Praktijkervaring Volvo V90: groot, maar nog een echte Volvo?

De nieuwe koers van het merk komt ook tot uiting onder de bijzonder lange motorkap. Hier niet langer de beroemde roffelende vijfcilinder of soepele zespitter, maar altijd dezelfde 1.969 cc viercilinder krachtbron. Of je nu voor benzine of diesel kiest, de basiswaarden van deze motor zijn altijd gelijk. Door de motoren van verschillende aanbouwdelen te voorzien, lopen de vermogens uiteen van 150 pk voor de D3 tot wel 455 pk (!) voor de plug-in hybride T8. 

Nog steeds Volvo-ruim? 

Die 455 pk leidt af van de essentie die Volvo kenmerkt. De clichématige maatstaf is immers het aantal boekenkasten van een Zweedse woonsuper dat je in één keer kunt verstouwen. En nu komt het. Want waar we bij een aantal andere stationwag0ns de grootste verhalen over de laadcapaciteit lazen, zo stil blijft het hierover bij deze Volvo. Blijkbaar is hij daarvoor toch te chic. 

Eigenaren die de ruimte wel aanstippen, doen dat vooral met een kritische toon. De volgende V90 D4-rijder illustreert dit. “Kom ik op een kritiek puntje van de V90 en dat is de kofferruimte. Al lijkt deze op papier niet veel kleiner dan die van de V70, in de praktijk is gebleken dat vier ruimkoffers al lastig in de kofferruimte in te passen zijn. Daar waar de V70 er met gemak vier staand naast elkaar en daarop nog vier handbagagekoffers kon hebben, moet je in de V90 de koffers plat gaan neerleggen.”  

Het is niet de enige licht teleurgestelde rijder. “Wanneer de elektrische achterklep opent, kom je bij een verzorgde, ruime bagageruimte, maar je verwacht toch iets meer ruimte”, aldus de bestuurder van een V90 D3 Momentum uit 2017. “In elk geval zitten er aan de zijkant een paar haakjes om bagage op te hangen, maar ze hadden deze ook niet hoeven te monteren. Daar kun je namelijk niets aan hangen.” 

Vooral pluimen voor de stoelen 

Een ander typisch Volvo-ding zijn goede stoelen en daarover spreken rijders zich daadwerkelijk uit. De geluiden zijn veelal positief. “Het zitcomfort is prima. Een goede positie instellen achter het stuur een fluitje van een cent”, bijt de rijder van een V90 T5 Momentum het spits af. Het blijkt een wat lauwe aftrap, want daarna regent het loftuitingen. “Ik kan echt zeggen dat ik nog nooit zulke fijne stoelen heb gehad. Ze zijn zo goed instelbaar dat iedereen een goede zit kan vinden. Vooral de massagefunctie (echt op vele manieren in te stellen) is op lange ritten heel erg fijn”, aldus de rijder van een V90 D4 Inscription. 

De rijder van een vergelijkbaar uitgevoerde auto is eveneens enthousiast. “De zit is zoals je verwacht: geweldig. Meervoudig elektrisch te bedienen, inclusief de zittingverlenger. Deze ondersteunt de bovenbenen goed. De zit is actief en toch ontspannen.” In minder woorden, opgetekend door de rijder van een V90 D4 Inscription: “De stoelen zitten, als gewoonlijk bij Volvo, excellent.” 

Toch moet een enkele rijder even aan het meubilair wennen. “Over de stoelen was ik niet meteen enthousiast, maar na gewenning kan ik niet anders zeggen dan dat deze geweldig zijn”, vindt de eigenaar van een V90D3 R-Design uit 2018. “Waar je bij de V70 op fauteuils zit, zit je in de V90 in de fauteuils. Zeker op langere afstanden merk je echt dat het comfort toch echt beter is, terwijl ik altijd zeer tevreden was over de stoelen van de V70.” 

