Test: Hyundai Tucson (2004)

Minder dan de helft van het circa 60.000 kilometer tellende wegennet van Letland is geasfalteerd. Dat we dus af en toe een stukje zand tegen komen, is niet zo vreemd. Maar dat pakweg 70% van de door Hyundai uitgezette testroute onverhard is, mag opmerkelijk worden genoemd. Want de Tucson (spreek uit als toeson, niet te verwarren dus met de TVR Tuscan) is gepresenteerd als urban SUV. Daarom is het nieuwe model er ook als 2WD-variant (naar verwachting goed voor de helft van de verkopen in Nederland), met de aandrijving op de voorwielen. Het Koreaanse merk richt zich op mensen die zelden tot nooit het terrein ingaan, maar wél de uitstraling en de ruimte van zo'n stoere kar wensen. Met rij-eigenschappen die eerder een sedan benaderen, dan een echte 4x4.

Dat neemt niet weg dat de Tucson, net als z'n iets grotere broer Santa Fe genoemd naar een Amerikaanse woestijnplaats, 't prima doet op de zandwegen rondom hoofdstad Riga. In Letland wonen minder dan 2,5 miljoen mensen op een oppervlakte van 1,5 keer Nederland. Niet bepaald dichtbevolkt, dus er is alle ruimte om lekker over de velden en door de bossen te scheuren. De paden zijn over het algemeen behoorlijk hard en effen, maar af en toe komen we een 'wasbord' van kleine hobbels en kuilen tegen. Met een gewone personenauto zou grote voorzichtigheid geboden zijn. De Tucson daarentegen profiteert van de grotere bodemvrijheid, de relatief lange wielbasis (2,63 meter) en het absorptievermogen van het onderstel (onafhankelijke ophanging rondom; McPherson vóór en dual-link achter). Over het algemeen kunnen we er met 80, 90 km/h overheen, zonder dat de auto begint te springen of bonken.

Actieve vierwielaandrijving
We rijden in een StyleVersion (de uitvoering met 4WD) met onder de motorkap de 2.0 diesel. In de bochten zorgt de vierwielaandrijving voor extra grip en tractie. Het systeem (Torque On Demand Management van Borg-Warner) is niet permanent. In plaats van een tussendifferentieel wordt gebruik gemaakt van een primaire (droge) en secundaire (natte) koppeling bij het achterdifferentieel. In principe zitten alle krachten op de voorwielen. Pas bij gripverlies gaat, gestuurd door allerlei sensoren, tot maximaal 50% naar de achterwielen. Het systeem werkt actief samen met het ABS en ESP. Alles bij elkaar houdt het de Tucson mooi in balans op de door de regen soms behoorlijk gladde ondergrond. Zonder probleem ploegen we ook door wat rullere stukken zand. We hoeven niet eens het tot 40 km/h werkende 4WD-lock in te schakelen. Kortom, je komt een heel eind, al is de Tucson natuurlijk géén echte terreinauto. Als het écht ruig wordt, zal 'ie moeten afhaken.
Gelukkig voert onze testroute ook af en toe over een stuk asfalt, daarop zal deze Hyundai immers het grootste deel van zijn leven doorbrengen. Ook hier is onze eerste indruk positief. Ondanks het wagengewicht (1.585 kilo) en z'n hoogte van 1,73 meter voelt de midi-SUV relatief lichtvoetig aan. Zo strak als een personenauto rijdt de Tucson niet, maar hij komt aardig in de buurt. De fijne besturing reageert behoorlijk direct en de rolneigingen van de koets zijn beperkt. De afstemming van de vering en demping is een mooie mix tussen comfortabel en sportief.

Drie motorvarianten
De prestaties van de common-raildiesel zijn voldoende, al houden de 112 pk en 245 Nm gezien het wagengewicht zeker niet over. Vooral als je even door wil trekken, is de fut er snel uit. De CRDi sleurt de SUV in 13,8 seconden naar de honderd. Als top geeft Hyundai 168 km/h op. Jammer is dat de handgeschakelde vijfbak af en toe wat vaag aanvoelt, dat gaat ten koste van de trefzekerheid. We moeten wel aanmerken dat er nog geen 1.000 kilometer op de teller staat, wie weet is de bak nog niet helemaal goed ingereden.
Naast de diesel zijn er twee benzinevarianten leverbaar, de 2.0 CVVT (141 pk) en de 2.7i V6 (175 pk). Eerstgenoemde is helaas (net als een 2WD) niet beschikbaar bij de persintroductie. Wel gaan we nog even een blokje om met de V6. Helaas komt deze krachtbron, die we kennen uit onder meer de Coupé, totaal niet tot z'n recht. Hij is namelijk gekoppeld een automatische transmissie die absoluut niet meer van deze tijd is. De bak schakelt en reageert erg traag, bovendien mist 'ie een vijfde versnelling. De cijfers bevestigen het gevoel, want met eenzelfde automaat accelereert de 2.0 CRDi ruim twee tellen langzamer naar de honderd dan met een handbak. De 10,5 seconden (plus de top van 180) van de 2.7 zijn dus enigszins vertekend.

Veel waar voor je geld
Het uiterlijk speelt een belangrijke rol bij zo'n lifestyle SUV. Wat dat betreft vinden we de Tucson er strak en jong uitzien. De dikke spatbordranden en de beschermplaten aan de onderkant van de portieren maken de 'm lekker stoer. Alleen recht van voren is het zwart van de bumper naar onze mening iets te overheersend.
Zowel voor- als achterin valt er niet te klagen over de ruimte. Deze is bovendien flexibel in te delen. De leuningen van de achterbank zijn in twee delen verstelbaar en neerklapbaar (60:40). Dan groeit de laadruimte van 644 tot 1.856 liter. Het is niet nodig eerst de zitting weg te klappen; die zakt omlaag, waardoor er vlakke laadvloer ontstaat. Voor voorwerpen langer dan 1,64 meter, kan ook de leuning van de rechter voorstoel nog weggeklapt worden. Tel hierbij een keur aan opbergvakjes en –netjes en we kunnen spreken van een hoog interieurcomfort.
Achter het niet axiaal verstelbare stuur kun je een goede zitpositie vinden, de bestuurdersstoel is in lengte en hoogte te verstellen. Het dashboard oogt strak en opgeruimd, al is het niet echt frivool te noemen. Het (harde) plastic is net iets te overheersend en verraadt de Koreaanse afkomst. Belangrijkste is echter dat alle knoppen goed bedienbaar zijn en dat het geheel zeer keurig is afgewerkt.
De prijzen van de Hyundai Tucson beginnen bij 22.295 euro, en dat is zéér scherp. Tot de standaarduitrusting behoren onder meer zestien inch lichtmetalen wielen, twee airbags, ABS en EBD, centrale vergrendeling met afstandsbediening, airco, elektrisch bedienbare ramen plus buitenspiegels en mistlampen voor. Ten opzichte van de concurrentie, waaronder de Toyota RAV4 en de Mitsubishi Outlander, is de Tucson zomaar een paar duizend euro goedkoper. Tel daarbij de goede rijeigenschappen, de ruimte en de multifunctionaliteit en we kunnen stellen dat Hyundai een zeer geduchte speler heeft in het snel groeiende midi-SUV segment. Daarnaast zou de stoere kar best eens 'n alternatief voor een vijfzits MPV- of een Golfje kunnen zijn. Goed gedaan, Hyundai!