Test: Jaguar X-type Estate 3.0 V6 Sport (2004)

De flauwe grappen waren niet van  de lucht toen Jaguar het doek van de X-Type Estate afhaalde. De achterlichten zouden inderdaad zo van de eerste de beste Japanner afkomstig kunnen zijn. Het Britse merk heeft misschien voor het eerst een model uitgebracht dat niet in één oogopslag als Jaguar te herkennen is.
De X-Type Estate heeft tot aan de B-stijl alle noodzakelijke Jaguar-kenmerken, maar daarachter wordt het wat anoniem. Toch is de Estate geen sedan waar even wat extra staal aan werd gelast. Integendeel, vanaf de B-stijl werd hij opnieuw ontworpen. Zo oogt Jaguars stationwagon elegant en statig, maar hij mist dat beetje extra.

Prima binnenkomer
Hoewel Jaguar er uiteraard niet mee te koop loopt, is de drielitermotor bekend
van de Ford Mondeo ST220. Daarin wist 'ie behoorlijk te overtuigen. Een prachtige grom bij het starten is een prima binnenkomer voor deze 231 pk sterke V6. Het is heerlijk om het roffelende motorgeluid te horen aanzwellen. Onze X-Type is voorzien van een handgeschakelde vijfbak en dat is er eentje van de gestampte pot. De pook laat zich stevig door de versnellingen sturen en onderweg voel je bij wijze van spreken de tandwielen in elkaar overgaan. Niet erg subtiel en bij snel schakelen van  2 naar 3 is bovendien een kraakje te horen.
De vierwielaandrijving van de 3-liter V6 is in zoverre een aanvulling dat het
rijgedrag van de auto er veiliger van wordt; onder natte omstandigheden heb je
simpelweg meer grip. Keerzijde is dat je er continu aan wordt herinnerd: er zit 'ruimte' in de aandrijflijn. Dat is 'n flinke smet op de smoothness van de X-Type. Bovendien moet je het (zware) koppelings- en gaspedaal met bovengemiddeld veel gevoel behandelen, anders resulteert het in een lompe 'klonk!' uit de versnellingsbak. De X-Type is dusdanig soepel in de veren dat deinen 'm niet vreemd is. De sportieve motorische ambities worden door het onderstel, dat op korte oneffenheden vrij gehorig is, helaas niet omgezet in daden.

Afstandelijk
Samen met de wat afstandelijke besturing is dat toch een tegenvaller. Kleine boodschap De X-Type Estate heeft een laadruim van 445 liter. In één beweging leg je de rugleuning van de achterbank (70/30- verdeling) plat en zo ontstaat 1.415 liter aan opbergplek. De achterruit is apart te openen voor kleine boodschappen. De bagageruimte is netjes afgewerkt met stof en op de hoeken van de vloer vinden we vier ringen waarmee de lading kan worden vastgezet. Onder het luik in de vloer extra opbergruimte en een 12V-aansluiting. Wie achterin plaatsneemt, merkt dat er nog net voldoende ruimte overblijft voor de knieën. Met de hoofdruimte zit het ook wel snor. Jaguar monteert in de Estate exact hetzelfde dashboard als in de  sedan. Het roomwitte leer contrasteert mooi met het grijs gelakte esdoornhout.
Hoewel het op den duur went, vergt de knopjesbrij op de middenconsole enige studie. De bestuurder kan het stuurwiel handmatig in hoogte en diepte verstellen, de stoel biedt ruim voldoende zijdelingse steun en kan elektrisch in de juiste stand worden gemanoeuvreerd. Jaguar verlangt € 53.490 voor de drieliter in Sport-trim. Onze testauto is echter dusdanig aangekleed dat de teller omhoog schiet naar € 68.995, door onder meer een elektrisch bedienbaar schuif-/kanteldak, een 'Premium Sound  Package' met cd-wisselaar, 'n geïntegreerdnavigatiesysteem, parkeersensoren aan de voorkant, xenonverlichting en tienvoudig elektrisch verstelbare stoelen.