Eerste rijtest Kia Niro - zo rijdt opvolger zeer populaire cross-over

Voor ons staat de nieuwe Kia Niro en het is meteen duidelijk dat de ontwerpers meer moed en durf tonen met dit model dan met zijn voorganger. Met name de contrasterende C-stijl springt in het oog als stijlkenmerk. Bovendien zit er in die C-stijl een doorkijkje als je langs de auto kijkt: heel geinig. Die eerste Niro-generatie heeft belangrijk werk gedaan voor Kia en heeft de cross-over (hij zit tussen een hatchback en een SUV in) een toppositie gegeven in de Nederlandse verkooplijsten. In vergelijking met zijn opvolger oogt het oude model echt veel conservatiever. Dat ontwerp kende weinig poespas en een vorm waarvan je je kon afvragen of Nederlandse kopers, die zo gek zijn op stationwagons en SUV’s, daarop zaten te wachten.Nou, wel dus, want de Niro was een doorslaand succes. Uiteraard vooral door de geheel elektrische uitvoering die er later kwam en duizenden zakelijke én particuliere rijders hun eerste EV bezorgde. Een gunstige prijs, een rijke uitrusting én een serieuze actieradius maakten de e-Niro een haast onweerstaanbaar aanbod.

Camouflagefolie

Nog voordat hij bij de dealers staat of aan de pers is uitgeleend voor testritten hebben wij de kans om even te rijden met de hybride-versie op een afgesloten terrein. De Niro waarmee wij kennismaken, is er nog een uit de pre-productie, dus nog niet helemaal rammelvrij en van de definitieve materialen voorzien, maar dat mag de pret niet drukken. Om te benadrukken dat hij nog niet helemaal ‘af’ is, plakt Kia er nog een paar randjes camouflagefolie op, op plekken waarvan we allang weten hoe die eruit gaan zien.

Hybride, plug-in hybride en volledig elektrisch

De nieuwe Niro is straks leverbaar met drie aandrijflijnen en die zijn in beginsel identiek aan die van het vorige model. Aan de basis staat een hybride-variant met een 105 pk sterke 1.6 GDI-benzinemotor, gekoppeld aan een elektromotor van 44 pk. Dat is het model waarmee we vandaag kennismaken. Daarnaast is er weer een plug-in hybride die dezelfde benzinemotor heeft, maar nu gekoppeld aan een elektrokrachtbron van 61 pk. Die heeft uiteraard een wat grotere batterij (8,9 kWh) en zou tot 65 km volledig elektrisch kunnen afleggen volgens de WLTP-cyclus. De Niro EV (zoals de e-Niro voortaan heet) houdt de 204 pk sterke elektromotor die de vorige ook had in topspecificatie, met een batterij van64 kWh. De reikwijdte van dit model is 463 km in de WLTP-meting.

Zonder pook

Terug naar de hybride die we vandaag rijden. De Niro HEV is de volgende auto waaruit de traditionele automaatpook is verdwenen. Geen hendel meer, maar een draaiknop op de middenconsole en dat geeft meteen een mooi opgeruimd gevoel in het interieur. Naar rechts draaien voor D, naar links voor R en in het hart zit een drukknopje voor de P. Ook de startknop zit op deze middenconsole, samen met nog wat andere knopjes die je graag in het zicht houdt, zoals die voor stuur- en stoelverwarming. Kia heeft trouwens nooit meegedaan aan de trend om zoveel mogelijk knoppen weg te werken door maar eindeloos functies en menu’s toe te voegen aan het multimediasysteem. Daar hebben de Koreanen al vaak lof voor gekregen en dat houden we wat betreft de Niro nog even vast.

Kia Niro

Eigenzinnige knoppen

Wel heel eigenzinnig is de oplossing die Kia kiest voor de knoppen van de klimaatregeling versus de hoofdknoppen van dat multimediasysteem. Dat zijn dus dezelfde tiptoetsen, die naar wens van de bestuurder óf allemaal in dienst staan van de klimaatregeling óf van de multimedia. Onze uitleg is overigens ingewikkelder dan de werkelijke praktijk. We zagen het voor het eerst in de EV6, net als het tweespaaksstuur trouwens. Je kijkt uit op een display dat geheel volgens de heersende trend op verschillende manieren is in te delen. Kia heeft de wielbasis van de Niro met een paar centimeter verlengd en de voorstoelen wat dunner gemaakt, zodat er voor de achterpassagiers net iets meer ruimte beschikbaar is. Ook de bagage­ruimte is een fractie ruimer dan voorheen, maar nog steeds niet geweldig groot.

Niet bijzonder spannend

We maken onze proefrit op een plek die nauwelijks te vergelijken is met de wegen waarop we normaliter onze kilometers maken. We rijden namelijk op een testbaan en dat betekent dat er een kombaan ligt en een Mickey Mouse-circuit. Dat is toch even anders dan de gemiddelde woonwerkrit. Het valt direct op dat de nieuwe Niro stiller is geworden. De aandrijflijn konden we in het vorige model al zeer waarderen. Dankzij de automaat met dubbele koppeling rijdt hij enigszins als een reguliere benzineauto. Dat geeft een andere beleving dan bijvoorbeeld de hybrides van Toyota, waarvan de aandrijflijn heel anders is opgebouwd en die traploos schakelen. De Niro HEV is wederom geen bijzonder spannende auto om te besturen, maar voelt strakker en comfortabeler aan dan zijn voorganger. Het stuurgevoel is verbeterd, evenals de demping. Al met al geeft dat een positieve indruk. Kia vernieuwde wat écht nodig was – het uiterlijk en het interieur – maar liet dat wat goed was vrijwel ongemoeid: de aandrijflijn.

De komende maanden gaan we uitgebreider rijden met de nieuwe Niro, ook met de stekkerhybride en geheel elektrische Niro EV. Dan kunnen we dieper ingaan op de rijeigenschappen van de tweede generatie.