Hoe de Volvo 340 en 360 volwassen werden

Anders dan vrijwel alle andere Volvo's die het pand van merkdealer Bangarage in Mijdrecht bevolken, zijn de mintgroene 343 DLS uit 1981 en de antraciet-kleurige 360 GLS uit 1985 niet te koop. Voor geen prijs, zelfs. Maar goed ook, want ze hebben beide een zorgvuldig baasje, die deze blinkende stukjes Nederlands automobiel erfgoed tot in lengte van jaren in topconditie zullen houden. De 343 DLS is eigendom van werkplaatschef Hoeseni en werd in 2006 werd betrokken van de eerste eigenaar. Het is de enige nog in Nederland geregistreerde Volvo van dit type. Een leuk gegeven, al moet erbij gezegd worden dat de 343 en 345 DLS, die de niet overdadig luxueuze DL-uitvoering koppelde aan de optionele, vrij kostbare tweelitermotor (waarnaar de toegevoegde S verwijst), toch al niet de meest populaire Volvo 343 was. De DLS was de vereenvoudigde versie van de GLS, het topmodel van de 343/345-reeks. Onze andere deelnemer aan deze reportage is zo'n GLS, maar dan met de later gebruikte aanduiding 360. Volvo bracht in 1983 (modeljaar 1984) meer eenheid in al hun modelnamen door het laatste cijfer, dat eerder het aantal portieren aangaf, te vervangen door een nul. Het tweede cijfer vertelde bij de Nederlandse Volvo's of ze wel of geen Zweeds tweeliterblok onder de kap hadden (en heetten dan respectievelijk Volvo 360 en 340).

AutoRAI

De gefotografeerde auto is van Thijs Klaassen, Used Car Manager bij Bangarage. Hij kocht 'm in 2000 van de eerste eigenaresse. Het is een bijzondere uitvoering: een 360 GLS Special, die ter gelegenheid van de AutoRAI van 1985 als actiemodel op de markt werd gebracht. De auto werd alleen geleverd als vierdeurs sedan in de mooie kleur Antraciet Metallic en was onder meer voorzien van lederen bekleding. De 14-inch lichtmetalen wielen heeft Thijs er zelf onder gezet, als vervanging van de 13-inch stalen wielen met deftige, verchroomde wielsierringen. "Niet eens alleen voor het mooie, maar ook omdat de auto met grotere wielen en bredere banden veel beter op de weg ligt", betoogt de eigenaar. De 343 DLS is zeker naar Volvo-begrippen een tamelijk maagdelijk exemplaar; zijn kilometerteller draaide niet verder dan 68.500 km. De 360 GLS heeft 175.000 kilometer ervaring; de teller, die eens moest worden vervangen, geeft 46.000 km aan.

Folderkast

Thijs spaart zijn klassieke Volvo niet. Voor een vakantie naar Zweden verkoos hij zijn 360 met plezier boven het moderne materieel dat hij tot zijn beschikking heeft. "En gewoon ruim 1 op 13 rijden over de Autobahn, met een gemiddelde van 160 km/h. Geeft geen krimp hoor, zo'n 360." Klaassen groeide op tussen de Volvo's die zijn ouders kochten. "Toen ik werd geboren wilde mijn vader een veilige auto voor zijn gezin hebben. De Volvo 343 had balken in de portieren. Dat gaf de doorslag." De ambitie om de auto uit je jeugd te bezitten, is een fenomeen van alle (leef)tijden. Thijs maakte van Volvo zelfs zijn beroep, en is al zijn gehele werkzame leven actief in de dealerorganisatie van het merk. Sinds vorige herfst draait 'zijn' vestiging in Mijdrecht op proef als gespecialiseerde Volvo-occasiondealer. "Kijk, dit zijn onze nieuwe modellen", zegt Thijs terwijl hij de kast met folders en prijslijsten toont. Interessant is dat de werkplaats van het bedrijf is toegerust op het onderhouden van klassiekers en youngtimers. Niet in de laatste plaats doordat er monteurs werken die (nog) precies weten hoe de oudere modellen in elkaar steken. "Anders zie je klanten die hier een 264 of 940 kopen nooit meer terug", betoogt Klaassen.

