Mazda 3 vs. Audi A3 - Vergelijkende Test

Terwijl de hele wereld inclusief Audi naar turbomotoren met de inhoud van een (voordeel)pak melk grijpt, blijft Mazda de atmosferische motor trouw. Niet zonder reden, want hoewel het niet altijd werkt, blijken de tweeliters van Mazda geregeld even zuinig of zelfs nog spaarzamer dan de turbo’s van de concurrentie. Daar staat wel tegenover dat de daadkracht bij lage toerentallen in verhouding tot het turbogeweld toch wel een beetje tegenvalt.

Daardoor is de SkyActiv-G met 122 pk in de praktijk vaak niet sneller dan een turbomotor met 20 pk minder. Tijdens de modeljaarwissel van de 3 voegde het merk echter een nieuwe motor toe, de SkyActiv-G 150. Die moet het gat over bruggen tussen de 122 pk instapper en de innovatieve SkyActiv-X met 186 pk. Op papier heeft Mazda daarmee meteen een mooie concurrent voor de Audi A3 35 TFSI, zeker omdat de uitstraling van beide auto’s goed bij elkaar past.

Zoals gezegd gaat het in het geval van de 35 TFSI om een moderne compacte turbomotor, 1,5 liter groot en voorzien van een mild-hybrid-systeem, cilinderuitschakeling en, in dit geval, een S-Tronic-automaat met dubbele koppeling. Daardoor kan de A3 bij uitrollen de motor helemaal uitzetten om zo het opgebouwde momentum maximaal te benutten, terwijl er toch geen druppel brandstof wordt verbruikt. In de praktijk merk je eigenlijk niet zoveel van al die brandstofbesparende ingrepen.

Zolang je er niet opeens vandoor wilt gaan, gaat het starten en koppelen van de 1.5 naadloos en vrijwel geheel trillingvrij. Geef je wel opeens gas om een inhaalactie in te zetten, dan moet je even wachten voordat de Audi je commando omzet in tastbare versnelling. Bovendien valt op dat de S-Tronic-automaat met dubbele koppeling zich bij vol gas af en toe lijkt te verslikken.

Tijdens de testmetingen gaat de gang van één naar twee bijvoorbeeld gepaard met een flinke vertraging, terwijl het speerpunt van de DSG-achtigen nu juist de naadloze versnelling hoort te zijn. Wellicht is het exemplarisch. Bij een eerdere test met dezelfde aandrijflijn kwam het immers niet voor. Bij een meer alledaagse rijstijl speelt het allemaal niet. De S-Tronic schakelt dan naadloos en snel. Dankzij de mild-hybridondersteuning, waarbij de startmotor via een riem een beetje kan helpen bij het aandrijven van de wielen, grossiert de 35 TFSI dan in gemakkelijk en zonder morren versnellen. Niet geheel foutloos dus, maar als geheel een prettige aandrijflijn.

ZELFDE KOPPEL

De vraag is dan natuurlijk: hoe verhoudt de nieuwe Mazda-motor zich tot de 35 TFSI? Puur gekeken naar de metingen heel goed. Omdat de test-Mazda een handbak heeft en de Audi een automaat doen we de tussensprints in de laagst mogelijke versnelling en dan blijken de prestaties van de 3 vrijwel identiek aan die van de A3. Die 150 pk zit er dus wel in en bovendien geeft het in de Mazda veel meer voldoening om er eens lekker voor te gaan zitten. In de laatste 2.000 toeren leeft de tweeliter helemaal op, hangt dan heerlijk aan het gas en in combinatie met de fantastisch schakelende zesbak kun je dan echt je lol op. Ook het raffinement doet niet onder voor de A3, cilinderuitschakeling en mild-hybrid-ondersteuning zijn ook hier onmerkbaar present.

Dat doet niets af aan het feit dat de viercilinder onderin nog altijd wat loom aanvoelt in verhouding tot de A3. Geen wonder ook, het maximale koppel van 213 Nm bij 4.000 toeren per minuut is precies hetzelfde als bij de SkyActiv-G 122. Het oorspronkelijke probleem blijft dus bestaan, al weet de 150 pk-versie wel te enthousiasmeren. Dit in tegenstelling tot de keuzes die Mazda aanbiedt voor de transmissie. De handbak verdient alle lof, de ouderwetse zestraps automaat zouden wij laten staan.

PLEZIERIG STUREN

Behalve om zijn atmosferische motoren staat Mazda ook bekend om de bovengemiddeld sportieve rijeigenschappen en de 3 doet die naam eer aan. De lay-out is relatief simpel met een McPhersonvoorwielophanging en een torsiestaaf achter. Mazda verstaat echter de kunst om meer te doen met minder. Ja, de achteras wil wel eens hoorbaar aanwezig zijn op oneffenheden, maar verder rijdt de 3 heerlijk. Het comfort is prima, de weg ligging uitstekend en de besturing kraakhelder. Dat maakt het besturen van de Mazda tot iets plezierigs op zichzelf. Alleen de remmen vergen enige gewenning. De vereiste pedaaldruk is opvallend hoog, al vertraagt de auto vervolgens wel keurig.

