Test: Hyundai Getz (2002)

Hyundai's boreling nestelt zich tussen de Atoz en de Accent in, waarmee het merk in de onderste geledingen van de markt goed vertegenwoordigd is. De Getz gaat het opnemen tegen succesnummers als de Peugeot 206, de Volkswagen Polo, de Opel Corsa, de Ford Fiesta, de Toyota Yaris en de Renault Clio. Allemaal modellen die door Hyundai nadrukkelijk bestudeerd zijn. Want wie om de Getz heenloopt, ontdekt tal van stylingdetails die gegapt lijken van de concurrentie. De neus doet denken aan de producten van Opel, maar ook de nieuwe Fiesta is herkenbaar in het Getz-neusje, terwijl de achterzijde gedachten aan VW's Polo oproept. Wanneer je de carrosserie driekwart van voren beziet en je concentreert op de daklijn, dan dringen overeenkomsten met de Fiat Punto zich op. En binnenin treffen we een instrumentarium aan, dat zo uit de magazijnen van Ford zou kunnen komen.
Moeten we deze kopiedrift tegen de Getz gebruiken? Nee! Hyundai heeft verschillende elementen van andere modellen zodanig gecombineerd dat de Getz er een schrander en fris ogend autootje van is geworden. Een modern modelletje ook, vooral vanwege z'n hoogte. In de compacte middenklasse zien we de neiging van producenten om hun modellen in de hoogte te laten groeien toenemen, zodat een gemakkelijke instap gegarandeerd is. En deze designstroming gaat niet aan de compacts voorbij. De Getz loopt met z'n hoogte van 1,49 meter dus keurig in de pas. Sterker, hij steekt boven een Polo en een 206 uit. Beide tegenstrevers troeven de Koreaan echter af in de lengte, maar alleen de VW is breder.
Voorin biedt de Getz voldoende bewegingsruimte aan twee volwassenen. Het ruimtelijke gevoel op en direct naast de commandopost van de Koreaan wordt versterkt door de vrij fors uitgevallen voorruit en het diepe dashboard. Dat ziet er trouwens opvallend degelijk uit. Het laat bovendien geen kraakje los. Het enige reuteltje is afkomstig van de radio, en dat mogen we de constructeur van de Getz niet aanrekenen. Hoewel het merk qua interieurmaterialen nog niet het kwaliteitsniveau van VW heeft bereikt, zijn we toch onder de indruk van z'n jongste verrichtingen. Nog niet zo heel lang geleden kenmerkten Hyundai's zich immers nog door dashboards die vervaardigd leken van broodtrommelplastic dat piepte en kraakte dat het een lieve lust was. Die periode heeft Hyundai dus definitief achter zich gelaten.
Hyundai bestempelt de Getz als een vijfpersoonsauto. Om dat te onderstrepen, monteert het demonstratief drie hoofdsteunen op de leuning van de achterbank en drie driepuntsgordels, waarvan er eentje aan het plafond is bevestigd en dientengevolge irritant in je gezichtsveld hangt te bungelen als je in je binnenspiegel kijkt. We hebben enige moeite om ons voor te stellen dat drie volgroeiden het langere tijd naar hun zin kunnen hebben op de achterbank van de Getz. Twee kan, maar drie inzittenden houden het achterin alleen vol indien ze de brugklasleeftijd nog niet hebben overschreden. Het jonge gezin kan derhalve prima uit de voeten met de Getz.
Achter de achterbank rest een bagageruimte van gemiddelde inhoud. Het bovenste laadvloertje onttrekt neergeklapt een 'extra bagageruimte' aan het zicht.

