Peugeot Rifter - Peugeot 5008 - Vergelijkende Test

Meer dan twintig jaar geleden presenteerde PSA het duo Partner en Berlingo en dat bleek een gouden greep. Ze waren verkrijgbaar als bestelwagen en als personenauto en ook wel bekend als ludospace, zoals dat in Frankrijk heet. Het was een ruim en betaalbaar alternatief voor de MPV, die toen ook sterk in opkomst was. Voor hen die niet zulke hoge eisen stellen aan design en luxe, was zo’n tot gezinsauto omgebouwde besteller een uitstekende optie. De Renault Kangoo volgde al vrij snel, terwijl Volkswagen pas laat instapte met de Caddy.

Heette de vorige personenwagenversie van de Partner nog Tepee, de nieuwe gaat als Rifter door het leven. Dat klinkt avontuurlijk en hip en past goed bij het opgeruigde uiterlijk, met bijvoorbeeld dikke, zwarte kunststof lijsten op de wielkasten en dito panelen onderaan de flanken. Zo wekt de Rifter de indruk wel tegen een stootje te kunnen of een blubberbad te kunnen doorwaden. En mocht je de standaardversie niet groot genoeg vinden, weet dan dat er ook een verlengde variant is, met 19 centimeter meer wielbasis en 35 centimeter meer koetslengte. In dat geval is hij 11 centimeter langer dan de 5008 en heb je een serieus grote zevenzitter op het erf staan. Citroën levert deze auto als Berlingo en dochter Opel heeft hem als Combo in de prijslijst staan, waarmee een einde komt aan de Fiat Doblò in Opel-tenue.

De Peugeot 5008 is de grotere broer van de 3008, allebei modellen die als SUV in de markt zijn gezet en waarmee het merk de traditionele MPV vaarwel heeft gezegd, zoals vele andere dat ook doen.

SPORTSTUUR IN EEN PAKEZEL

Er valt best nog wel iets van de Partner te herkennen in de nieuwe Rifter. De maten komen ook redelijk overeen. De Rifter is twee centimeter langer, vier centimeter breder en zeven centimeter hoger dan zijn voorganger. Als basis dient het bekende EMP2-platform van PSA. Hij heeft bovendien het Peugeot familiegezicht gekregen. Verder is het vooral een bonkige, robuuste verschijning en doet hij denken aan de onverwoestbare speelgoedauto’s van het merk Tonka.

Het interieur is er met grote sprongen op vooruitgegaan. De brede, hoge middenconsole springt meteen in het oog, net als de iCockpit met het kleine stuur. Dat zou je eerder in een sportwagen verwachten dan in een auto als deze. En zou je voor de versie met automatische transmissie kiezen, dan is er niet eens een pook, maar selecteer je de diverse modi met een draaiknop. De zitpositie is goed en uiteraard is er volop ruimte, vooral boven je. Achterin zit je ook best goed, hoewel de beenruimte niet overdadig is. De Rifter mag dan hoog zijn, hij is niet heel lang. Er zijn drie stoelen (optie), maar ze zijn niet volledig te verwijderen.

De laadruimte is riant; ouders met kleine kinderen kunnen de kinderwagen naar binnen rijden zonder die in te klappen. Een wasmachine of koelkast slokt hij ook met gemak op. Kies je voor de langere versie, dan heb je nog meer ruimte of tegen betaling van € 800 twee extra zitplaatsen. De apart te openen achterruit is handig als de auto krap geparkeerd staat; dan hoeft die grote klep niet open.

ERG FIJNE DIESELMOTOR

De testauto is voorzien van de 130 pk sterke 1.5 HDi. Naar nu blijkt levert Peugeot deze motor alleen in de lange versie, maar niet in combinatie met het uitrustingsniveau GT-Line. Wil je die sportieve versie, dan zit je vast aan de 1,2-liter benzinemotor met 110 pk. De ‘korte’ Rifter is leverbaar met de 100 pk (250 Nm koppel) 1.5 HDi, mocht je willen dieselen. Een automatische transmissie is binnenkort leverbaar. Wij doen het dus met de sterkere variant van de 1,5-liter diesel en dat is bepaald geen straf. Sterker, het is een erg fijne krachtbron, zo merkten we ook al toen we deze motor in de nieuwe 508 hadden. Uiteraard heeft hij lekker veel trekkracht onderin en verder is hij vooral opmerkelijk stil. Alleen als je hem rijdt in de bergen, zoals we onlangs deden in Portugal met een 508 SW, merk je dat hij moet werken en dan klinkt hij wat heftiger.

De overbrengingsverhoudingen van de versnellingsbak zijn anders dan bij de 508, wat resulteert in een hoger toerental en een hoger verbruik. Echt storend is dat niet hoor; 2.500 tpm bij 130 km/h is nog altijd heel acceptabel en zoals gezegd, is de motor stil.

Dat de koets een stuk hoger dan gemiddeld is, merk je tijdens het nemen van bochten. De Rifter helt dan over en dat merken de inzittenden zeker. Hij houdt er ook niet van om een scherpe snelwegafrit snel te nemen, gezien het onderstuur dat ontstaat. Gas los resulteert in een klein stapje zijwaarts van de achterkant, maar gevaarlijk wordt het niet. De Rifter is een goedmoedig werkpaard; voor pure rijdynamiek is hij niet in de wieg gelegd. De vering is stevig en wordt aan de achterkant pas comfortabel als er drie personen op de achterbank zitten en er wat gewicht op de laadvloer ligt. De brede B-stijlen ontnemen veel zicht, daar moet je met name in de stad rekening mee houden.

