Mercedes-Benz C-klasse vs. Volvo V60 - Vergelijkende Test

Met de nieuwe V60 zet Volvo een flinke stap vooruit en dat leek nodig ook. De vorige generatie van de V60 moest het in vergelijkingen vaak afleggen tegen auto's als de Audi A4 Avant, de BMW 3-serie Touring en de Mercedes C-klasse Estate. De Zweden schurkten er telkens dicht tegenaan, zonder er bovenuit te stijgen. Dat zou bij de jongste editie best eens anders kunnen gaan. Geschoeid op de leest van de grote V90 is de nieuwe V60 in alle opzichten gegroeid, fysiek zelfs zodanig dat met de auto het gat lijkt gevuld dat was ontstaan na het schrappen van de V70. Is het nu gelukt om een vuist te maken en op z'n minst met de Duitse drie in de pas te lopen of wellicht er zelfs voorbij te gaan?

Om een idee te krijgen waar we de nieuwe V60 moeten plaatsen, zetten we hem tegenover de onlangs opgefriste Mercedes C-klasse. We hebben de auto's naast elkaar als V60 D4 en C 200 d, beide voorzien van een tweeliter dieselmotor en een automatische versnellingsbak. De Volvo-motor is goed voor 190 pk, die in de Mercedes piekt bij 150 pk. Op papier lijkt dit appels met peren vergelijken, maar in de praktijk blijkt het gat minder groot dan je zou denken.

De update van de C-klasse is er één van het soort 'twee keer kijken om het te zien', want het nieuws is vanaf de stoeprand amper zichtbaar. Gelijk hebben ze bij Mercedes, want de C is nog altijd een bestseller. Het gaat nu dan ook vooral om fijnslijperij. Vanbuiten zien we lichte retouches van bumpers, grille en invulling van de koplampunits. Onderhuids is er iets meer nieuws: er is elektronische functionaliteit toegevoegd en de bediening is met mini-touchpads op het stuur gelijkgetrokken met wat we inmiddels kennen uit de A-, E- en S- klasse. Bovendien is onder de motorkap in het geval van de 200 d de 1,6-liter viercilinder vervangen door de 2,0-liter die ook in de E-klasse wordt gebruikt.

RUIM LAADRUIM

De lengte en de wielbasis van de V60 zijn serieus toegenomen (de wielbasis is nu zelfs groter dan die van de laatste V70). Dat vertaalt zich direct in meer binnenruimte. Hiermee is meteen een belangrijk pijnpunt van het vorige model uit de weg geruimd. Dat kwam op dat onderdeel namelijk altijd tekort op de Duitse drie. Ongeacht je postuur is het vinden van de perfecte zitpositie achter het stuur geen enkel probleem, want er is ruimte genoeg. Maar dat laatste is bij de C-klasse niet anders. Ook daar is voor bestuurder en bijrijder ruimte in overvloed.

Achterin is het anders. Qua hoofdruimte hebben de achterpassagiers in de Mercedes met zijn standaarddak fractioneel minder reden tot klagen dan onder het glazen dak van de Volvo, maar voor de benen geldt dat niet. De V60 biedt achterin veel meer beenruimte dan de C Estate (waar je al snel met je knieën knel zit tegen de rugleuning van de voorstoel). En dat is niet doordat er bij Volvo is gekannibaliseerd op laadvolume. Integendeel, de kofferbak van de V60 is gegroeid van een bescheiden 430 liter naar maar liefst 529 liter en daarmee is hij de Mercedes met zijn 490 liter ruimschoots voorbij. De ruimtewinst is behalve aan de toegenomen lengte ook toe te schrijven aan een achterasconstructie die minder ruimte tussen de wielkasten vraagt.

Mercedes biedt de mogelijkheid om de rugleuning van de achterbank in drie delen neer te klappen, al naargelang de behoefte aan meer laadruimte. Bij Volvo gaat dat in twee ongelijke delen, met daarbij de opmerking dat bij het neerklappen van de leuning de hoofdsteunen automatisch worden ingetrokken, waardoor die niet tegen de rugleuning van de voorstoelen klemmen; een slim en doeltreffend detail.