Infotainment en bediening 

Wat stoelen betreft bleef er dus veel bij het oude, maar de V90 toont ook een dashboard nieuwe stijl waarin de hoofdrol wordt gespeeld door een verticaal aanraakscherm. “De bediening is behoorlijk wennen, maar als je het eenmaal doorhebt, gaat het zoals vanouds”, is de ervaring van een D4 Momentum-rijder. Ook de rijder van een V90 T8 Recharge uit 2022 is enthousiast. “De bediening van de auto is zoals ik het graag zie. Alles is logisch, geen moeilijke menu's of rare knoppen.” 

Over de navigatiesoftware klinken daarentegen wisselende geluiden. “Het multimediasysteem is snel en werkt erg goed. Door de automatische updates merk ik dat de kaarten veelal up-to-date zijn en dus prettig in gebruik”, meldt een rijder over het systeem van zijn D4 Inscription. Andere rijders klagen juist over vreemde routevoorstellen. 

Zo klaagt een rijder over een vreemde omweg op zijn vaste route, waarna het systeem is geüpdatet. “Helaas, de software in het Sensus-navigatiesysteem is bijgewerkt door de dealer, maar dat heeft geen effect gehad op de vreemde omweg”, schrijft hij. Ook het systeem van de volgende rijder kreeg een update die qua functionaliteit en lay-out bevalt. “Of de navigatie en de verkeersinformatie ook inhoudelijk beter functioneren, weet ik nog niet. Ik ga mijn TomTom ernaast zetten en vergelijken. Het is goed om te merken dat Volvo werkt aan verbetering van dit systeem, want dat is absoluut nodig.” 

Voor een D3-rijder komen de updates met een prijs. “Nu een aantal keer updates gehad van apps in het audio- en mediasysteem. Daarbij ben ik al één keer telefoonfavorieten en inmiddels twee keer de radiofavorieten kwijtgeraakt. Het is allemaal wel weer in te stellen, maar je verwacht het niet.” 

Op pad met de V90 

Voor een beeld van de rijbeleving trappen we af met een vergelijking. “Als ik nu weer in een V70 zit, moet ik toch echt weer wennen aan de hoge zit en het toch watzompiger rijden. De wegligging van een V90 is rustiger en zeker bij hogere snelheden merk je gewoon dat rust en comfort op een hoger niveau liggen”, merkt de rijder van een V90 D3 R-Design uit 2018. Ook de eigenaar van een V90 T5 Inscription is enthousiast, met name over de luchtvering op de achteras. “Was ik nog niet gewend, maar tjonge, wat rijdt dat heerlijk. Zeker in de bochten blijft de auto veel horizontaler dan ik tot nu toe gewend was met andere auto’s.” Een andere rijder merkt op dat de auto niet zo groot aanvoelt. “Het stuurgedrag is zeer prettig en ondanks zijn lengte is de auto zeer wendbaar.” 

Toch is er ook kritiek. “Het onderstel is gevoelig”, begint de rijder van een V90 T5 uit 2017. “Het onderstel reageert waanzinnig goed op grote oneffenheden. Bijna Frans. Hij deint over verkeersdrempels. Kleine oneffenheden als putten, wegreparaties, et cetera voel je bijzonder goed. Zo goed dat mijn lege bijrijdersstoel ervan trilt. Te veel feedback van de weg, als je het mij vraagt.” Hij vraagt zich af of dit door de 19-inch wielen komt, maar merkt ook op dat je bij zo’n grote koets niet veel kleiner wil. 

Sterker nog, Volvo levert wielen tot 21 inch groot. Over een maatje minder schrijft een V90 Inscription-eigenaar al: “De 20-inch wielen zijn iets te veel van het goede. Ten eerste worden de banden sneller vlak na een weekje stilstaan en ten tweede is het erg stug voor zo'n op comfort geproduceerde auto.”  

