Mercedes-Benz E 350 CGI Coupé (2009)

In het jaar 1996 verdween de Mercedes-Benz E-klasse Coupé van de weg en werd die opgevolgd door de CLK. Nu is de CLK afgeschoten en is Mercedes weer terug bij de E Coupé. Vooral in de uitvoering die wij hebben, die is voorzien van een 3,5-liter V6 in de neus, is het een ware verwennerij op wielen.

Compleet andere auto

Bij de Mercedes E 350 CGI merk je al na de eerste kilometers dat het een compleet andere auto is dan de sedan. Dat kan ook heel goed kloppen, want eigenlijk deelt de coupé voornamelijk zijn naam met de vierdeurs zakenversie. Het onderstel van de E Coupé is grotendeels afkomstig van de C, terwijl de auto bepaalde componenten wél leent van de E sedan. Gevolg is dat de coupé toch duidelijk een eigen karakter toont. Waar een E sedan vooral comfortabel van A naar B gaat, betrekt de coupé je veel meer bij de actie. De besturing is gevoeliger en directer, al is die nog steeds aan de lichte kant.

Onze testauto is bovendien voorzien van het Dynamic Handling Package, waarmee je de instelbare schokdempers met één druk op de knop een tandje straffer kunt zetten. Druk op de knop en de E stelt zich beduidend giftiger op. Hij veert minder diep in en dempt wat harder, maar belangrijker is dat de koets in de bochten merkbaar strakker blijft. Waar de E-klasse sedan zijn heil eerder zoekt in veilig onderstuur blijft de coupé z'n lijn strakker volgen en is-ie zelfs te verleiden tot beheersbaar overstuur.

Weer typisch Mercedes is dan weer dat het ESP niet geheel uitschakelbaar is; wanneer je het 'uit' zet, blijft een ingreep iets langer uit, maar de E coupé zal je niet snel laten spinnen. Veilig is het wel, maar zeker voor de enthousiaste bestuurder – en dat ben je als je dit soort auto's koopt – blijft de factor 'spelen' in de E 350 beperkt. De Mercedes-Benz heeft de geroemde 7G-Tronic-transmissie aan boord. Deze sequentiële zeventrapsautomaat werkt prachtig vloeiend samen met de zescilinder benzinemotor.

In 'D' vermoeit hij je nauwelijks met overschakelmomenten, maar je kunt de transmissie ook handmatig schakelen door middel van flippers aan het stuurwiel. In principe werkt dit snel genoeg, maar jammer is dat de elektronica je af en toe verhindert om terug te schakelen. Wanneer je voor een bocht een extra trapje terug wilt, voorkomt de computer dat, opdat de motor buiten het rode toerengebied blijft. Jammer, want ook hier heb je dus niet de volledige controle.

Veel rijbeleving

Aan de andere kant is het opvallend hoe ver hij de motor laat doortrekken in de versnellingen; pas rond de 6.500 toeren schakelt-ie op, waarbij het uitlaatgeluid verrassend aanwezig is. Door de directe inspuiting is de V6 relatief efficiënt; hij blijft onder de 200 gram CO2 per kilometer, wat de E een D-label oplevert. De motor klinkt ook goed en biedt mede daardoor veel rijbeleving. Bovendien reageert de CGI desgewenst aangenaam vinnig. Mercedes – toch geroemd dan wel berucht om z'n wat afstandelijke auto's – weet daarmee verrassend genoeg ons bloed sneller te laten stromen.