Mercedes-Benz SL 500

Om een totaal nieuwe generatie SL te kunnen bewonderen, moet je flink geduld hebben. Als we even achterom kijken, zien we dat de vorige SL net een levenscyclus van 12 jaar heeft afgesloten en het model daarvoor maar liefst 18 jaar werd geproduceerd. Het zijn dus standvastige types, zoals we ze in de autowereld zelden tegenkomen en een fonkelnieuwe SL is dus een heel bijzondere gebeurtenis.

Net als zijn voorganger heeft deze SL weer de typische roadster-look, met een lange neus en een relatief korte kont. In stilistisch opzicht is het echter een heel andere auto: de hoekige stijl heeft plaatsgemaakt voor een ronder, zachter lijnenspel dat toch ook een krachtig gezicht heeft. Kijk maar eens naar die machtige snuit met die dubbele, net even aan elkaar gesmede lichtunits met daarboven de golfjes in de motorkap. Die in aerodynamisch opzicht uitgekiende neus smoelt gigantisch. Maar ook het profiel van de SL mag er wezen met een scherpe wigvorm die wordt geaccentueerd door de plooi over de zijkant als uitloper van de kieuwen achter de voorwielen. Aan de achterkant springen de twee dikke uitlaten in het oog met daarboven een spannende scheidingslijn tussen achterlichten, bumper en kofferklep. Eigenlijk maakt het niet uit van welke kant je deze sport-Benz bekijkt: vanuit elke hoek strelen de lijnen je netvlies.

Hard

Het allerbelangrijkste verschil tussen de vorige en de huidige SL is de kapconstructie. Het klassieke stoffen dek heeft plaatsgemaakt voor een opvouwbaar coupé-dak, zoals we dat ook al kennen van de SLK. Bij de SL is bij weggeklapt dak de toegankelijkheid van de bagageruimte sterk verbeterd. Pure noodzaak, want de potentiële koper eist dat er twee sets golftassen in passen. En er ook weer uit kunnen zonder dat eerst het dak gesloten moet worden; je wil tenslotte niet voor joker staan op het parkeerterrein van de golfclub. De listige truc schuilt hem in het toepassen van een losse achterruit. Het is nu mogelijk om het dak compacter op te bergen, met als resultaat 235 liter bagageruimte met het dak open. Toch kon dat golfsetje er dan nog steeds niet uit, maar daar bedacht Mercedes iets heel slims op: bij geopend kofferdeksel kun je met een knopje in de kofferbak het dak aan de achterkant iets omhoog laten kantelen.
Het moge duidelijk zijn dat dit een knap ingewikkeld stukje mechaniek is. Het is heel slank uitgevoerd voor minimaal ruimtebeslag, waardoor het geopende kofferdeksel aardig heen en weer staat te dansen als je er van opzij tegenaan stoot. Ziet er wat vreemd uit, maar kan verder geen kwaad. De openingsprocedure is identiek aan die van de SLK: de zijramen zakken, het dak wordt ontgrendeld, het kofferdeksel gaat achterwaarts open, het dak wordt samengevouwen, de kofferklep sluit zich weer en de ramen gaan weer omhoog. In de SL duurt deze circusact slechts 16 seconden; het enige wat je hoeft te doen is de knop op de middenconsole vast te houden. Of op de knop van de afstandsbediening te drukken; kun je de argeloze voorbijganger de stuipen op het lijf jagen als je op een terrasje zit.

Sleutel vergeten

Voor de liefhebbers van moderne trends levert Mercedes de SL500 op verzoek met het keyless go-systeem. Gemak dient de mens en je hoeft alleen maar met die elektronische kaart in je zak naar de auto te wandelen. Pak de deurgreep beet en de elektronica controleert razendsnel of je de juiste kaart bij je hebt. Het starten van de motor doe je dan door de schakelaar bovenop de pookknop in te drukken. Dan komt de dikke V8 tot leven; dakje open, automaatpook in D en wegwezen.
We loodsen de SL behoedzaam tussen dé plaag van Florence – die ongeorganiseerde hordes scooters – de stad uit en laten de teugels vervolgens flink vieren. De vijfliter V8 krijgt nu de kans om te laten zien wat 'ie waard is. Die 306 pk zorgen ervoor dat je maar weinig merkt van die bijna 1800 kg leeggewicht en sleuren hem in 6,3 tellen naar de 100 km/h. Rustig cruisen kan ook prima, want die motor is soepel als elastiek: tussen de 2700 en 4200 toeren is er continu 460 Nm trekkracht paraat.
Veel leuker wordt het echter als je de automaat van standje D op handbediening zet. De automaat houdt het toerental nogal laag en dan mis je toch mooi de zangkwaliteiten van die V8. Bij lagere toeren prachtig diep uitademend door die twee uitlaten, bij gas erop haast snerpend als een racemotor en bij plotseling gas los lekker hoestend in de uitlaten. Vroeger ondenkbaar, maar tegenwoordig mag dat bij een sport-Mercedes en dat is toch een verrijking van het rijgenot.

