Test: Mercedes-Benz GLB

GLA, GLC, GLE, GLS, G-klasse, EQC en coupéversies van de GLC en GLE: ook vóór de komst van de GLB was er voor SUV-kopers genoeg te kiezen bij Mercedes-Benz. Met zo’n vloot aan modellen is het bijna onvermijdelijk dat ze steeds dichter op elkaar kruipen. Zo komt de GLB akelig dicht bij de GLC. De nieuwkomer is slechts twee centimeter korter dan zijn grotere broer. In de breedte scheelt het weliswaar vijf centimeter, maar mede dankzij een hogere en meer vierkante koets biedt de GLB met 565 tot 1.800 liter meer bagageruimte dan de GLC, die het met 550 tot 1.600 liter moet doen.

Maar onderhuids zijn de verschillen groot. De GLC is gebaseerd op de achterwielaangedreven C-klasse en de GLB is een van de tot nu toe zeven modelvarianten op het voorwielaangedreven MFA2-platform. Des te opmerkelijker dat niet de GLC, maar juist de lager gepositioneerde GLB met derde zitrij verkrijgbaar is.

De hier geteste GLB 180d is de voordeligste dieselversie, maar zelfs in deze 116 pk-variant moet de auto nog minimaal € 53.257 opbrengen.

Wat uiterlijk vertoon betreft zit het wel goed met de GLB. Compact of niet, een Mercedes-SUV maakt altijd indruk. Eigenzinnig is hij ook, dankzij de langgerekte, vrij vierkante vorm. De hoge raampartij, verticale achterkant en vlakke daklijn doen denken aan zowel de GLK als aan een vroege Subaru Forester, maar maken de GLB vooral eigenwijs en herkenbaar.

Riante ruimte

Op de achterbank biedt deze SUV een riante hoeveelheid beenruimte en het hoge dak levert een overdaad aan hoofdruimte op. Qua indeling gaat Mercedes voor een traditionele driezitsbank, waarbij de kleinere middelste plek duidelijk het ondergeschoven kindje is. De bagageruimte is met 565 tot 1.800 liter ruimschoots voldoende.

Ook voorin gaan deze auto voor zwaar geschut. De Mercedes blinkt uit als het gaat om interieurkwaliteit en is ook met zijn multimediasysteem en digitaal instrumentarium een uitblinker. Het hightech MBUX-systeem is in de dikke test-GLB voorzien van twee haarscherpe en razendsnelle 10-inch schermen, een eenvoudiger uitvoering heeft 7-inch exemplaren. De bediening kan vanaf het stuur, met spraakinstructies, via het touchscreen of via het centraal geplaatste touchpad. Dat werkt allemaal uitstekend. Ook het systeem zelf biedt een eindeloze hoeveelheid mogelijkheden, maar die zijn wonderwel logisch gerangschikt en daardoor makkelijk vindbaar. Zo is de bediening van het digitale instrumentarium niet omslachtig, terwijl de hoeveelheid mogelijke indelingen eindeloos groot is. Ook in het tastbare laat de Mercedes zijn stevige prijskaartje vanbinnen gelden. Letterlijk, want kunststof bedieningselementen komen we hier bijna niet tegen. Knoppen zijn vrijwel zonder uitzondering van aluminium en ook op het stuur is geen plastic te bekennen. Alleen de lagere gedeeltes van het dashboard, zoals het dashboardkastje en de deurvakken, zijn van goedkopere materialen. Voor de vormgeving en de indeling zet Mercedes een stijlvolle mix van moderne en tijdloos klassieke elementen neer.

Met 116 pk is de GLB 180d niet bepaald krachtig. Wat heet: we dagen je uit om een auto van een halve ton te vinden die het met minder vermogen moet doen. Anders dan tot voor kort gebruikelijk bij 180d-modellen is deze auto niet uitgerust met een 1,5-liter viercilinder uit de stallen van Renault. Die motor maakt in alle compacte modellen plaats voor een afgezwakte versie van de tweeliter die Mercedes al leverde in de 200d- en 220d-varianten. De GLB is de eerste auto die deze motor krijgt. Dat biedt hoop voor de kleinere, lichtere broertjes, want in de praktijk valt het allemaal erg mee. Wat helpt, is dat het koppel van 280 Nm al bij 1.200 toeren beschikbaar is. Onder normale rijomstandigheden voelt deze bescheiden gemotoriseerde SUV daardoor nooit amechtig aan.

Comfortabel, niet zompig

De beschaafd lopende tweeliter wordt bovendien ondersteund door de standaard aanwezige automatische achtbak die zijn schakelmomenten met zorg selecteert. Wel twijfelt de bak soms wat als tijdens het manoeuvreren snel van D naar R wordt geschakeld of vice versa, maar eenmaal op gang is de aandrijflijn prettig soepel. Zoals we van Mercedes gewend zijn, gaat het sturen licht en precies en is het onderstel stil en vergevingsgezind, zonder te verzanden in overdreven zompigheid. Een fijne, volwassen auto, die in weinig zaken onderdoet voor nog duurdere merkgenoten. Toch moet gezegd dat wie vaak haast heeft, beter kan aankloppen bij de concurrentie.

Als het om value for money gaat, scoort de GLB niet zo hoog. Mercedes werkt niet met uitrustingsniveaus, maar met voordeelpakketten en een eindeloze reeks losse opties. Daarmee is het goed mogelijk om een gepersonaliseerd exemplaar samen te stellen. Het nadeel is duidelijk: de geteste GLB is wat uitrusting betreft dik in orde maar daar hangt dan ook een aardig prijskaartje aan.