Is Hyundai Ioniq Hybrid slim alternatief voor gebruikte Toyota Prius?

Voor deze vergelijkende test tussen twee zeer zuinige occasions hebben we een Hyundai Ioniq 1.6 GDi Hybrid Comfort  uit 2018 opgezocht die voor €17.840 te koop staat en 103.000 kilometer op de teller heeft. De Toyota Prius is twee jaar ouder, heeft minder kilometers gelopen (74.300) en staat voor €21.850 te koop. Het is een er met de Business Plus uitrusting. 

Cw-waarde zo belangrijk om EV zuinig te maken

Wat maakt de Tesla Model 3 tot de efficiëntste EV op de markt? Niet alleen de onderhuidse techniek, maar vooral zijn lage, gladde koets met een Cw-waarde van 0,21. Dat het nog extremer kan, bewees Mercedes met het studiemodel Vision EQXX. Die heeft een Cw van 0,17 en weet uit zijn accupakket van 100 kWh meer dan duizend kilometer te persen. De Prius heeft vanaf zijn geboorte in 1997 altijd een soort van geitenwollensokkenimago gehad, terwijl het zo ongeveer de efficiëntste benzineauto ter wereld is. Oké, een hybride, maar je tankt benzine. Dat stempel kreeg de Model 3 niet. Integendeel, die vinden we met zijn allen cool en vooruitstrevend. Toyota is sinds 1997 stug doorgegaan met hybridetechniek en past het nu in vrijwel alle modellen toe, ook die van Lexus. Wereldwijd verkocht het merk al meer dan 24-miljoen hybrides, geen enkel ander merk heeft dit zo grootschalig opgepakt. De grote Koreaanse concurrent heeft dan weer een enorme voorsprong als het om volledig elektrische auto’s gaat en heeft inmiddels een aardig palet aan hybrides en plug in-hybrides.

Net nadat Toyota op de IAA van 2015 de vierde generatie Prius presenteerde, kwam Hyundai begin 2016 in Genève met de Ioniq. Niet alleen als reguliere hybride, maar ook als plug-in hybride en als klap op de vuurpijl zelfs volledig elektrisch. Zijn uiterlijk is duidelijk geïnspireerd op het koetswerk van de Prius. Niet zo verwonderlijk, de windtunnel dicteert immers.

Hyundai Ioniq vaak de Koreaanse Prius genoemd

Moeten we Hyundai met de Ioniq van plagiaat betichten? Misschien, hoewel de Zuid-Koreanen niet zo ver zijn gegaan om dit model Secundus te noemen. Toch wordt hij vaak - en heel begrijpelijk - de Koreaanse Prius genoemd. Technisch gezien is het in ieder geval geen kopie van de Toyota. We zien een 1,6-liter benzinemotor die is gekoppeld aan een zestraps automaat met dubbele koppeling en vanzelfsprekend een elektromotor. Hij oogt wat kleiner dan de Prius en is dan ook zeven centimeter korter. Eveneens een gedeeld uiterlijk kenmerk is de zeer vlakliggende achterruit en een kleine, smalle ruit onder de achterspoiler. Het zicht naar achteren is in ieder geval niet optimaal, dat is al snel duidelijk.

Het interieur ziet er verzorgd uit en het dashboard is vrij conventioneel van opzet, met hier en daar een blauw stripje en een stevige versnellingspook. Je hoeft nergens naar te zoeken, de bediening is logisch. Het infotainmentsysteem is met Apple of Android te koppelen en is daarmee bijdetijds. Op de achterbank zitten de knieën klem zodra je 1,90 meter lang bent of meer. Iedereen die kleiner is zit goed. Zelfs de hoofdruimte is net aan voldoende. Met de startknop zet je de aandrijflijn op actief en als je rustig vertrekt, rijd je elektrisch weg. Geef iets meer gas en de viercilinder wordt wakker en dan voelt de Ioniq als een normale benzineauto met automaat. Die schakelt lekker vlot en schokvrij en dankzij de assistentie van de elektromotor is er altijd genoeg koppel.

De vering zouden we eerder als stevig dan comfortabel omschrijven, maar het rijgevoel is goed. Je voelt je betrokken bij alles wat er gebeurt, ondanks de smalle banden. Kies je voor de sportieve modus, dan krijg je een grote toerenteller voor je neus en voelt de aandrijflijn nog directer en sportiever aan. Verder is de Hyunda enorm zuinig. Het gaat de hypermilers lukken om meer dan duizend kilometer op een tank te rijden. De Zuid-Koreanen hebben met deze auto een goed visitekaartje afgegeven.