Precisieklusje
De wielen van de Getz staan ver op de hoeken van de koets zodat zo min mogelijk interieurruimte verloren gaat. De plaatsing van de wielen heeft ook een stabiel weggedrag van de Hyundai tot gevolg. Tot op hoge snelheid blijft 'ie mooi het ingezette spoor volgen. In de bocht is de kleine Koreaan voorspelbaar onderstuurd en het kost nog verbazend veel moeite om 'm met z'n achterkant te laten kwispelen. Verregaand foolproof dus, de Getz. Het stuurgedrag van de Hyundai voldoet in het dagelijks gebruik prima, maar inspireert niet zo tot het sportievere bochtenwerk. Daarvoor werkt de (standaard) bekrachtigde installatie te indirect en vooral met te weinig gevoel. Schakelen gaat van een leien dakje. De versnellingen van de vijfbak laten zich zonder haken inleggen en je hoeft niet naar de verzetten te 'zoeken'; je wordt voorbeeldig door het H-patroon geleid.
De kennismakingsrit vindt plaats in een door een 1,6-liter zestienklepper aangedreven Getz. Volgens de fabrikant hoest de krachtbron 105 pk op, wat ons vooraf optimistisch stemt. Helaas stellen de prestaties in de praktijk toch enigszins teleur. De zestienhonderd heeft meer tijd nodig om de sokken erin te zetten dan je verwacht. Nadat je het rechterpedaal een flinke schop hebt gegeven, wacht je dan ook tevergeefs op een lekker bijterige reactie van de motor. De aandrijflijn lijkt niet alle beloofde pk's op de weg te brengen. Als de gang er eenmaal goed in zit, dan gaat het allemaal een stuk vlotter. Hyundai levert ook een dertienhonderd met drie kleppen per cilinder in de Getz. Ook deze configuratie voelen we aan de tand. Gezien onze ervaringen met de 1.6, houden we ons hart vast. Je moet inderdaad stevig poken om tempo te maken. Inhalen is een precisieklusje met de 82 pk sterke 1,3-litermotor. Je hebt veel ruimte nodig om een tragere verkeersdeelnemer voorbij te steken en dientengevolge overzicht over een flink gedeelte van de baan voor tegenliggers. Op de snelweg halen we na lang aandringen bijna de voorspelde topsnelheid van van 163 km/h. Indien gewenst, kun je de Getz ook laten uitrusten met een twaalfkleps 1,1-liter. Het zal niet als een verrassing komen dat we de laatste geen aanrader vinden. We hebben er nog geen kennis mee mogen maken, maar het heeft er alle schijn van dat de Getz er een amechtig type mee wordt. Vooralsnog blijven wij verstoken van de oliegestookte variant van de Getz-reeks. De 1,5-liter turbodiesel is voorlopig voorbehouden aan andere markten.

Calculerende koper
Hyundai heeft alles in het werk gesteld om van de Getz een echte 'Europese' auto te maken, die de Europese automobilist kan bekoren. Het ontwikkelingscentrum in Rüsselsheim (D) heeft dan ook een flinke vinger in de ontwerppap gehad. Het resultaat is er naar; de Getz ziet er gewoonweg aantrekkelijk uit. In ruimtelijk opzicht heeft 'ie alleenstaanden, stellen en jonge gezinnen voldoende te bieden, al had de kofferbak voor de laatste categorie een tikkie groter mogen zijn. Op het gebied van rijkwaliteiten blinkt de Hyundai niet uit, maar hij presteert ook beslist niet onder de maat. Dat doen de motoren - eerlijk is eerlijk - wel enigszins. Van de gereden versies weet eigenlijk alleen de zestienhonderd goed weg met de Getz. Maar laat deze topuitvoering, die € 12.495,- moet opbrengen, nu net op (en in sommige gevallen zelfs onder) het prijsniveau van de instappers van de concurrentie liggen. Kijk, dat biedt perspectieven voor de Hyundai. De Getz voldoet nu aan de zogenaamde Euro III-emissienorm, waardoor alleen de instapper in aanmerking komt voor een milieupremie ter hoogte van € 500,-. Kort na de introductie, zo voorspelt de Nederlandse importeur, zullen de in ons land leverbare Getz'en de Euro IV-norm halen. Dan is op alle versies van het model een energiepremie van toepassing. De Getz presenteert zich dus als een onvervalste prijsvechter, waaraan de calculerende koper die in is voor een compacte hatch, niet zomaar voorbij zal gaan.