Een Zweedse rijder kreeg zijn auto afgeleverd op 17-inch wielen, maar oriënteert zich op een maatje meer. “Ik heb een dag gereden met een model met 21-inch zonder de luchtvering achter. Dan voel je echt alles en het geluid neemt behoorlijk toe”, merkt hij daarbij op. “Maar het ziet er wel stoer uit! Met de landweggetjes hier niet echt een aanrader. De winterbanden blijven op 17 inch en op termijn gaan de 17-inch zomerbanden naar 19 inch.” 

Over de aandrijflijnen lezen we overwegend positieve reacties, al melden meerdere eigenaren en gebruikers een wat traag reagerende achttraps automaat. Zoals de volgende T4 Momentum-rijder: “Wat negatief blijft, is de ietwat (behoorlijk) trage versnellingsbak. Zeker als je eerst flink gas geeft, dan inhoudt en dan weer gas geeft, is de bak helemaal de weg kwijt en duurt het zeker een seconde voordat hij weet wat er moet gebeuren”, schrijft hij op. “Nu is dit een situatie die nauwelijks voorkomt, dus is er goed mee te leven”, luidt de nuance. 

Onderhoud, storingen en irritaties 

Rijders melden weinig structurele problemen, maar wel een universele uitdaging. Zowel benzine- als dieselrijders merken op dat een brandstoftank met 55 liter inhoud te weinig is voor een auto van dit kaliber. “Ik rij gemiddeld zo'n 1 op 13, dus na 650 kilometer ga ik toch weer op zoek naar een tankstation”, aldus de rijder van een T5 Momentum. 

Daarnaast worden er een paar incidenten gemeld. Zo schrijft een D4-rijder: “De eerste ton zit erop. En net niet zonder een eerste probleempje. Ik strandde in het buitenland met een gebroken schoep in de turbo. Het werd keurig en niet te duur opgelost door de plaatselijke Volvo-dealer, maar van een gebroken turboschoep bij net geen ton kijk je toch raar op als je al een stuk of zes van die Volvo V-sloepen hebt versleten.” De algehele toon blijft positief. “Voor het overige niets dan lof.”  

Een kilometervreter meldt na 175.000 kilometer een verhoogd olieverbruik. “Het verbruik kwam uit op 2,2 l per 10.000 km en de maximale norm is 1,8 l bij mijn gebruik. Geen 'ja maar', geen gezeur, dealer Broekhuis heeft via de importeur een revisie voorgesteld en deze is ook uitgevoerd.” Daarna functioneert de auto probleemloos en wordt er geen noemenswaardig olieverbruik meer gemeten. Het maakt de V90 geen goedkope auto in onderhoud. “Tel daarbij dat ik nu een paar keer terug ben geweest voor een storing en hoppa, weer twee keer 500 euro lichter. Het is dus maar wat je kleine kosten vindt”, meent hij. 

Vier ton en stoelverwarming kapot

We sluiten af met een dieselrijder die de Volvo-eer hoog probeert te houden. “We hebben de vier ton gehaald. De auto rijdt nog netjes. Wel is de stoelverwarming van de bestuurder kapot, dus maar eens kijken of we dat kunnen maken. Het olieverbruik is nagenoeg nog steeds niets. Alleen bij zware last (rijden in de bergen/met dakkoffer et cetera) is er iets olieverbruik, maar dat mag geen naam hebben. Maximaal 0,5 liter tussen de beurten van 30k door.” 

Onder de streep blijkt de Volvo V90 zowel een echte Volvo als helemaal geen Volvo. Hij scoort weinig punten als het gaat om kofferruimte, maar compenseert dat met Volvo-waardig zitmeubilair. Het rijcomfort blijkt sterk afhankelijk van de gekozen wielmaat en neigt met grotere wielen naar onrustig. Wel bewijzen een paar rijders dat ook met de nieuwste generatie Volvo’s hogere kilometerstanden mogelijk zijn.