Test: Mazda 3 MPS (2006)

Het heeft iets onwerkelijks, zowel voor de inzittenden als voor de andere weggebruikers op Autobahn 95 ten zuiden van München. De naald van de rood verlichte snelheidsmeter kruipt langzaam naar het getal 260. Geen moment geeft de auto het gevoel dat het hem te veel wordt. Een zilveren Mazda 3 raast met hoge snelheid over de linkerstrook van de brede autobahn, niet meteen een model waaraan je denkt bij dergelijke snelheden. Mazda wilde de snelste voorwielaandrijver in zijn klasse, en we moeten zeggen, dat is ze op indrukwekkende wijze gelukt met de 3 MPS. Vooraf hadden we onze twijfels. Een vermogen van 260 pk op de voorwielen, gaat dat niet wat te ver? Visioenen van in bandenrook opgaande sprintpartijen en een rechtdoor slippende voorkant bij het uitaccelereren van bochten, da's wat we verwachtten. Maar de snelle 3 heeft daar amper last van. Ook de aandrijfreacties in het stuur heeft Mazda mooi weten te beteugelen. Daardoor komt de hot hatch verbazingwekkend beschaafd over. Veel verfijnder dan de bijzonder brute Opel Astra OPC, die 240 pk op de voorwielen loslaat. Diens 2.0 turbo is een beul, die de voorbanden veel meer teistert maar de bestuurder ook een grotere adrenalinekick bezorgt. Tegelijkertijd heeft hij veel meer moeite heeft om tussen de witte lijnen van het asfalt te blijven. Het is een keuze die je als fabrikant maakt. En dat geldt ook voor het uiterlijk van de Mazda 3 MPS. Zie je 'm in het rood dan lijkt het nog wat, maar in het saaie 'leasebakkenzilver' zou je niet zeggen dat het om de snelste voorwielaandrijver uit het segment van de hete hatchbacks gaat. Want dat is hij met een 0-100-sprint van 6,1 seconden en een top van 250 km/h.

Ook schakellui te rijden

Natuurlijk is er het geblaas van de turbo, maar het klinkt niet zo heftig door als in andere snelle hatchbacks. Tussen de 3.000 en de 5.000 toeren voelt de 2,3 liter direct ingespoten turbomotor zich het lekkerst al kun je hem gerust tot minder dan 2.000 omwentelingen per minuut laten terugzakken, om hem vervolgens zonder morren weer te laten oppakken. De cijfers spreken boekdelen. Volgens Mazda moet de MPS in 5,0 seconden van 80 naar 120 km/h kunnen versnellen, in de vijfde versnelling wel te verstaan. Da's een superwaarde. Kun je nagaan wat de MPS doet op die tussensprint in de vierde of derde versnelling. Later dit jaar, bij een test op Nederlandse bodem, gaan we de auto zeker nog een keer aan de meetapparatuur koppelen. De krachtbron van de 3 MPS is identiek aan de 6 MPS, maar bij de sedan wordt al dat vermogen gekoppeld aan vierwielaandrijving. Om toch voldoende grip te garanderen bij de hatchback, monteert Mazda een limited slipdifferential dat zorgt voor een optimale verdeling van het koppel over de voorwielen. Wordt het de voorbanden te veel, dan wordt in de eerste en tweede versnelling, de stand van de gasklep aangepast en stopt ook de turbo even met zijn stuwkracht. Het werkt uitstekend. En dan is er vervolgens ook nog het DSC stabiliteitssysteem, dat met ingrepen in het motormanagement en de ABS-sensoren een glijdende auto in het gareel brengt. Het lijkt een heel elektronisch geregel maar in de praktijk voelen de ingrepen absoluut niet onprettig aan. Slechts een oplichtend oranje lampje duidt op de elektronische hulp. Diehard sportieve automobilisten die gruwen van stabiliteitsregeling kunnen er heel goed mee leven. En je kunt het ook nog uitschakelen. Geef je gas in een bocht dan voel je in het stuur en aan de auto dat de aandrijflijn het even zwaar heeft en er treedt kortstondig onderstuur op, maar bovengenoemde systemen lossen dat direct op. De besturing voelt voldoende direct aan, en biedt lekker veel weerstand. Maar echt nerveus rond de middenstand is het systeem niet. Ook hieraan merk je dat Mazda niet de meest extreme hot hatch wilde ontwikkelen. Net als de relatief comfortabele manier waarop het onderstel oneffenheden in het wegdek verwerkt.

