Renault Laguna Estate 2.0T Initiale (2008)

Dat downsizen heet is in autoland, mag geen nieuws heten. Nu zijn ook de grotere middenklassers aan de beurt. Neem de Renault Laguna. Zat er in de laatste Grand Tour nog een dikke drie liter V6 met 210 pk, nu moet de nieuwe Estate het voorlopig nog doen met een viercilinder als sterkste motor. Dat klinkt als een keiharde degradatie, maar in de praktijk valt het nog wel mee. Renault heeft de tweeliter in de Laguna namelijk voorzien van een turbo, waarmee hij toch nog 170 pk produceert.
Renault heeft zijn best gedaan op het interieur van de nieuwe middenklasser. Het stemmige binnenste doet – zeker in deze luxe Initiale-uitvoering – zeer hoogwaardig aan. We zien veel glooiende lijnen die over de hele breedte van het dashboard doorlopen en dat geeft een zeer ruimtelijk effect. Renault heeft deze keer echt werk gemaakt van de materiaalkeuze. De kwaliteits beleving in de nieuwe Estate is er fl ink op vooruitgegaan. Bij de Initiale zien we een grote houtstrip over de breedte van het dash, die wordt onderbroken door een groot scherm voor de standaard aanwezige navigatie. Tot slot geven zilverkleurige accenten rond de bediening van de radio en airconditioning een subtiel strak tintje aan het geheel.
Toch heeft Renault ook steken laten vallen. Zo vinden we maar één bekerhouder en zijn de knoppen voor de cruisecontrol op het stuurwiel vreemd genoeg niet verlicht in het donker.

Makkelijk op snelheid
Mensen die van doorrijden houden, zijn bij deze auto aan het juiste adres, want de Laguna komt makkelijk op snelheid. Wel voelen de schakelmomenten van de automaat niet erg gladjes aan en ook wat snelheidsbeleving betreft blijft er nog wel iets te wensen. Wanneer je de Laguna op een kickdown trakteert, zet de motor het vooral op een schreeuwen, maar de duw in de rug blijft uit. De turbo blaast al meteen goed mee; de versnelling in de Laguna is gelijkmatig en van een turbogat is geen sprake.
De Renault voelt goed in balans en gaat evenwichtig de bocht om. Ondanks zijn lengte laat de Laguna zich eenvoudig van richting veranderen, waarbij hij levendig en energiek aanvoelt. Daarbij houden de wielen lang grip en is het onderstel goed op zijn taak berekend. Jammer is dat de besturing niet in dit plaatje past. Het hydraulische systeem past zich aan de snelheid aan, maar voelt eigenlijk altijd te licht aan. Hierdoor voel je je als bestuurder niet echt betrokken bij de auto, terwijl het uitgebalanceerde onderstel van de Laguna daar wél ruimte voor biedt. Zo komt het voor dat je op snelheid al vlug te veel instuurt, waarna je de ingezette koers nog ín de bocht moet corrigeren. Dat kan niet de bedoeling zijn. Graag een tandje zwaarder dus, Renault...
Tot slot werpen we nog even een blik in de achterbak. De Laguna is achterin best ruim, maar is met 1.593 liter niet de grootste in zijn klasse. Voor het opklappen van de achterbank heeft Renault trouwens wel een prachtige praktische oplossing verzonnen, want met een rukje aan de hendel valt de achterbank plat: ideaal. Die functie is ook te bedienen vanaf de achterportieren, dus is zelfs omlopen niet eens noodzakelijk. Gemak dient de mens, zullen we maar zeggen.