Praktijkervaring Suzuki Swift (2017-2024)

Welbeschouwd is Suzuki vaker vooruitstrevend bezig. Een dieselmotor? Sinds 2016 niet meer verkrijgbaar in een Swift en de generatie die we in dit artikel bespreken, kreeg hem helemaal niet meer. Wel leverde Suzuki een 1,2-liter viercilinder met Smart Hybrid-technologie en maakten we kennis met de turbogeblazen BoosterJet-motoren. Turbofans konden gaan voor een 112 pk sterke 1.0-driecilinder of de Swift Sport met 1.4 BoosterJet. Met deze motoren staat de ‘oude’ Swift alvast 2-0 voor op zijn opvolger, die er alleen nog als driecilinder 1.2 Smart Hybrid is. 

Swift, een beetje praktisch? 

Leuk, die turbomotoren en popsterreferenties, maar bij de meeste gebruikers moet de Swift gewoon dagelijks presteren. Wat hij op dat vlak te bieden heeft? “Voor een auto van slechts 3.84 m is de Swift heel ruim van binnen”, meent de eigenaar van een Swift 1.2 Select uit 2020. “De stoelen kunnen ver genoeg naar achteren en zitten goed. Op de achterbank kunnen volwassenen gemakkelijk zitten en daar is zelfs meer beenruimte dan in de Fiat Punto, die meer dan 20 cm langer was.” Ook de kofferbak blijkt toereikend. “De kofferruimte is wat kleiner dan die van de Punto, maar veel groter dan de vorige versie van de Swift. Je wekelijkse boodschappen kun je er gemakkelijk in kwijt.” De rijder van een 2017-exemplaar deelt deze bevindingen. “De Swift is lager en korter geworden dan het vorige model. Toch is de binnenruimte toegenomen, waardoor de Swift meer ruimte achterin heeft gekregen. Met een lengte van 1,.85 meter is het goed toeven op de achterbank. Met name de grote hoeveelheid beenruimte voor de achterpassagiers valt op.” 

De rijder van een Swift 1.0 BoosterJet Stijl uit enige kritiek op de zitpositie, maar begint met een positieve noot. “De stoelen zitten lekker”, is een overigens vaker gelezen compliment. “Het stuur had van mij een klein beetje verder naar me toe gemogen, de verstelling is niet heel ruim. Ik heb een middenarmsteun en die had ook paar centimeter verder naar voren gemogen. Het kan, maar iets verder was comfortabeler geweest.” 

Op pad met de Swift 

So far, so good dus. Over het weggedrag van de reguliere versies heerst meer verdeeldheid. Met name het thema windgevoeligheid komt regelmatig aan bod. “Vandaag voor het eerst ervaring met (redelijk) harde wind, windkracht 6 op de Moerdijkbrug”, schrijft een 1.2 Smart Hybrid-rijder die na meerdere reviews te hebben gelezen de proef op de som nam. “Inderdaad, je voelt de Swift van nog geen 900 kilo dan heen er weer gaan, maar het is nog wel acceptabel.” 

Een andere 1.2-rijder is op een ander vlak minder goed te spreken. “De ophanging van de wielen is zodanig dat oneffenheden heel direct worden doorgegeven”, meent hij. “Soms vind ik het bijna aanvoelen alsof de wielen niet helemaal vastzitten of dat de schokdempers klapperen. Drempels neem ik heel voorzichtig.” De eigenaar van een 1.0 BoosterJet combineert beide bevindingen. “Zijwindgevoelig als het behoorlijk waait. De vering is goed, zolang er maar niemand achterin zit, laat staan dat je fietsen achterop hebt. Dan is de vering gewoon weg en hangt hij op de rubbers.” 

Een andere 1.0 BoosterJetter is juist behoorlijk enthousiast. “De motor en wegligging zijn goed op elkaar afgestemd”, schrijft hij. “De auto ligt als een kart op de weg. Tel daar het lage wagengewicht (19 euro per maand aan wegenbelasting) en de goed werkende versnellingsbak bij op en dan heb je een auto waar je met veel plezier in rijdt. Daar heb je geen 140 pk Swift Sport voor nodig.” 

Dan de Swift Sport 

Een bewering die ons doet schakelen naar rijders van dit sportieve model, dat zijn naam eer aan lijkt te doen. “Fun fun fun!” schrijft een blije rijder. “Dat is denk ik wel de juiste omschrijving voor deze auto. De Suzuki Swift Sport is een auto die graag vlot vooruit wil en een hoge bochtsnelheid weet te bereiken. In mijn beleving daagt de auto je eigenlijk altijd uit om lekker vlot te rijden.” Of hij ook vlot is? “Doordat de auto (maar) 140 pk heeft, voelt het alsof het allemaal heel snel gaat, maar kijkend op de kilometerteller valt het gelukkig allemaal (enigszins) mee. Deze uitvoering weegt echter nog geen 950 kg, waardoor het geheel vlot en strak aanvoelt.” Strak, dus hard? “De vering is strak, maar niet te strak. Drempels kunnen prima worden genomen zonder dat je de hele auto door stuitert.” 

