Range Rover Evoque - BMW X2 - Vergelijkende Test

Toegegeven, het was even slikken toen het oer-Britse Land Rover in 2011 de modieuze Range Rover Evoque voorstelde. Snel bleek dat deze zijn afkomst gelukkig niet had verloochend; het model was niet alleen geschikt voor de P.C. Hooftstraat, maar ook om er na het winkelen mee door een bos te ploegen, op zoek naar een leuk plekje om de picknickmand tevoorschijn te halen en een fles rosé te ontkurken. Anno 2019 is het inmiddels niet zo vreemd meer. Cross-overs in allerlei uitbundige uitvoeringen hebben de wereld veroverd en daarin heeft de Evoque zijn plaats verworven.

De tweede generatie gaat verder waar de eerste is gebleven, al is vrijwel geen schroef hetzelfde. Het uiterlijk van de coupéachtige SUV is meer evolutie dan revolutie, waarbij een flinke scheut Velar-saus is gebruikt. De Evoque maakt gebruik van het nieuwe platform PTA (Premium Transverse Architecture), dat in de toekomst breder gaat worden uitgerold bij Land Rover en Jaguar en alvast geschikt is voor hybrideaandrijving. Die komt pas over een jaar; voor de eerste test op Nederlandse bodem hebben we de beschikking over een D180, een 180 pk-sterke 2,0-liter diesel. Die is altijd gekoppeld aan vierwielaandrijving, al is die semi-permanent; naar gelang de behoefte worden de achterwielen via een koppeling in meer of mindere mate bijgeschakeld. Dat is overigens geen belemmering voor de terreinvaardigheden, zo ondervonden we al eerder. Tijdens de introductie van de Evoque konden we zonder problemen door de modder en over gladde rotspaden ploeteren. Dat staat voor deze test niet op het programma; de doorsnee Nederlandse gebruiker komt immers niet veel verder dan een oprijlaan met grind.

VERSCHILLENDE INSTEEK

Op zoek naar een geschikte tegenstrever kwamen we uit bij de BMW X2 xDrive20d. Met een dwarsgeplaatste viercilinder voor in en de meeste aandrijfkrachten op de voorwielen, heeft deze eenzelfde lay-out. Daarnaast is de X2 die vorig jaar in de markt is gezet voor ‘jonge stedelingen met een actieve levensstijl’, vergelijkbaar geprijsd. Met zijn strakke, lagere gestalte zet BMW ogenschijnlijk meer in op sportiviteit dan Land Rover. En we kunnen vast verklappen dat dat in de praktijk inderdaad zo blijkt te zijn. Het is zo’n cross-over die wel de uitstraling en de (iets) hogere instap heeft van een SUV, maar waaraan zo veel mogelijk is gedaan om de nadelen van het hogere zwaartepunt en gewicht weg te poetsen, om zo weinig mogelijk concessies te doen aan de dynamiek op asfalt.

Het verschil in insteek wordt ook aan boord snel duidelijk. Stap in de X2 en je wordt omvat door een perfect sluitende sportzetel. Irritant is wel dat de gordels niet in hoogte verstelbaar zijn. Voor je neus prijkt een lekker dik stuurwiel en prominent op het onderste deel van de middenconsole vind je een Sport-knop, waarmee de diverse dynamische settings veranderd kunnen worden. Die vind je in de Evoque niet, wel zit vlak voor de versnellingspook een grote, ronde knop voor het Terrain Response-systeem, waarmee je de vierwielaandrijving en elektronica kunt afstemmen op verschillende soorten ondergrond, van gras, grind en sneeuw tot modder en zand.

De veelvoudig instelbare stoelen zijn comfortabeler en zitten uitstekend. Ze zijn diep genoeg te zetten voor de lief hebbers van een sportievere zitpositie. Als je daarentegen wat omhoog gaat, heb je veel meer dan in de X2 een king of the road-gevoel. Dat wordt ondersteund door een ruimtelijker gevoel in de cockpit, die een fractie breder is en daarnaast meer plaats biedt aan de passagiers achterin. Dat laatste is mede te danken aan de twee centimeter langere wielbasis ten opzichte van de vorige Evoque.

In eerste instantie voelt de Range Rovermotor het meest enthousiast. Dankzij de ondersteunende 48V mild-hybrid techniek reageert de diesel zeer direct op het gaspedaal. Bij normaal gebruik is het koppel van 430 Nm ruim voldoende, maar als je meer van het aggregaat verlangt, krijgt hij er moeite mee; met het stijgen van de toeren nemen de krachten, tegengesteld aan de toename van het rauwe dieselgeluid, snel af. Daarnaast is de automaat met negen versnellingen niet van de allersnelste soort, wat soms voor schokkerige reacties kan zorgen – bijvoorbeeld als je de bocht al door bent en de transmissie alsnog een keer terugschakelt.

BMW-GEVOEL

Daar heb je met de alerte achttraps bak van de BMW X2 geen last van. Die is bovendien gekoppeld aan een zeer soepele motor, die zijn krachten – 190 pk en 400 Nm – over een beduidend breder toerengebied spreidt. Bovendien zet de X2 ruim 200 kg minder op de weegschaal dan de Range Rover. Al met al is de Duitser dan ook op alle metingen overtuigend de snellere van de twee. Het lagere gewicht en dito zwaartepunt dragen tevens bij aan de stuureigenschappen, die dankzij het tien millimeter verlaagde en straffere M-onderstel sowieso al dik in orde zijn. Freude am fahren met dikke hoofdletters, met veel grip en scherpte en een excellente, neutrale balans.

