Mercedes-Benz GL 320 CDI 4Matic (2007)

Die oude G-Klasse wordt al sinds 1979 in het Oostenrijkse Graz gebouwd. Omdat hij bijna niet stuk is te krijgen, blijft hij echter voorlopig in productie. Toch was deze Benz eigenlijk allang over de houdbaarheidsdatum heen en was het hoog tijd voor een nieuwe G-Klasse. Die kwam begin 2006 onder de naam GL in de Verenigde Staten op de markt, waar de auto ook wordt gebouwd.

Modern onderstel
Met z'n onafhankelijke wielophanging rondom is de GL feitelijk een personenauto
met een terreinwagenkoets, ofwel een echte SUV. Op topsnelheid voelt de Benz aan alsof je met 120 km/h over de A4 aan 't cruisen bent; geen centje pijn. De drieliter dieselmotor is goed voor 224 pk en 510 Nm. Alleen als-ie koud is verraadt-ie z'n ware diesel-aard, maar voor het overige draait hij redelijk stil. Ook de 7G-Tronic-automaat is goed bij de les; soepel en bijna onmerkbaar laten de zeven verzetten zich inleggen. Naar believen kun je dat ook zelf beïnvloeden door de pook een tikje naar links of rechts te geven of door de knoppen achter het stuurwiel in te drukken.

Fluitend bereikt-ie z'n topsnelheid van 210 km/h. Maar ook in het bos voelt de GL zich prima thuis. Met een knopje op het dashboard schakelen we de lage gearing in en vervolgens draait het 4ESP/4ETS-systeem overuren om alle wielen van de juiste hoeveelheid aandrijfkracht te voorzien.
De GL is voorzien van luchtvering met automatische niveauregeling, die je voor terreinactiviteiten naar behoeven handmatig kunt aanpassen. Ook kun je de hardheid van de dempers instellen, van 'sportief' hard naar comfortabel zacht deinend. Dankzij z'n moderne onderstel kun je hem ook bijna 'sportief' rijden, ondanks de gigantische massa. Bij de remproef valt op dat Mercedes-Benz niet heeft bezuinigd op de installatie: een mastodont vanaf 100 km/h binnen 37 meter tot stilstand krijgen, is indrukwekkend.

Chique ambiance
Het dashboard van de GL ziet er fantastisch uit. Zonder het esthetische uit het oog te verliezen, hebben de interieurdesigners 'n ergonomisch prima instrumentenpaneel getekend, zoals we van het merk met de ster gewend zijn. De keuzehendel van de automaat is aan de stuurkolom gemonteerd, waardoor je hem in het begin zou kunnen verwarren met de ruitenwisserhendel die bij veel auto's op deze plek zit. Een ander minpuntje is de stengel van de ruitenwisserbediening, die compleet wegvalt achter een spaak van het stuurwiel. Houtaccenten op middenconsole,
dashboard en portieren zorgen voor een chique ambiance, die wordt benadrukt door het fraaie (optionele) leer met witte stiksels. De zitpositie is uitstekend, de stevige stoelen zijn in alle richtingen verstelbaar en bieden goede steun.
Achterpassagiers hebben evenmin weinig reden tot klagen. Hoofd- en beenruimte is er voldoende. De klimaatregeling is achterin apart in te stellen, een luxe waarvoor overigens moet worden bij-betaald. Dat moet ook voor de derde zitrij, bestaande uit twee losse stoelen die elektrisch uit de bodem kunnen worden getoverd. Je bereikt ze door de leuning van de tweede zitrij voorover te kantelen, waarbij de voorstoel automatisch naar voren schuift. Niet heel praktisch, maar eenmaal achterin aanbeland valt de ruimte niet tegen. Ook volwassenen kunnen er heel behoorlijk zitten. Het spreekt voor zich dat er voor bagage niet veel ruimte overblijft met zeven personen aan boord, maar leg je alles plat achterin, is de laadruimte gigantisch.