Renault Clio 1.5 dCi 100pk Dynamique Luxe (2004)

De Clio zag in 1998 het levenslicht, werd in 2002 flink aangepakt en recentelijk is de voorbumper gewijzigd. Tegelijk werd de reeks uitgebreid met deze 100 pk sterke 1.5 dCi. Het koppel van 200 Nm bij 1.900 tpm mag er zijn. De Clio 1.5 dCi is een rappe jongen. Renault heeft met alle technische aanpassingen de zaken heel grondig aangepakt. De Fransen transplanteerden een vijfbak vanuit de Mégane. Die is namelijk al langer met de 1.5 dCi van 100 pk leverbaar. Vandaar ook die afwijkende pook in de Clio, die Mégane- en Laguna-rijders wel zullen herkennen.
De 1.5 dCi is een bijzonder beschaafde diesel. Als de motor op temperatuur is, heb je niet door met een diesel op stap te zijn. Zelfs boven de 3.000 toeren per minuut laat de zelfontbrander nauwelijks van zich horen. Bij 3.500 tpm in de vijfde versnelling staat de snelheidsmeter op 155 km/h, je kunt opschieten in alle rust. In de Clio wordt de turbodruk zeer geleidelijk opgebouwd; vanaf 1.500 toeren versnelt de auto al sterk. Boven de 3.000 toeren lijkt de stuwkracht alleen nog maar toe te nemen en de 1.5 dCi gaat nog door tot 4.800 tpm. Dat doen maar weinig diesels, maar in de Clio kan het lonen. Het lukt ons niet om de Clio in de door de fabriek opgegeven tijd op de 100 km/h te krijgen. Gemiddeld komen we op 11,4 seconden. Op de tussensprints blijkt pas hoe vlot de diesel is.

Uitgebalanceerd
De Clio kennen we als een lekker sturende auto. De positie van het stuur vinden we echter niet gelukkig. Qua besturing is de Clio communicatief en direct. De vijfbak bedien je met een lange pook, die prettig schakelt. De bak wisselt met gevoel van verzet. Aan alles merk je dat de Clio bijzonder uitgebalanceerd is, deze auto heeft jaren kunnen rijpen. Zo bieden de vering en demping de juiste balans tussen comfort en sportiviteit. Door de compacte afmetingen kun je met de Renault gooien en smijten in bochten. De Clio heeft wel wat last van onderstuur, bovendien wil hij in korte bochtjes nog wel eens het binnenste achterwiel optillen.

Best ruim
In de Clio krijgen we een behaaglijk gevoel. De kunststof voelt zacht aan en ziet er vriendelijk uit. Verder zit het dashboard goed in elkaar, de naden tussen de delen zijn overal even smal. Vóór de versnellingspook zijn twee bekerhouders, de portieren zijn mooi afgewerkt en beschikken over een diepe kaartenbak. We zitten uitstekend op prettige stoelen met hoge randen langs zitting en leuning. De Clio heeft drie hoofdsteunen achterin. Als er geen achterpassagiers zijn, kun je ze beter ze in de laagste stand te zetten, want anders belemmeren ze het zicht naar achteren. Voorin gaat 't er nog best ruim aan toe; bij achterpassagiers van 1,80 meter en langer schuurt de kruin tegen de hemelbekleding.
Een Clio in basisuitrusting is al zeer compleet, zo heeft de Basis al ABS, cruise control en elektrische ruitbediening voor. De uitrusting Dynamique Luxe bestaat uit onder meer airco en zij-airbags. Overigens is de testauto voorzien van een elektronisch geregelde airco, maar die moet u even wegdenken.
Qua raffinement maakt de Clio 1.5 dCi indruk op ons. Maar om eerlijk te zijn, zouden we voor dit geld liever een Clio 1.6 16V bestellen.