DRUKKEN OF SWIPEN

Je moet tegenwoordig wel twee keer in je spiegels kijken om te zien of er een A4 of een A6, een 3- dan wel een 5-serie, of een C-, E, of zelfs S-klasse achter je rijdt. De auto-industrie doet goede zaken door de gelijkenis tussen de diverse modellen zo ver mogelijk door te voeren. Het familiegezicht is een succesformule. Bij Volvo kunnen ze je met de V90 en de nieuwe V60 ook op het verkeerde been zetten. De V60 is niet alleen uiterlijk een broer van de V90, ook onderhuids is dat het geval. Daar gaat Volvo zelfs heel ver mee: het V60-interieur is in dezelfde stijl opgezet als dat van de V90, waarbij het enige verschil de proporties zijn. De auto laat zich dan ook net zo gemakkelijk bedienen. Voor wie er niet mee bekend is, vragen de knoppen op het stuur aanvankelijk enige gewenning.

De bediening via het grote, verticaal geplaatste touchscreen dat de middenconsole domineert, is al een stuk eenvoudiger, al moet je wel even je aandacht van het verkeer afwenden. Het systeem reageert mooi snel en de menustructuur is logisch opgezet. Mercedes heeft nog meer functionaliteit in het stuurwiel gestopt. Je kunt nu zonder je handen van het stuur te halen het volledige multimediasysteem bedienen. Overigens zit er voor wie daar nog prijs op stelt een grote centrale draai-schuif-drukknop op de middentunnel, waarmee je door de menu’s scrolt. Zowel de bediening op het stuur als de grote centrale knop heeft als voordeel dat je niet je lastig te fixeren hand voor een (vette-vingergevoelige) aanraakscherm hoeft te houden.

Waar Volvo de V60 als instrumentarium standaard een goed af te lezen digitaal scherm geeft, waarop de meters en klokken helder worden geprojecteerd, monteert Mercedes in de C standaard een set analoge wijzerplaten. Daar is niets mis mee. De auto op deze pagina’s is voorzien van een optioneel digitaal instrumentarium en daar valt evenmin iets op aan te merken, behalve dat je je kunt afvragen wat de toegevoegde waarde is. Het instrumentarium vormt namelijk niet één geheel met het multimediascherm, zoals bij de A-, E- en S-klasse, want dat is in de C nog altijd een standalone exemplaar. De door Volvo gebruikte materialen en de afwerking maken een hoogwaardige indruk en alles wat je beetpakt, voelt goed aan. Helemaal in lijn met wat we kennen uitbijvoorbeeld de XC90 en de V90. En toch kan het nog iets beter. Niet veel, maar wel iets en dat laat Mercedes in de C-klasse zien. Ze hebben in Stuttgart dan ook een naam hoog te houden.

MASSATRAAGHEID

Tot voor kort beschikte de C 200 d over de bij 136 pk en 320 Nm piekende 1,6-liter viercilinder, die Mercedes in samenwerking met Renault bouwt. Sinds de recente facelift huist onder de motorkap Mercedes’ eigen 2,0-liter diesel met 150 pk en 360 Nm. Beide maxima worden over een breed toerengebied vastgehouden. Dat levert in combinatie met de negentraps automaat (een handbak is in combinatie met deze motor niet leverbaar) een aandrijflijn op van eenzame klasse. Volvo geeft de nieuwe V60 dezelfde dieselmotor met 190 pk en 400 Nm die we in principe al kennen uit het vorige model, maar dan aangepast aan de laatste eisen. Wat direct opvalt, is de rust waarmee die motor z’n werk doet, althans in het interieur. Zodra het raam opengaat (bijvoorbeeld voor een slagboom), blijkt hij wel degelijk te kunnen knorren.