OMSLACHTIGE BEDIENING

Met de 5008 hebben we al eerder kennisgemaakt. Het is de verlengde versie van de 3008, die veel stijlvoller oogt. Het is de prijs die je betaalt voor meer ruimte. Ook de langere versies van de BMW 2 Active Tourer en de Ford C-Max zijn geen schoonheden en alleen Renault bewijst met de Grand Scénic dat het wel anders kan. De 5008 heeft gelukkig het mooie interieur van de 3008 overgenomen, inclusief de inmiddels bekende iCockpit. De bestuurdersplek zelf doet inderdaad denken aan een vliegtuigcockpit. Over de portieren en het dashboard loopt een brede, met stof beklede strook, een welkome afwisseling in een tijd dat hoogglans sierlijsten in de mode zijn. Het digitale instrumentarium kun je naar eigen smaak en behoefte configureren en via een rijtje aluminiumkleurige druktoetsen zijn alle belangrijke functies van het multimediasysteem snel toegankelijk. Dat neemt niet weg dat het behoorlijk veel moeite kost om even de dashboardverlichting te dimmen. Daarvoor moet je eerst door een paar schermen heen en dat is niet echt veilig.

Als het buiten nog niet helemaal donker is en de dimlichten worden ingeschakeld, gaat de verlichting van de instrumenten al naar de nachtmodus en moet je die dus weer wat feller zetten, om deze vervolgens bij duisternis weer te dimmen. Een eenvoudig draaiwiel zou fijner zijn. De vrij smalle voorstoelen zitten goed, maar we kunnen ons voorstellen dat mensen met een fors postuur daar anders over denken. Op de tweede zitrij is iets meer ruimte dan in de Rifter en de leuning staan minder rechtop. Wel is de zitting iets lager. Helemaal achterin vinden we twee uitvouwbare stoelen, waar kleine kinderen prima kunnen zitten.

We rijden met de dikste diesel die Peugeot in huis heeft: de 180 pk 2,0-liter BlueHDi. Dat er meer paarden op de been zijn, hoor je wel; deze motor klinkt wat rauwer dan de bijna zijdezacht lopende 1.5 (die ook leverbaar is in de 5008). Daar staat tegenover dat je over 100 Nm meer koppel beschikt en daarmee levert deze motor bijna net zoveel trekkracht als de 410 Nm sterke V8 uit een Mercedes-Benz 400 SE uit de jaren negentig! In combinatie met de sublieme achttrapsautomaat maakt dit de 5008 tot een vlotte en heel ontspannen rijdende auto. Je hoeft nauwelijks gas te geven om vlot vooruit te komen en het is zaak om de snelheidsmeter goed in de gaten te houden, want je gaat algauw te hard. Tussen 1.500 en 3.000 tpm heeft hij volop kracht en als je het echt netjes doet, hoef je zelfs nooit boven de 2.500 tpm uit te komen, tenzij je eens heel snel moet inhalen. De automaat schakelt razendsnel en onmerkbaar. Je ziet het aan het zakken van de toerenteller, dat is alles.

Het onderstel is verfijnder dan dat van de Rifter en in combinatie met de langere wielbasis zorgt dit voor een goed rijcomfort en een beduidend beter bochtengedrag. Het stuur is klein en vierkant. Daardoor kom je in het begin nog wel eens schokkerig een bocht uit, want het draait niet gemakkelijk door je handen terug. Toch raak je eraan gewend. Dat geldt niet voor de iets te bemoeizuchtige stuurassistent, die iets vaker corrigeert dan je lief is, met als gevolg dat we het systeem meestal uitschakelden. In de nieuwere 508 werkt het al een stuk fijner.

DURE JONGENS

Wat de uitrusting betreft, blijft de Rifter achter op de meer dan tienduizend euro duurdere 5008, dat zal niemand verbazen. Ook het aantal leverbare veiligheidssystemen is kleiner. En dan zitten we nog met het feit dat de diesel in Nederland niet als GT-Line leverbaar is, maar alleen als Allure. Elke Rifter is voorzien van een rijstrookwaarschuwing en actieve noodstop met camera. Tegen een meerprijs van € 950 beschik je over adaptieve cruise control. Dat is dan inclusief grootlichtassistent, uitgebreide verkeersbordherkenning en vermoeidheidsherkenning. Automatische klimaatregeling is niet standaard, evenmin als de drie losse stoelen achterin. Beide zaken zijn tegen een meerprijs van respectievelijk € 350 en € 250 te leveren.

De Allure staat van huis uit op 16-inch staal met doppen, de 17-inch wielen zijn voorbehouden aan de GT-Line. Ook als je de versie met 100 pk diesel neemt en deze optuigt met een paar extra’s, ga je dus al snel richting veertig mille, een flinke smak geld. Als je de ruimte niet echt nodig hebt, is de goedkopere 308 SW met een 130 pk HDi-motor een betere optie. En zelfs de nieuwe 508 SW komt in beeld! De 5008 die we rijden, gaat zelfs door de vijftigduizend euro. Je kunt nog drieduizend euro in de pocket houden door voor de lichtere dieselmotor te kiezen en zelfs nog meer door een iets minder rijk aangeklede versie te nemen, in combinatie met een handgeschakelde versnellingsbak.