Woest blazend

Tijd om op pad te gaan . Het is altijd een mooi moment om een klassieke Zweedse Volvo-motor wakker te maken. De startmotor sleurt kennelijk zo hevig aan de krukas dat het motorblok - en daarmee uiteindelijk de hele auto - begint te schudden als een natgeregende hond die zijn vacht wil drogen. De motor slaat vervolgens met een woest blazend geluid aan, om daarna snel tot rust te komen, alsof hij zich plotseling realiseert dat hij niet in een ijzig koud Zweden is ontwaakt, maar gewoon op een mooie zomerdag in Nederland. Tja, aan de auto zelf had het niet gelegen, want die is helemaal van Hollandse bodem. De Volvo 343 kende in 1976 een moeizame start op de automarkt, vooral doordat het model een stuk duurder was dan concurrerende auto's in zijn klasse. De 343 had weliswaar standaard een automaat, maar dat was nu juist een aspect dat veel kopers konden missen als kiespijn. Het ging immers om de Variomatic, de slimme, doch saaie en pk's vretende CVT. Pas toen de 343 met een handgeschakelde vierbak leverbaar werd klommen de verkoopcijfers van de kleine Volvo snel omhoog, waarna de compacte Nederlandse Volvo's lange tijd niet meer uit de bovenste regionen van de verkoopstatistieken weg te slaan waren.

Slappe benen

De kritiek op de slappe benen van de 1,4-liter motor, die de 343 met zijn 70 pk's niet veel sneller kon laten rennen dan 145 km/h, werd op grootse wijze gepareerd toen moeder Volvo de B19A-motor van 1.986 cc naar hun Limburgse dochter verscheepte. De 343 (en 345) werd er op slag een heel andere auto door. Hoewel 95 pk ook weer niet de wereld was, bleek de tweeliter in staat tot een topsnelheid van 165 km/h. Belangrijker was de enorm toegenomen souplesse. Bij de mintgroene 343 DLS is die vandaag eventjes ver te zoeken, omdat de luchtslang naar de carburateur voor een haperende motor zorgt. Starten en lopen gaat allemaal vlekkeloos, maar bij een te groot toefje gas verslikt de Volvo zich helaas. De genoten rij-ervaring spreekt echter boekdelen: wat een leuke, inmiddels op en top klassieke auto is dit. Dat de Nederlandse Volvo's degelijk gebouwd werden laat deze groene tot in de kleinste details weten: alles is gebouwd voor de eeuwigheid. Behalve de stoelbekleding, die in een dermate erbarmelijke staat verkeerde dat er leder voor in de plaats kwam. Het rijden laat zich vooral met het woord 'stoer' omschrijven, want dat is het gevoel dat deze oude Volvo je geeft. Het tuttige van vroeger is er onderhand wel af, wat reden te meer is om deze Nederlandse modellen als waardevolle klassiekers te koesteren. Mits je ze kunt vinden, natuurlijk.

Andere wereld

Overstappen in de 360 GLS Special brengt je in een andere wereld. Hoewel maar vier jaar jonger dan de 343 DLS, staat de 360 gevoelsmatig een decennium dichter bij de huidige tijd. Het uiterlijk draagt sterk bij aan dat gevoel, vooral doordat de 360 het in 1982 geïntroduceerde nieuwe front heeft. Het is waarschijnlijk de gelijkenis met de tijdloze en iconische Volvo 240 die de 360 zoveel jonger doet lijken. Het dashboard is ook moderner en maakt nog altijd een oerdegelijke indruk. Een wandelingetje om de donkergrijze sedan doet mij beseffen dat we hier met een premium sedan avant la lettre van doen hebben, een auto die met zijn B200K carburateurmotor van 102 pk en handgeschakelde vijfbak een uitstekend alternatief was voor een Audi 80 of BMW 318. Het rijden bevestigt dit beeld. Nog meer dan bij de 343 DLS doet het rustieke Volvo-geluid wonderen voor de beleving, doordat het de compacte 360 als bij toverslag naar een hogere autoklasse tilt. De tweeliter presteert met eindeloos gemak, terwijl je als bestuurder zelf flink aan het werk moet met de vrij zware besturing en de robuuste manier van schakelen. Dat laatste is een compliment, want de vijfbak laat zich heel precies dirigeren, wat pleit voor de knappe manier waarop de transaxle (bak tegen achteras aangebouwd) van deze auto's is geconstrueerd. Nog meer dan zijn wat gewoontjes uitziende, braaf-groene driedeurs kompaan, heeft de donkergrijze, vierdeurs Volvo 360 GLS de bedaagde, behoudende, doe-maar-normaal-dan-doe-je-gek-genoeg-mentaliteit ver van zich afgeworpen. Daardoor kan hij als het ware ontketend een onbezorgde toekomst tegemoet rijden als gewilde, inmiddels uiterst zeldzame Volvo-klassieker. Woest blazend en stoer broemend als een Zweedse viking, die zijn zware winterjas heeft verruild voor een chique, Hollands zomerkostuum.