Opel Meriva 1.4 Turbo 120 pk Cosmo (2010) - Test

Eén ding is al vanaf de eerste oogopslag duidelijk. Opel heeft de nieuwe Meriva met een heel andere bedoeling ontworpen dan het vorige model. Dat was rechttoe, rechtaan, functioneel, vrij hoekig en nogal saai. Dat is bij de nieuwe Meriva wel anders. Opel heeft 't productiemodel verrassend dicht bij het showexemplaar van 2008 gehouden. Het meest in het oog springt de plotselinge knik naar beneden in de onderste raamlijn, net na de B-stijl. Dat zorgt voor meer lichtinval binnen, beter zicht rondom en een betere blik naar buiten voor kleine kinderen, maar het geeft de Meriva ook meteen een heel opvallend voorkomen. Typisch Opel wordt het door de ijshockeystick-vormige vouw net boven de dorpel, net als bij de Insignia. Eveneens heel familietrouw is de neus van de Meriva, die veel weg heeft van die van de Insignia en de Astra. Aan de achterkant geen smalle, hoge achterlichten
meer, maar brede exemplaren. Een deel van die achterlichten zit in de klep om de toegang van de laadruimte niet te belemmeren. Een zwarte strip onder de achterruit suggereert een grotere raampartij en daardoor meer ruimte. Het meest spraakmakend zijn uiteraard de Flexdoors (Opel wil het suggestieve suicide doors niet horen). Het moet vooral praktisch zijn bij het op de achterbank hijsen van kleine kinderen. Maar wat waarschijnlijk nog handiger is dan de tegengestelde openingsrichting is de openingshoek van de deuren; open staan ze bijna haaks op de carrosserie. Vooral daardoor stap je gemakkelijk in.

Ongekend niveau
Binnen zijn materialen en afwerking van een in deze klasse welhaast ongekend niveau. De two-tone kleurstelling maakt dat alles er nog wat rijker uitziet. De klokken kijken je aan uit vier diepe tunnels en op de schuin liggende middenconsole zit een enorme serie bedieningsorganen. Net achter de pook vinden we de knop voor een elektrische handrem. Nu zijn we daar nooit zo gecharmeerd van, maar het laat veel ruimte tussen de stoelen vrij en die is gebruikt voor wat Opel de Flexrail noemt. Twee stevige aluminium rails lopen in de rijrichting tussen de stoelen en de middenarmsteun kan hier traploos overheen schuiven, zodat een multifunctioneel opbergsysteem ontstaat. Achterin is het middelste deel van de achterbank neerklapbaar. De meubels volledig plat leggen kan ook. Daarbij is het deel van de daadwerkelijke kofferbak een dubbele bodem, waar nog ruimte onder is voor kleine spullen. In totaal kun je dan bijna 1.500 liter bagage kwijt.
Onder de motorkap zit een 1,4-liter turbomotor met 120 pk. Hij is lekker stil en dat is des te opmerkelijker omdat je 'm best hoog in de toeren moet houden. Het vermogen houdt zeker niet over. Dat is best jammer, want het onderstel van de nieuwe Meriva smaakt naar meer. De besturing is opvallend scherp en direct, de demping vrij stevig, maar zeker niet oncomfortabel. Dat zijn kenmerken die van dit kleintje een bijzonder volwassen aanvoelende reiswagen maken. Een zesde verzet moet hij ontberen, maar dat wordt grotendeels goedgemaakt met de lange vijf, waardoor hij met 120 km/h in de hoogste versnelling maar 2.800 toeren draait.