Renault Avantime 3.0 V6 24V Privilège (2002) - Test

Kunstzinnig verantwoord mag je de eigenzinnige Avantime beslist noemen. Die verticale achterruit loopt bijna in een halve cirkel rond; doet ons een beetje denken aan een transparante hoedendoos. Erg origineel. En dan natuurlijk nog het typisch schuin aflopen van de achterklep met aan weerszijden die eigenwijs opgestapelde driehoeken, die de achterlichten vormen. Of die bovenbouw, die in aluminiumkleur scherp afsteekt tegen de rest van de auto en met zijn boogvorm aan de achterkant heel markant is. Brengt ons vanzelf naar de snuit die beslist minder in het oog springt, maar toch apart is door de driehoekige luchtroosters boven de koplampen. Geeft hem in combinatie met de bolle, hoogliggende motorkap iets sportiefs. En tot slot nog die giga-lange portieren.
Rijden met deze uitzonderlijke Renault is een heel aparte ervaring. Het spectaculaire glazen dak, de superaudio en stoelen met de allure van een openhaard-fauteuil, scheppen een aangename, relaxte sfeer in de auto. De Avantime geeft een enorm gevoel van vrijheid.
Een ander rustgevend aspect van de Avantime is het opgeruimde interieur. De instrumenten zijn van het digitale soort en zijn in een smalle strip midden onder de voorruit gegroepeerd; enkel de digitale toerenteller zit op de vertrouwde plek achter het stuur. De automatische klimaatregeling zit heel compact uiterst links op het dashboard, met helemaal rechts de separate temperatuurregeling voor de passagier. Paar stengeltjes aan het stuur en een paar drukknopjes op de middenconsole, c'est tout.

Merkwaardig
In die opgeruimde huiskamer met veel bergvakjes vallen een paar dingen op. De stoelen op zich zijn best comfortabel, maar blijken op lange ritten toch niet optimaal te steunen. Komt mede omdat het leer nogal glad is waardoor je makkelijk onderuit schuift. Op de bediening hebben we weinig aan te merken.
Achterin merk je dat deze Avantime meer een soort coupé-MPV is. De ruimte is er zeker niet overbemeten en de vloer is vrij hoog, waardoor je een beetje met opgetrokken benen moet zitten. Met de voorstoelen in de
- prettigste - laagste stand, kun je je voeten er ook niet onder schuiven.
Op bagage hoef je bij de Avantime niet te bezuinigen. Ondanks het merkwaardig gevormde kofferdeksel is er ruim plaats voor vier van onze grootste koffers en nog wat klein grut.
De Avantime ziet Renault wat sportiever dan de Espace en dat merk je tijdens het rijden. Het onderstel is wat stug gedempt, waardoor korte oneffenheden duidelijker doorkomen; zorgt ook nog wel eens voor een kraakje rond de glaspartijen. Het vliegend tapijt-gevoel, dat zo goed bij de salonbeleving past, is daardoor wat vertroebeld.
De rijdynamische kwaliteiten van de Avantime maken die sportieve aspiraties evenmin helemaal waar. Zo is de besturing beslist direct en nauwkeurig, maar mist het echt messcherpe gevoel. Hij gedraagt zich licht onderstuurd, kent geen rare fratsen en weet zijn vermogen onder normale omstandigheden goed op de weg te krijgen. Dat laatste is niet zo vanzelfsprekend met 207 pk, die via de voorwielen hun weg zoeken; het ESP-lampje knippert nog wel eens.
De motorruimte is gevuld met een heerlijke drieliter V6, die opvalt door zijn soepele en geruisloze loop over het hele toerenbereik. Omdat 'ie zo mooi stil is, vergaten we geregeld de 5 en 6 van de standaard zesbak in te schakelen. De tussensprintjes laten overigens zien dat die 6 geen ellenlange overdrive is; 80-120 km/h gaat in 6 niet veel trager dan in 5. Toch vinden we bij deze auto een automaat beter passen.
Met die zesbak is de Avantime een vlotte auto; het gaat allemaal moeiteloos. Waar dat mag, sjouwt 'ie door tot zo'n 220 km/h en de 0-100-sprint is in 8,4 tellen achter de rug. En een verbruik van 1:7,5 valt helemaal niet tegen voor 'n redelijk hoge, vrij zware auto met een dikke V6.
Het sterkste punt van de Avantime vinden we zonder meer zijn gewaagde verschijning. Renault verdient alle lof voor het lef om zo'n eigenwijze auto gewoon in productie te nemen. Avantime-rijden is zelfs zo'n bijzondere en indringende ervaring dat je hem graag wat minpuntjes vergeeft.