Fiat Punto Cabrio 60S (1996)

De Punto bestaat nu twee jaar in dakloze uitvoering en zijn uiterlijk is beslist frivool. De open Fiat werd samen met zijn gesloten broertjes ontwikkeld. Dat heeft voordelen omdat bijvoorbeeld verstevigingen al in het Punto-ontwerp zijn ge‹ntegreerd. Fiat is ervan overtuigd dat een cabrio op zijn mooist is zonder rolbeugel. De karakteristieke hoge achterlichten moesten bij de Cabrio het veld ruimen.
Ook in gesloten toestand ziet de Punto er leuk uit. De kapconstructie draagt daar een steentje aan bij. De Puntokap oogt bijna net zo strak als een stalen dak. De contrasterende, blauwe kapstof geeft een luxueuze uitstraling. Het openen en sluiten van de kap gaat redelijk gemakkelijk. Je maakt twee hendels aan de voorruitstijl los en vouwt het dak samen op de hoedenplank. De kaphoes moet wat omslachtig worden vastgezet met verschillende drukkers en haakjes. De achterkant van de hoes moet tussen carrosserie en kofferdeksel worden geklemd. Lijkt handig, maar we vragen ons af hoe het daar over een paar jaar met de lak zal zijn gesteld. De kunststof achterruit van de Punto is zodanig geconstrueerd dat hij steeds kreukvrij samenvouwt. De bediening vraagt niet al te veel spierkracht en dat is maar goed ook, want elektrische bediening is niet leverbaar. Met geopende kap moeten lange lieden uitkijken bij het instappen. Je stoot je hoofd gemakkelijk aan de ver naar achteren doorlopende voorruitstijl. Door deze constructie is het wel mogelijk tot zo'n 130 km/h goed uit de wind te zitten. Fiat heeft de stijfheid van de Puntokoets goed voor elkaar. Alleen op het meest beroerde wegdek zit er beweging in.
Voor het sluiten van de kap en de zijramen moet je ongeveer een halve minuut uittrekken. Moet je ook de kaphoes nog verwijderen, dan ben je zo'n minuut bezig. Met de muts op ziet hij er van binnen door de mooie hemelbekleding zelfs luxueus uit. Jammer dat de Italiaan tijdens onze natte-moesson-test iets meer druppeltjes dan gemiddeld binnenliet.

Met z'n vieren op stap
De Punto Cabrio heeft een volwaardige achterbank en is dus geschikt als gezinscabrio. Voorin heb je als volwassene genoeg bewegingsvrijheid. Wat ons betreft mogen de voorstoelen van de Punto een centimeter of vijf zakken, want lange lieden steken haast boven de voorruit uit. Dat zou iets ten koste gaan van de beenruimte achterin doordat je de stoel dan wat verder naar achteren zet. Een ramp is dat niet, want ondanks de compacte buitenmaten heeft de Punto toch nog redelijk veel knieruimte. Jammer dat een stang van het kapmechaniek precies op de plaats van je achterhoofd zit. De achterbank is in zo'n cabrio altijd wat smaller omdat er aan de zijkant ruimte nodig is voor het kapmechaniek. Het grootste offer moet door de kofferbak worden gebracht. Er blijft slechts ruimte voor een minuscuul klepje. Het volume is aan de krappe kant. Een troost is de in gelijke delen neerklapbare achterbank.
Topprestaties moet je van deze auto niet verwachten. De Punto is met zijn moderne Fire-motor wel lekker zuinig. De 1,2-liter 60 pk vierpitter nam over de hele test genoegen met gemiddeld 1:14,2. Een mooi cijfer, zeker als je de vrij korte bakverhoudingen in aanmerking neemt. Die zorgen er samen met het sportieve uitlaatgeluid wel voor dat de Punto een kwieke indruk achterlaat. Toch kost de sprint van 0 naar 100 15,4 tellen, mede doordat er onderin wat minder trekkracht paraat is. Wie hoge toeren vermijdt, heeft aan het felle motortje een prima, redelijk rustige kameraad.
Het weggedrag is zeer voorspelbaar. De Punto gaat goed de hoek om en vertoont bij plotselinge belastingvariaties geen gemene reacties. Hij moet het zonder stuurbekrachtiging stellen, maar dat is geen groot gemis. We keken wel een beetje raar tegen de nogal trillende pook aan. De Punto is vrij straf geveerd, maar je kunt hem niet oncomfortabel noemen. Hij is standaard voorzien van een vrolijk stofje en heeft goede, stevige stoelen. Het dashboard is apart gelijnd en gemaakt van duur ogende kunststoffen: prima af te lezen ‚n te bedienen. Elke Punto Cabrio heeft een airbag, maar Fiat is wat te zuinig geweest met instrumenten. Voor 39 mille zien we wel graag een temperatuurmeter voor de koelvloeistof, een dagteller en een toerenteller, zoals op de SX.