Krullen

In ijltempo rechtuit rijden kan deze Mercedes als de beste, zij het dat de besturing rond de rechtuitstand nog ietsje strakker zou mogen. Veel hoger is de amusementswaarde als je hem uitlaat op van die heerlijke slingerweggetjes door de heuvels. Tenslotte heeft Mercedes een compleet nieuw onderstel uit aluminium ontwikkeld met daarin geïntegreerd de componenten voor het Active Body Control-systeem. Dat ABC werd voor het eerst toegepast op de CL en zorgt ervoor dat de auto zo vlak mogelijk door de bocht gaat. Voor de SL is het verder verfijnd, in die zin dat het nu ook rekening houdt met de belading.
De SL laat zich met speels gemak snoeihard over kronkelige weggetjes jagen. Daarbij voelt het aan alsof de auto op rails loopt. Het ESP is iets minder scherp afgericht, waardoor de achterkant eerst nog een klein stapje naar buiten mag doen alvorens de elektronica met beleid subtiel bijregelt. ABC zorgt er daarbij ook nog voor dat de auto comfortabel aandoet, zonder week te worden; een prima mix waarmee je hard kunt rijden, maar ook over de boulevard kunt cruisen.
Uiteraard is deze SL voorzien van lekker bijtende remmen die nog een verrassing in petto hebben. Je merkt er niets van, maar het pedaal staat niet meer op mechanische wijze in verbinding met het remsysteem. Onder het rempedaal zit een druksensor die de remcommando's vertaalt in elektrische signalen. De elektronica zorgt vervolgens dat de remcilinders de juiste druk krijgen toegediend. Mercedes is de eerste fabrikant die dit systeem in serieproductie toepast en het moet gezegd worden, het is een waardige vervanger van het vertrouwde systeem.

Prachtinterieur, maar…

De machtige krachtbron en de sublieme rij-eigenschappen brengen je in een haast hemelse stemming. Het interieur is een lust voor het oog: helemaal speciaal voor de SL gemaakt met een prachtig design. De vele knopjes en schakelaars zijn netjes op een visueel aantrekkelijke wijze gegroepeerd waardoor je snel de weg weet in je SL. De klimaatregeling is er eentje van het uitgekiende soort dat ook rekening houdt met bijvoorbeeld de positie van dak en zijruiten. Temperatuur instellen en dan heb je er geen omkijken meer naar. De instrumenten achter het stuur zijn werkelijk een lust voor het oog, maar dat kapje er omheen is van veel te goedkoop plastic. Dat moet beter, Mercedes!
De tweezits SL laat zich in gesloten toestand rijden als een coupé. Het dak is goed geïsoleerd en produceert weinig windgeruis. Met het dak open is dat een ander verhaal. Toch is deze SL prima geschikt om open lange afstanden op hoge snelheid af te leggen. Met de zijramen omhoog en het windschot opgezet kun je behoorlijk tochtvrij kruisen met 200 km/h. De echte cabriofreak rijdt met zijn ramen naar beneden; gaat het vanaf zo'n 140 km/h toch serieus waaien in het interieur.
Mercedes heeft met deze nieuwe SL weer een dijk van een auto neergezet. Hij staat als sportwagen zijn mannetje, maar weet ook als comfortabele reiswagen te overtuigen. Eigenlijk is het in zijn soort een echte alleskunner. Goed, je mag natuurlijk ook wat verwachten voor iets meer dan drie ton. Op een paar kleinigheidjes na benadert die SL het perfecte griezelig dicht.

Nog meer SL's

Voorlopig moeten we het doen met de SL500, maar er is versterking op komst. Allereerst komt er begin volgend jaar een SL 55AMG met maar liefst 476 pk onder de kap. Deze top-SL gaat zo'n vier ton kosten. Op de wat langere termijn mogen we een zespits SL320 en een SL600 met V12 verwachten. Reken op 2003, want Mercedes heeft nu al de handen vol om genoeg SL500's te bouwen. De productie voor 2002 is al voor een groot deel verkocht.