In de Audi gaat het er allemaal wat kunstmatiger aan toe. Remmen en besturing zijn veel sterker bekrachtigd, waardoor het bedienen ervan simpelweg minder moeite kost. Het onderstel met multilink-achteras absorbeert slecht wegdek bovendien met de vanzelfsprekendheid die je van een premiummerk verwacht en de Audi is daardoor fractioneel comfortabeler. Daar staat tegenover dat de A3 ondanks zijn S-uitmonstering veel minder spannend rijdt als het tempo omhooggaat. Waar de 3 in Sportive-trim beter tot zijn recht komt als je er een keer voor gaat op een afrit of klaverblad, doe je het in de A3 een keer om je ervan te vergewissen dat het kan. Daarna hoeft het allemaal niet meer zo nodig. Ook prima, maar een minder sportieve uitstraling zou dan beter passen.

Hoewel, dan moet je wel de sportstoelen missen en die zijn in de Audi dan wel weer heel erg prettig. Ze ondersteunen goed, zijn ruim verstelbaar en de zittingen bieden ook voor langere benen genoeg ondersteuning. Sowieso bewijst het A3-interieur zich als een prettige plek om langere tijd te verblijven. De afwerking is subliem, net als de gebruikte materialen. De (vele) kleine ergernissen waar je in MQB-neefjes Golf en Leon tegenaan loopt, schitteren in de Audi door afwezigheid. Het zit hem in zaken als een rustiger en logischer ingedeeld infotainmentsysteem en de nodige fysieke knoppen om snel de airco of de rijstrookhulp te kunnen bedienen. Daardoor verschuift de focus van het ingewikkelde bedieningsproces naar de kracht van het Volkswagen-infotainmentsysteem: hoe mooi het er allemaal uitziet.

Van het digitale instrumentarium (voor de verandering eens het 10,25-inch systeem in plaats van de 12,3-inch variant) tot de navigatiekaart in het centrale display, alles werkt snel en ziet er glashelder uit. Tel daarbij de fatsoenlijke ruimte op de achterbank en de bovengemiddelde kofferbak van 380 liter op en het interieur is een sterke troefkaart van de A3.

WEINIG DAGLICHT

Die troefkaart speelt de A3 zeker uit ten opzichte van de Mazda 3, die op het onderdeel ruimtegebruik bepaald niet excelleert. Zo heeft de kofferbak bijvoorbeeld minder inhoud en meer drempel, terwijl de stilistisch interessante C-stijl veel van het daglicht voor de achterbankzitters wegneemt. Het ruimteaanbod voor de passagiers aldaar is trouwens ook minder riant dan in de A3. Voorin revancheert de Mazda zich deels. Hoewel de afwerking net niet het niveau haalt van de Audi, ziet alles er wel verzorgd uit en dankzij een van BMW afgekeken controller laat het multimediasysteem zich tijdens het rijden veel trefzekerder en dus veiliger bedienen dan het MMI van Audi. Wel is het systeem een stuk minder uitgebreid en mooi en dat geldt eveneens voor het deels digitale instrumentarium. Daarbij missen we wat ondersteuning voor de bovenbenen. De rest van de stoel ondersteunt prima, voor langere ritten is de zitting echter net wat te kort. Op dat soort vlakken is Mazda nog net niet premium.

Maar goed: dat pretenderen de Japanners ook niet, gezien de prijsstelling. De nieuwe motor wordt alleen geleverd in combinatie met het Sportive-uitrustingsniveau en kost dan in combinatie met de handgeschakelde transmissie € 31.490. Vrijwel alles wat er op de testauto zit, met uitzondering van de metallic lak, is dan meteen standaard aanwezig. Van de meest gangbare veiligheidssystemen en 18-inch lichtmetaal tot stoelen stuurverwarming en elektrisch inklapbare buitenspiegels: het is aanwezig.

Geen vanzelfsprekendheid, zo bewijst de Audi A3. Dat is een S edition, die in combinatie met deze motor en S-Tronicbak voor € 41.040 in de prijslijst staat. En voor dat geld heeft de A3 eigenlijk alleen de automaat als voordeel ten opzichte van de Mazda. Zouden we die vervangen door een handbak, dan komt de prijs € 1.260 lager uit. Dan blijft er nog altijd een prijsverschil van dik € 8.000 over, terwijl de A3 niet beschikt over stoelverwarming, het lichtmetaal een inchmaatje kleiner is, er geen dodehoeksensor of achteruitrijcamera aanwezig is en je de buitenspiegels met de hand moet inklappen. Het is niet eens zozeer dat je essentiële zaken mist, maar dat de Mazda 3 zoveel goedkoper is en dan ook nog eens rianter in zijn spullen zit, geeft wel te denken. Zelfs als de nieuwe versie van die auto zijn oorspronkelijke probleem niet op weet te lossen.