Op het gedrag van de motor valt weinig aan te merken, want het is een lekker vlot reagerende diesel. De achttraps automaat werkt prettig, al zou de elektronica nog alerter moeten zijn om met de zijdezacht schakelende transmissie van Mercedes te kunnen wedijveren. Bij deze auto’s ligt de nadruk meer op comfortabel reizen dan op het realiseren van de snelste tijden. Toch moeten we nu even terugkomen op die appels en peren waar we het eerder over hadden: wanneer we de stopwatch erbij pakken, moet de Volvo ondanks 40 pk meer vermogen en 40 Nm meer trekkracht de Mercedes op de (tussen-)sprints steeds nipt laten voorgaan. De verklaring is simpel: massatraagheid speelt de Volvo parten. De V60 is met z’n 1.639 kg maar liefst 94 kg zwaarder dan de C Estate. Dat is nog al wat. Sterker nog, met gelijke aandrijflijn is de V60 slechts 20 kg lichter dan de fullsize V90! Evengoed had de Volvo tijdens onze test per 100 kilometer 0,1 liter dieselolie minder nodig dan de Mercedes. Puur qua prestaties zijn de auto’s met de door ons gereden motoren behoorlijk aan elkaar gewaagd. Als het gaat om comfort is de ‘lichtere’ Mercedesmotor zelfs de meer verfijnde.

ONRUST

Hoewel er dus maar twintig kilo tussen zit, voelt de V60 een stuk lichtvoetiger aan dan de V90. Die laatste is veel meer de grote comfortabele reus, terwijl de V60 juist meer als het dynamischer broertje overkomt. Dat kan komen door de dynamische opzet (veren, dempers en stabilisatorstangen), maar ook door het onderstel. Stuur- en aandrijfkrachten lopen bij de V60 namelijk via dezelfde wielen, achter heeft hij een dwarsgeplaatste bladveer in plaats van schroefveren en de wielen zijn een maatje groter en de banden lager dan bij de C-klasse.

Wat ook de oorzaak moge zijn: vergeleken met de Mercedes zit er onrust in het Volvoonderstel. Het is niet storend, maar je voelt en je hoort het. Het zijn allebei auto’s van hoog niveau, maar de Mercedes is ook op dit vlak de comfortabelste van de twee. Daarbij degraderen we het onderstel van de Mercedes geenszins tot week en vaag, integendeel. Het onderstel voelt prettig stevig aan en de besturing werkt lekker precies en met voldoende tegendruk (die overigens varieert afhankelijk van de gekozen rijmodus). Mocht je een keer snel een bocht in duiken, dan laat de C je absoluut niet aan je lot over.

TUSSEN DE LIJNEN

Met automatische transmissie en 190 pkdieselmotor staat de V60 in de prijslijst vanaf € 46.995. Daarmee is hij gunstiger geprijsd dan de C-klasse Estate met 150 pkdiesel, die met een basisprijs van € 50.279 in de lijst staat. O, en nog even terug naar die appels en peren: met een 190 pk-diesel vraagt Mercedes voor de C Estate (die dan 220 d heet) € 52.699 en een V60 met 150 pk (de D3) en automaat heb je vanaf € 45.995. Zo, en nu weer over naar de auto’s in deze test. Wat betreft basisuitrusting ontlopen ze elkaar niet heel veel. Bij allebei zijn zaken als een regensensor, cruisecontrol en airconditioning standaard aanwezig.

Er zijn echter ook verschillen. Volvo geeft alle V60’s elektrisch verstelbare stoelen mee, terwijl je daar bij Mercedes voor moet bijbetalen. Andersom beschikt de C-klasse standaard over een achteruitrijcamera, terwijl dat bij Volvo een optie is; los of deel uitmakend van een pakket. De Volvo in deze test is overigens niet de basisversie, maar staat er keurig aangekleed bij in de € 53.995 kostende Inscription-uitmonstering. Hij beschikt daarmee onder andere over het 12,3 inch grote instrumentenpaneel, vier rijmodi, verwarmbare voorstoelen en de nodige optische verfraaiers. De C-klasse kent geen uitvoeringsniveaus. Je kunt hem helemaal naar eigen inzicht aankleden met pakketten, lijnen en losse extra’s; de optielijst is dan ook een serieus boekwerk.

Veiligheid, zowel actief als passief, staat bij beide merken hoog in het vaandel. Veel veiligheids- en assistentiesystemen zijn standaard in de auto’s gemonteerd. Voor wie meer wil, zijn er nog enkele voorzieningen bij te bestellen, zoals dodehoeksignalering en de eerste stappen naar de autonoom rijdende auto. Volvo en Mercedes spelen op dit vlak een rol in de voorhoede, met erg prettig werkende systemen die de auto’s heel vloeiend tussen de lijnen houden. Ze zijn beide helemaal voorbereid op de toekomst.