Ten opzichte van de voorwielaangedreven X2 levert de xDrive nog wat meer BMWgevoel, omdat zelfs in wild genomen korte bochten getrek in het stuur en een doorslaand binnenste voorwiel achterwege blijven. Immers, bij dreigend tractieverlies schakelen net als in de Evoque de achterwielen bij, en dat gebeurt snel en secuur. Keerzijde van de sportieve afstemming, in combinatie met de 20 inch grote Pirellli’s, is dat je flink wat comfort inlevert. Vooral op korte oneffenheden bonkt de auto soms meer dan je lief is, en de P Zero’s zijn niet vies van een beetje afrolgeluid.

ERG ACTIEVE HULPEN

In de Range Rover voert comfort juist de boventoon. Wie wat rustiger door het leven wil, is prima bediend met het soepele weggedrag van de Evoque. Dat voldoet uitstekend voor de rechte, gladgestreken Nederlandse wegen. Dat de Brit zwaarlijviger en minder direct is en dat zijn reacties vervagen als je richting de limiet gaat, moet je dan maar op de koop toe nemen. Niettemin moet een aantal zaken ons van het hart. De standaard gemonteerde all-seasonbanden hebben behoorlijk veel moeite om de 1.891 kilo’s tot stilstand te brengen: een remweg van 39,4 meter vanaf 100 km/h op perfect droog asfalt is een waarde die eerder bij wintersloffen past.

De zijdelingse grip heeft eveneens onder het schoeisel te lijden. Als we op enig moment op een (te) snel genomen afrit het gas loslaten om onderstuur te corrigeren, zet de achterkant een redelijk onverwachte stap opzij. Gelukkig grijpt het ESP keurig in, maar fijn is dat niet bij 80, 90 km/h. Over ingrijpen gesproken: de emergency lane keeping, het systeem dat aanvullend op de normale rijbaanhulp de dode hoek in de gaten houdt, is érg actief. Zelfs al kan invoegen makkelijk, dan nog probeert het je dat regelmatig te beletten. Op een tweebaans afrit die naar een enkele strook ging, resulteerde het er eens in dat midden in een rechterbocht het stuur naar links begon te trekken. Dus hebben we het de rest van de testperiode maar uitgeschakeld. Tja, dan schiet zo’n hulp zijn doel flink voorbij.

BMW laat zien hoe het ook kan, bijvoorbeeld met een heel geleidelijk werkende adaptieve cruisecontrol, die je indien nodig afremt tot stilstand. Wel een handige gadget aan boord van de Evoque is, als aanvulling op de 360º-view van bovenaf, de virtuele kijk dwars door de motorruimte naar de voorwielen. Zo kun je op het multimedia-display precies zien waar je in het terrein doorof overheen rolt. Of waar de wielen zich bij het parkeren bevinden ten opzichte van stoepranden of andere stadse obstakels. Ook aardig is dat je met een druk op een knop de achteruitkijkspiegel verandert in een digitaal display voor de camera’s aan de achterkant. Het verruimt je blik naar achteren en is extra handig wanneer er drie passagiers achterin zitten of wanneer de bagageruimte tot het dak toe is volgestouwd.

STRAK EN MODERN

Voor dik 82 mille mag je wat verwachten. Het interieur van de Range Rover ademt luxe. Afwerking en materialen maken een hoogwaardige indruk, ondanks kleine missers als Isofix-klepjes die loslaten en een gammel aanvoelende ontgrendelingshendel van de motorkap. Met drie digitale displays oogt het dashboard strak en modern. Het infotainment biedt héél veel instelen personalisatiemogelijk heden. Met enige oefening kun je je weg vinden, al vergt dat af en toe meer handelingen dan je lief is en reageert het systeem minder snel dan dat van BMW. De X2 heeft iets minder functies, maar dankzij de ‘ouderwetse’ controller scroll je stabieler en trefzekerder door de menu’s. Het maakt de touchbediening van het scherm eigenlijk overbodig. Als geheel oogt het binnenste van de X2 minder bijzonder. Daarentegen valt er op de afwerking en de ergonomie niets aan te merken.

Met een vanafprijs van € 61.187 is de X2 in basistrim ruim € 3.000 goedkoper dan de Evoque. Het High Executive-pakket (€ 4.995) en de M Sportuitvoering (€ 3.995) drijven de prijs flink op, maar daarmee heb je bijna alle zaken te pakken die je op deze pagina’s ziet, zoals het infotainmentsysteem, een elektrisch te openen en sluiten kofferklep, ledverlichting, elektrisch verwarmbare en verstelbare voorstoelen, de nodige veiligheidssystemen, elektrisch inklapbare spiegels en tal van andere zaken. Tel hierbij losse opties op zoals het Parking Pack (inclusief camera) en Driving Assistant Plus en de hier getoonde auto komt op € 82.195. Dat is een paar honderd euro meer dan de Range Rover, die als SE in de prijslijst staat voor € 75.200 en waarvoor nog dik € 7.000 aan losse opties is aangevinkt. Daarmee is de uitrusting grotendeels vergelijkbaar met die van de BMW; de verschillen zitten in de details en kunnen feitelijk tegen elkaar worden weggestreept. Zoals passieve (Evoque) versus actieve cruisecontrol en passieve (X2, met alleen trillingen in het stuur) versus actieve rijbaanhulp.