Eerste Rijtest: Nissan Pixo

Dat Nissan aanklopte bij Suzuki en niet bij partner Renault, wat een stuk logischer zou lijken omdat het met de Twingo immers ook een model in het A-segment aanbiedt, heeft diverse redenen. De kleine Fransoos is helemaal zo klein niet, sterker nog, hij schurkt qua afmetingen zelfs dicht tegen de Nissan Micra aan, een kleine B-segmentauto. Dus zocht Nissan een kleiner model.

Reden twee: de samenwerking met Suzuki is goedkoop. Want net als de nieuwe Alto wordt de Nissan Pixo in lagelonenland India gefabriceerd. En reden drie, de Alto is een vijfdeurs, terwijl de Twingo slechts over twee portieren beschikt. Zet je dat allemaal op een rijtje, dan valt alles op z'n plek. Dat er sprake is van rebadging maakt niets uit. Kijk naar het succes van de drieling van Toyota, Citroën en Peugeot, de Aygo, C1 en 107. Die zijn technisch eveneens identiek; er zitten alleen verschillende neusjes op. Zijn er meer verschillen?

Het dashboard is één op één overgenomen van de Suzuki Alto. Een duidelijk afleesbare snelheidsmeter, geen toerenteller, ronde uitstroomopeningen voor de ventilatie op de hoeken van het dash, centraal in het midden hoekige roosters. De knoppen voor de ventilatie zien er verzorgder uit dan in de Aygo en zijn Franse broertjes, maar saai oogt 't allemaal wel.

De plasticsoorten die gebruikt worden voor het onderste gedeelte van het dash, de portieren en de console tussen de voorstoelen zijn keihard, maar alles is waar naar zijn geld. Want net als Suzuki biedt Nissan zijn kleinste model aan voor een instapprijs onder de 8 mille! En zoals u in AutoWeek 12 al in de rij-impressie over de Suzuki Alto hebt kunnen lezen, is deze auto behoorlijk ruim achterin. Het is altijd een vijfdeurs, waarmee de Pixo de strijd aan kan met de Kia Picanto, Hyundai i10, Fiat Panda en Daihatsu Cuore. Dat maakt deze auto's praktischer dan de Renault Twingo, Ford Ka en Volkswagen Fox, die er alleen als driedeurs zijn.

Wat maakt zo'n Japans driepittertje toch altijd een leuk geluid! In de Nissan Pixo is dat niet anders. De vijfbak waaraan hij gekoppeld wordt, beschikt over ontzettend lange overbrengingen. In '1' haal je 55 km/h op de klok, in '2' tikt de naald van de snelheidsmeter 100 km/h aan en versnelling drie reikt tot 150 km/h! Lange versnellingen, en dat allemaal om het verbruik in stadsverkeer te drukken. Dat lukt heel aardig, want het gemiddelde verbruik van de Nissan Pixo is net zo laag als dat van de Suzuki Alto: 4,4 l/100 km ofwel 1 op 22,7 en dat komt neer op een CO2-uitstoot van 103 g/km. Dat betekent dus 75 procent korting op de motorrijtuigenbelasting! De auto is bpm-vrij; dat verklaart de lage prijs. Wie de Pixo zakelijk rijdt, krijgt maar 14 procent bijtelling. Ziehier de verklaring voor het succes van de kleintjes in Nederland. Benzine-auto's die minder dan 110 gram CO2 per km uitstoten, worden beloond. Dat is de reden waarom het A-segment het enige taartpuntje van de markt is dat groeit in 2009. Lekker goedkoop autorijden dus.

Dankzij de lange overbrengingen is het verbruik lekker laag. Toch betekent het niet dat alle fut eruit is wanneer je vroeg opschakelt. Je kunt gerust bij 20 km/h naar twee, bij 40 naar de derde versnelling en bij 60 het vierde verzet inleggen via de prettig schakelende bak. De auto versnelt daarna zonder morren. En ook de rust bij hogere snelheden is prettig. Rijd je 120 km/h in vijf, dan levert dat verrassend weinig motorgeluid op. Door het ontbreken van een toerenteller kunnen we niet vaststellen hoeveel omwentelingen de krukas per minuut maakt, maar met de Pixo kun je gerust een lange rit over de snelweg maken.

Bochten schuwt de Pixo evenmin. Hij glijdt minder snel over de voorwielen weg dan de Toyota Aygo. Ga je dan van het gas, dan zet de kont zich even, maar hij komt echt niet om. Heel beheersbaar allemaal. Het overhellen valt reuze mee. Wel is de demping hard. De testauto staat op banden van het merk Falken, die zitten om lichtmetalen wielen van 14 inch en hebben een breedte van 155 mm. We hebben het vermoeden dat dit rubber erg hard van samenstelling is.

Behalve een handbak biedt Nissan een automaat aan. Dat is een rechttoe-rechtaan versnellingsbak met vier versnellingen. Er is niets geavanceerds aan, en hij werd getraind om vroeg op te schakelen. Het betreft een Suzuki-versnellingsbak. Nissan heeft wel iets met CVT's, maar een versnellingsbak met continu variabele transmissie speciaal voor de Pixo aanpassen zou – u raadt het al – te duur zijn. Keep it simple! Met de automaat ligt het verbruik wel hoger, en dat heeft als gevolg dat de CO2-uitstoot boven de 110 g/km uitkomt. Dan wordt de bijtelling 20 procent bij zakelijk gebruik, maar particulieren maakt dat helemaal niets uit.

Qua uitrustingniveaus houdt Nissan het al net zo overzichtelijk. Er zijn twee niveaus. De instapper heet Visia en heeft twee airbags, een in hoogte verstelbare stuurkolom en 15-inchwielen met doppen. Geen poespas, maar wel een prijs van net onder de € 8.000. Hoeveel geld Nissan voor de Acenta gaat vragen, die over een rijkere uitrusting beschikt, wordt nu nog op het Nederlandse hoofdkantoor berekend. Die Acenta heeft elektrische ruitbediening voorin, een radio met mp3- en cd-speler, een gescheiden neerklapbare achterbank, mistlampen voor en een sleutel met afstandsbediening voor de portieren. Zijairbags zorgen voor betere bescherming. Dan blijven er nog vier opties over: ESP, airco, gordijnairbags en een automatische transmissie.