Een andere rijder merkt dat in eerste instantie op, totdat er vanaf de achterbank feedback klinkt. “We hebben wel een minpuntje ontdekt: de achterpassagiers worden ook sportief de bocht om gehoekt en ook de demping achter is wel erg hard. Steevast bij het instappen, ‘graag beetje rustig over de drempels’. Terecht, de vering is zoals het hoort, hard.” De oplossing is even eenvoudig als doeltreffend. “Voor langere ritten pakken we de andere auto, de Swift Sport is toch wel wat rumoerig op de snelweg.” 

Een derde Swift Sport-rijder doet ook een duit in het zakje. “Het onderstel is voor mij echt perfect! Sportief, maar niet keihard en het filtert slechte wegen goed weg. Beetje bodyroll af en toe, maar dat los je op met even gas loslaten en door het lage gewicht (Fiesta ST, Mini, Polo GTI zijn gemiddeld 150-200 kg zwaarder!) ga je als een rallyautootje door de bocht, heerlijk.” 

Zo presteren de motoren 

Zoals vermeld is de Swift geleverd met verschillende benzinemotoren. We beginnen met de basisversie, de 1.2 zonder hybridetechniek. “De Swift gaat lekker vlot mee in het verkeer”, schrijft een rijder die voor deze motor koos in combinatie met een CVT-automaat. “Ik ben een rustige rijder, en het vermogen van 90 pk en de trekkracht zijn ruim voldoende.” Het enige nadeel: “Wel maakt de CVT veel toeren bij snel optrekken.” Tegenover deze reactie staat een ronduit teleurgestelde Swift 1.2 Select-rijder. “De eerste rit ging naar de Eifel en ik had gelijk spijt van de aankoop. Wat maakt deze 1200-motor een herrie bij snelheden van 130+ km/h.” 

De 1.0 BoosterJet krijgt enkel positieve recensies. “De driecilindermotor klinkt prettig bij acceleratie en is op snelwegtempo best stil”, schrijft een tevreden eigenaar. “Het kleine hybridesysteem lijkt weinig toe te voegen, maar de starter-generator werkt prettig voor het start-stop-systeem.” De eigenaar van een Swift Sport tot slot: “De BoosterJet-motor is een juweeltje! Wat pakt die fijn en snel op en hij is zeer schakellui te rijden.” 

Onderhoud, storingen en irritaties 

Gebruikers melden geen grote problemen met hun Swifts, maar wel zijn er bij een paar rijders ‘wat dingetjes’. “Eén van de buitenspiegels wilde de laatste tijd niet goed meer inklappen”, meldt de rijder van een Swift Sport uit 2018. “Gelukkig vervangen onder garantie door Suzuki. Kort daarna hetzelfde met de andere spiegel, opgestuurd naar Japan en een nieuwe erop. De twee nieuwe spiegels doen tot nu toe hun werk voortreffelijk.” De eigenaar van een gebruikt aangeschafte 1.0 BoosterJet meldt dat de adaptieve cruisecontrol af en toe dienst weigert. Daarnaast krijgt hij te maken met een storing aan het bandenspanningcontrolesysteem, terwijl alle banden de juiste spanning hadden. “Toen was er een reset door de dealer nodig”, schrijft hij, maar daarmee is het euvel niet verholpen. “Sinds een week is deze klacht terug en moet ik er dus weer mee naar Freeroad.” Afgezien daarvan is de rijder te spreken over de kwaliteit van zijn Swift. “Slechts twee keer een zwart scherm van het infotainment. De auto helemaal uitzetten en op slot loste het probleem op. Verder rijdt de auto, voor mijn gevoel, nog steeds als nieuw”, luidt de conclusie na vijf jaar eigenaarschap.  

De Swift waarvan we zojuist afscheid hebben genomen, bevalt zijn rijders dus heel behoorlijk. Hij blijkt voor de meeste gebruikers praktisch genoeg en vooral de turbomotoren vallen goed in de smaak. Dat geldt niet per se voor de ongeblazen 1.2, die vooral op hogere snelheid rumoerig blijkt. Ook het onderstel kan, afgaand op de gebruikerservaringen, verdere verfijning gebruiken. Qua betrouwbaarheid scoort de Swift ronduit goed: rijders melden geen structurele problemen en hooguit enkele irritaties. Tot slot valt op dat vooral Swift Sport-rijders uitgesproken lovend zijn. Voor hen is het dan ook te hopen dat Suzuki dit model in een later stadium alsnog terugbrengt.