Ford Fiesta 1.0 EcoBoost – 2013 – 312.689 km - Klokje Rond

Misschien zag je ooit een aflevering van de documentaire ‘I shouldn’t be alive’, over mensen die in een levensbedreigende situatie terechtkwamen en op miraculeuze wijze aan de dood ontsnapten. Datzelfde gaat op voor het driecilindertje uit deze Fiesta. Dit type motor heeft niet de reputatie het probleemloos een paar ton te kunnen volhouden. Bij Carrec, de specialist die onze keuringen uitvoert, stond al een paar keer een Ford met zo’n kleine, te vroeg gesneuvelde EcoBoost-machine in de werkplaats. Zo niet de rode Fiesta van Alexander Hermans. Die leverde standaard 125 pk, maar na een aanpassing van het motor­ management komt er nu 163 pk en 257 Nm uit het blokje, zo bewees een bezoek aan de rollenbank. Indrukwekkende cijfers! “Ik moet eerlijk zeggen dat ik verbaasd ben over het uithoudingsvermogen van de motor. Na de oerdegelijke twee­liter van mijn vorige Fiesta had ik zo mijn twijfels”, vertelt Alexander. “Mijn oom heeft een C-Max met deze motor en die ging ook kapot. Op de internetfora waarop ik actief ben, is er geen enkele 1.0 EcoBoost met zo’n hoge kilometerstand. Toch is in zekere zin te voor­ komen dat hij kapot draait. Zo kan de oliepomp verstopt raken door het gruis van de distributieriem die in de olie loopt. Dat was hier het geval, maar ik heb het ijdig verholpen. Het viel een tijdje op dat het oliedruklampje iets langer bleef branden na het starten. Dat is een signaal dat er iets niet in de haak is. Toen de riem werd vervangen, hebben we de cilinderkop eraf gehad om binnenin de motor te kijken. Alles zag er goed uit.”

HULP UIT HET OOSTEN

Niet alleen de motor werd onderhanden genomen, maar dat was je vast al opgevallen bij het zien van de foto’s. Het rode bommetje lijkt op een Fiesta ST, ook al staat dat er nergens op. De wielen zijn met 18 inch zelfs een maatje groter. De stoelen (met verwarming), het hemeltje, de achteras met schrijfremmen, de uitlaatdemper en een deel van de software zijn van een ST. Je ziet het, Alexander is grondig te werk gegaan. Een ander huzarenstukje is het Sync3-infotainmentsysteem, waarvoor het complete dashboard moest worden aangepast. Ja, de zaag moest erin. Dankzij een 3D-printer en goed spuitwerk ziet alles er nu vrijwel origineel uit. Met hulp van forumleden uit Vietnam kreeg Alexander het systeem goed werkend. Het stuur is van een Fiesta Mk 8, maar de knoppen op dat stuur zijn van een Ford Forex uit China.

Waarom geen stuur uit een ST? Dat bleek niet te werken met het nieuwe instrumentarium en met Sync3. Natuurlijk zijn de originele speakers vervangen door een set van Sony, uit een andere Fiesta. Omdat de tellers nu rode verlichting hebben, werd alle led-sfeerverlichting in het interieur daarop aangepast. Begint het je al te duizelen? We zijn er nog lang niet! De achterlichten zijn van een facelift-versie, er zitten parkeersensoren in de voorbumper (en achter uiteraard), samen met een achteruitrijcamera. Het grootste struikelblok was vaak het programmeren van de computer om alles werkend te krijgen. Zeg tegen Alexander dat iets niet kan en hij bijt zich er juist nog meer in vast.

KNETTERHARDE VERING

Dat de Fiesta na al deze aan­passingen een flinke bak herrie maakt en een stuk sneller is, zal je niet verbazen. En dan het onderstel. Keurmeester Joep Schuurman, die toch best wel wat gewend is, vindt de vering veel te hard en de banden een slag te breed. “Moet je nagaan, ik heb er ooit een schroefset van KW Suspensions onder gehad en die was nóg harder”, vertelt Alexander. Een ander punt van kritiek dat Joep tijdens de proef­rit noteert, is de transmissie. De originele vijfbak – die al dit ge­weld niet aankan – is vervangen door een op maat gemaakte zes­bak. En dan hebben we het niet over de behuizing, maar over de tandwielverhoudingen. De eind­overbrenging is te lang, waardoor alle versnellingen dat nu ook zijn. In de tweede versnelling haalt de Ford zomaar 100 km/h. Dat is normaal gesproken niet zo en binnen de bebouwde kom is het soms zelfs onprettig om met laag tempo in die versnelling te rijden.

De rechter aandrijfas moest ook worden aangepast en dankzij een zogeheten short shifter maakt de pook lekker korte sla­gen. De grootste schrik wacht ons als de Fiesta op ooghoogte staat en Joep zijn looplamp op de rechter voorband richt. Zo op het oog is het profiel nog best goed, totdat je aan de binnen­kant kijkt, waar het canvas al zichtbaar is. Dat is zelfs voor Alexander even slikken en in overleg met Joep wordt besloten om het rechter achterwiel naar voren te zetten en daar het re­servewiel te monteren, om veilig naar huis te kunnen. “Ik koop nooit al te dure banden, omdat ze best snel slijten. Hierna eerst maar weer de winterset erop en meteen goed laten uitlijnen. Nu maar zien of we de vijf ton kunnen halen met deze motor.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Voor de Fiesta moeten helaas twee duimen omlaag. Dat is jammer, want het is in essentie geen slechte auto, maar wel een matig aangepaste auto. Ik snap wat de eigenaar heeft geprobeerd te bereiken met al zijn aanpassingen, maar zijn gebrek aan kennis heeft tot een Frankenstein van een Ford geleid, die niet lekker rijdt. Bovendien lijkt hij de zogenaamde extra capaciteiten niet te gebruiken, want aan zijn sportremmen kan ik zien dat ze nog nooit echt warm zijn geweest en hij rijdt op zeer goedkope banden, waarmee hard rijden sowieso niet kan.”