stel mistlampen, lichtmetalen velgen, ABS, een airbag, hoofdsteunen achter, een fraaie Radio Renault en een alarminstallatie met startonderbreker.
Opgeteld leggen die toevoegingen bijna 11.000 gulden bovenop de prijs van zo'n f 44.000 waarvoor de 2.0 RT in de prijslijst staat en dat maakt het lastig om al die weldaden bij de beoordeling helemaal weg te cijferen.
Toch maar proberen, al wil je de vanaf het stuur te bedienen radio ongaarne missen en is het prettig om bij regenachtig weer ABS achter de hand te hebben. Vooral die radio is dik genieten, want de tweelitermotor blijft bij de gebruikelijke snelweggemiddelden bescheiden op de achtergrond en dan is het een genot om het radiovolume met een vingertipje precies aan je stemming en muziek-keuze aan te passen.

Soepel doseren
Wat het ABS betreft is de kans op verslaving geringer, want de Laguna-remmen zijn tot het blokkeerpunt z¢ gemakkelijk te doseren dat je het elektronische hulpje lang kunt missen. De Laguna daagt overigens niet echt uit tot hard rijden, want het uitstekende comfort en de goed verzorgde rijpositie maken je erg toegeeflijk ten opzichte van een wat langer verblijf tussen de vier wielen.
Als het moet, wil de tweeliter er bŠst vandoor, maar door de bank genomen maakt de stille achtklepper de meeste indruk door zijn onverstoorbaarheid en zijn soepele karakter, waarop de hoogste overbrengingen van de versnellingsbak mooi aansluiten. Bij rustig voortzoeven op constante snelheid staat die combinatie overigens borg voor een beschaafd benzineverbruik, maar als de vrij zware Laguna flink op zijn staart wordt getrapt, toont hij zich behoorlijk dorstig. Bij het gebruikelijke testregime resulteerde dat dan ook in een gemiddelde consumptie van ruim 1:9 en dat is voor een tweeliter aan de hoge kant. Een eerder geteste 1.8 kwam wat dat betreft veel beter uit de bus en de V6 ligt wat dat betreft op vrijwel hetzelfde niveau als de tweeliter. Vergeleken met de vaak van zestienklepsmotoren voorziene concurrentie is dat voor de testwagen een minpuntje; aan de andere kant zijn die multikleppers toch vaak nerveuzer en wat luidruchtiger dan de beproefde Renault-krachtbronnen.
Over de rijkwaliteiten van de Laguna valt ten slotte met de beste wil van de wereld geen kwaad woord te zeggen. Zijn bochtgedrag is verregaand neutraal, in grenssituaties zeer vergevingsgezind en op de lange, rechte stukken is hij door geen Noordwester uit de koers te krijgen.
Hooguit is iets aan te voeren tegen de stuurbekrachtiging, die bij hogere snelheid te veel verdoezelt en wat weinig gevoel overlaat. Maar aan de andere kant past dit perfect in het comfort-concept van de Laguna en dat is een van de sterke punten van deze opvolger van de oude 21 met zijn intrigerende uitstraling.