Futuristische Prius: deze nog extremer

Zeg je hybride, dan zeg je Toyota Prius. Dat begon in 1997 met een nogal koddig ogend model, opgevolgd door de iets beter te behappen generaties twee en drie. Toen verscheen eind 2015 nummer vier, die in alle opzichten extreem en expliciet is. Het is de eerste Toyota op het TNGA-platform. De trouwe adepten omarmden hem in zijn al zijn extreemheid, anderen kregen er misschien de koude rillingen van. Voor Toyota was de insteek een Prius te bouwen die in alle opzichten beter was dan zijn voorganger en daarin zijn ze geslaagd. Het is een futuristische auto, zoals de Citroën DS dat in zijn tijd ook was. Het getuigt in ieder geval van lef en zelfvertrouwen.

Doordat Toyota de hybridetechniek van de Prius ondertussen eveneens in de Auris en de Lexus CT 200h monteerde, raakte hij een beetje op de achtergrond als zuinigheidskampioen. Dat zie je terug in de verkoopcijfers: in het topjaar 2009 schreef de Nederlandse importeur iets meer dan achtduizend orders, in 2023 bleef de teller steken op 64 stuks. Dat doet natuurlijk niets af aan de kwaliteit van de gestroomlijnde Toyota. De opzet van het interieur is gelijk aan dat van het vorige model. Het instrumentarium in het midden, een groot beeldscherm en een heel klein versnellingspookje. Het oogt en voelt allemaal heel degelijk en niet hoogwaardiger dan dat van de Hyundai.

Op de achterbank is iets meer ruimte en ook de kofferbak is wat groter. De aandrijflijn is bekend en verder verfijnd. Opmerkelijk is het iets lagere piekvermogen dan voorheen. Veel gas geven betekent veel toeren, dat is een bekende eigenschap van een auto met cvt. Ben je wat behoedzamer, dan merk je dat de Prius alsnog vlot vooruitkomt doordat je beter gebruik maakt van het elektrokoppel. Eenmaal op snelheid, op een vlakke weg, hoor je het motortoerental steeds verder zakken en zo nu en dan rijd je zelfs een stukje elektrisch. Het samenspel tussen de twee motoren is feilloos. In combinatie met de vrij comfortabele vering maakt dat de Prius tot een rustgevende auto die minder tot vlot bochtenwerk uitnodigt dan de Ioniq. Daarin speelt de afstandelijke besturing eveneens een rol, al is het een stuk beter dan bij de Prius van generatie drie.

Let op onderhoudsschema bij Hyundai

Dit soort auto's koop je voornamelijk met de ratio, met als belangrijkste argument het lage brandstofverbruik. Bij de Toyota komt daar dan nog de betrouwbaarheid bij, wat deels de hoge aanschafprijs verklaart. Hyundai heeft die staat van dienst nog niet opgebouwd, maar vooralsnog lezen we geen horrorverhalen over het merk. De Koreanen geven vijf jaar garantie zonder kilometerbeperking, waarbij het belangrijk is dat het onderhoud keurig volgens fabrieksschema en door de dealer is uitgevoerd. Goed op letten dus, bij aanschaf van een Hyundai die jonger is dan vijf jaar.

Toyota gaat daarin een stapje verder en geeft zelfs 10 jaar garantie (tot 200.000 km), met als voorwaarde dat de auto in kwestie bij de dealer in onderhoud is. Een sluitende onderhoudshistorie is niet eens nodig; zodra dat door de dealer weer is hervat, gaat de garantie in. Zou Hyundai ook moeten doen, zo houd je de klanten binnenboord. Wat uitrusting betreft zijn er de nodige overeenkomsten. De Ioniq heeft parkeersensoren voor en achter, de Prius alleen een camera. Adaptieve cruisecontrol en rijstrookwaarschuwing hebben ze beide, de Prius heeft zelfs dodehoekdetectie en een head-up display. Het infotainmentsysteem van de Hyundai heeft een streepje voor door de mogelijkheid van smartphoneweergave. Op het gebied van brandstofconsumptie heerst er unanimiteit: een keurige 1 op 21,7 gemiddeld! Optimistische NEDC-waardes, keurige praktijkcijfers. Dankzij de uitstekende stroomlijn rijden deze ruime gezinsauto’s met gemak 1 op 20 en zuiniger. Daarmee zit je met je energiekosten net iets boven het niveau van een zuinige EV.

Alle cijfers en beoordelingen op een rijtje? Download dan de bijgevoegde pdf uit het magazine.