Net als in de Mazda 6 MPS vraagt de zeer precies en communicatief schakelende zesbak om een voorzichtige hand. Zeker bij de gangwissel van vijf naar zes moet je erop letten dat transmissie niet in vier belandt. De schakelwegen zijn wel lekker kort en je voelt hoe de tandwielen in elkaar grijpen. Ook de koppeling voelt relatief zwaar aan.

Wel degelijk aangepast

Kijk je twee keer naar de MPS dan zie je wel verschil met een gewone Mazda 3. Zo zijn de voorschermen 2 centimeter breder, heeft hij een andere grille en een aangepaste motorkap en ook de bumpers ogen een stuk stoerder. Die andere motorkap is mede nodig om plek te bieden aan de boven op het blok geplaatste intercooler. Standaard staat de MPS op 18 inch wielen met banden in de maat 215/45, en onder de achterbumper prijkt een uitlaat met een diameter van 102 mm. Kopers kunnen kiezen uit vier lakken, zwart, zilver, rood en blauw. Wil je nog enigszins opvallen, dan moet je rood of blauw kiezen, met de andere twee kleuren gaat de MPS al gauw in de grijze massa op. En dat heeft voor sommigen wellicht ook z'n charme. Rijden met een bloedsnelle bolide, zonder op te vallen, het is weer eens wat anders. Met een knalblauwe Opel Astra OPC of een felgele Seat Leon Cupra trek je immers wel erg de aandacht, zeker van de hermandad.

Sportief interieur

Vanbinnen zorgen sportstoelen voor een sportieve ambiance, al zorgt het originele 3-interieur daar van zichzelf al voor. In de drie verzonken klokken zorgt knalrode verlichting ook bij de gewone 3 voor een spannende sfeer en in de MPS doet de snelheidsmeter die tot 280 loopt daar nog een schepje bovenop. Net als de dikke sportstoelen, voorzien van het MPS-logo. Onderaan bieden de zetels minder steun dan bij de rug. Er zijn hete hatchbacks die hun voorste inzittenden inniger omklemmen, zoals bijvoorbeeld de stoelen van de Volkswagen Golf GTI. De gebruikelijke aluminium pedalen en een paneel met geborsteld aluminiumachtige materiaal maken het sportieve feestje compleet.

Goed geprijsd

Niet alleen qua vermogen lijkt de Mazda 3 MPS een sterk aanbod, ook als je kijkt naar zijn prijs. Natuurlijk blijft een bedrag van 34.595 euro veel geld, maar kijk je naar zijn concurrenten, dan valt het mee. Zo kost een Volkswagen Golf GTI met 200 pk 33.965 euro, en de R32 met 250 pk en vierwielaandrijving komt zelfs op 44.135 euro. En zo zijn er nog vele concurrenten. Bijvoorbeeld de Ford Focus ST die met zijn geblazen vijfcilinder turbo een heftig geluid produceert en er bovendien behoorlijk uitbundig uitziet. Dat laatste kun je van de Mazda 3 MPS niet zeggen. Zijn optreden is perfect, maar door het gebrek aan drama ontbreekt het in de snelle Jap ook een beetje aan spanning. Misschien dat de stille genieters die voor zo'n anonieme snellerik kiezen daar juist van houden? In Nederland verwacht de importeur er zo'n 40 stuks te verkopen. De markt voor dergelijke auto's is hier nu eenmaal niet zo groot, zeker als je bedenkt dat er van de jaarproductie van 2.500 stuks in 2007 al 1.000 naar Groot-Brittanië gaan. In december staat de MPS bij de dealers. Kopers hoeven zich niet al te druk te maken met welke opties ze hem bestellen, want de lijst is kort. Er is metallic lak, een Bose audiosysteem en een DVD navigatiesysteem met een groot neerklapbaar scherm. Wie het alle drie bestelt, ziet het bedrag op het prijskaartje doorschieten naar 38.834 euro. En een sleuteloverhandiging door de dealer zit er niet in, want de MPS beschikt over een heuse sleutelkaart.