Opel Tigra Twin Top 1.4 Enjoy (2006)

We zijn enthousiast over het uiterlijk van de Opel Tigra TwinTop, maar het instappen heeft iets van 'n koude douche. Niet dat het er slecht uitziet, maar helaas voelt het allemaal nogal prullerig aan. De stoelen zijn echter beslist goed, stevig met voldoende zijdelingse steun. Omdat Opel gewoon een tweezitter is, heeft hij een heel praktische ruimte achter de voorstoelen, met een net waarin je losse spullen kwijt kunt. Dat scheelt weer een gang naar de kofferbak en in het geval van de Opel Tigra is dat maar goed ook. De kofferklep heeft een elektro-hydraulisch mechanisme waarmee wij ruzie hadden. Openen moet door de knop ingedrukt te houden. Regelmatig weigerde het systeem dienst en konden we met geen mogelijkheid in de kofferbak. Laat je de knop halverwege ook maar éven los, dan blijft de klep in die stand vastzitten om vervolgens alleen met handmatige dwang weer te bewegen. De klep maakt deel uit van het dak-mechanisme en ook dat wil dus nog wel eens in de war raken.
Je moet in de Tigra eerst twee klemmen boven de voorruit losmaken voordat je het dak opent. Lastiger is dat de knop voor de dakbediening in het bestuurders-portier zit. Niet alleen kan de bijrijder er dus moeilijk bij, ook zit hij vlak naast de nagenoeg identieke knop voor de kofferklep. Je zit gauw aan de verkeerde knop en als je dat doorkrijgt en stopt, zit de klep weer vast.
De Tigra heeft in de kofferbak een verschuifbaar tussenschot. Daarmee kun je de kofferruimte vergroten wanneer deze niet wordt gebruikt om het dak op te bergen. Als het schot niet in de juiste positie is, weigert de Tigra het dak te openen.

Sportief?
Veel enthousiaster zijn we over het onderstel van de Opel. De Tigra TwinTop is verrassend prettig afgeveerd. Strakker dan je in een degelijke auto zou verwachten, op het sportieve af. Je bent echt één met de weg, voelt elke oneffenheid. Comfortabel? Nee, maar des te lekkerder als je echt met autorijden bezig wilt zijn. Dat alles kan niet verhinderen dat de auto bij stevig sturen soms wat zoekerig wordt. De torsie in de carrosserie bederft de goede ophanging enigszins. Natuurlijk kun je van een auto in deze prijsklasse niet de stijfheid verwachten die je in de meeste duurdere cabrio's aantreft, maar toch... Met gesloten kap neemt de stijfheid maar weinig toe, het gerammel des te meer. Het verschil tussen coupé en cabriolet
is bij de Tigra 18 seconden.
Motorisch is de Tigra geen feestbeest met de 1,4-liter Twinport-motor. De 1,4-liter Tigra komt mee, maar niet meer dan dat. Van een pretauto mag je meer verwachten.
Mooiweervrienden zijn er al genoeg. In de winter zie je pas het verschil tussen de mensen die een cabrio hebben om gezien te worden en de echte liefhebbers. Belangrijk is de mate waarin de stroom koude lucht over de auto wordt geleid. Dat is bij de Tigra keurig voor elkaar. Maar de verwarmingsroostertjes verspreiden de warme lucht helaas niet over je hele lichaam. Onze Opel Tigra was flink aangekleed, met airconditioning, cruise control, geluidsinstallatie, alarm, een volwaardig reservewiel, metallic lak en het windscherm.