Dubbeltest: Toyota Corolla vs Volkswagen Golf - Wijsheid komt met de jaren

Je kunt het bijna niet niet weten, maar wat zijn de Volkswagen Golf en Toyota Corolla?

Soms is iets zo vanzelfsprekend dat je, geconfronteerd met het tegendeel, moeite hebt met acceptatie van de feiten. Dat overkwam mij toen ik een paar jaar geleden de introductie van de nieuwe Volkswagen Golf 8 mocht verslaan. Volkswagens, en de Golf in het bijzonder, zijn altijd het schoolvoorbeeld van goede ergonomie geweest. Als je het niet begrijpt of moeilijk vindt, ligt het waarschijnlijk aan jou. Dus het moest aan mij liggen, want ik vond de Golf 8 behoorlijk gebruiksonvriendelijk. Met die onnauwkeurige sliders, het soms onnavolgbaar trage multimediasysteem en de touchknoppen op het stuur was het een verrassend frustrerende ervaring.

Maar het lag niet aan mij, iedereen klaagde erover. Doe je het zeven generaties goed, ga je bij modelreeks acht ineens de mist in. Gelukkig zet Volkswagen bij de facelift naar eigen zeggen een hoop recht. Maar goed ook, want de Golf is zeker niet de enige vaste waarde in het segment. De Toyota Corolla is nog een paar jaar ouder en ook die heeft een trouwe schare fans. We gaan op zoek naar de beste langloper.

Is de ergonomie van de Toyota Corolla beter dan die van de Volkswagen Golf?

Wat betreft de ergonomie van de Volkswagen Golf 8 is er goed én slecht nieuws. Het slechte nieuws is dat die stomme sliders onder het multimediascherm voor de temperatuurbediening en het volume er nog steeds zijn. En ze werken nog steeds niet. Het goede nieuws is dat op alle andere vlakken de verbetering enorm is. Het grote touchscreen is veel sneller dan voorheen, het is beter ingedeeld en het laat veel meer ruimte voor personalisering. Neem even de tijd om wat snelkoppelingen op de juiste plek te slepen en je bent daarna nooit meer dan twee tikken verwijderd van om het even welke functie. In combinatie met de snelle responstijd neemt dat al heel veel frustratie weg.

Nog meer goed nieuws: er zijn fysieke knoppen op het stuur! Iets wat twintig jaar geleden gemeengoed was, blijkt nu het ideale tegengif tegen de touchknoppen waarmee je voorheen vaak onbedoeld in de bocht je stuurverwarming aanzette of het geluidsvolume veranderde. Vroeger was niet alles beter, maar de stuurwielbediening van de Golf wel en we zijn blij dat Volkswagen hier op zijn schreden terugkeert. In combinatie met een mooi en veelzijdig digitaal instrumentarium en op de R-Line erg goed zittende en ondersteunende sportstoelen, bewijst het Volkswagen-interieur zich als een buitengewoon prettige plek om te verblijven. Op de achterbank is de Golf ruim genoeg voor modale Nederlanders en met 380 liter is de kofferbak prettig ruim.

Over naar de Corolla, die in ieder geval minder ruimte heeft te vergeven. In de kofferruimte scheelt het allemaal niet noemenswaardig, maar op de achterbank wil je als volwassene liever niet te lang zitten, aangezien het er daar nogal krap aan toe gaat. Voorin valt er ergonomisch weinig te klagen. Zaken die een knop zouden moeten hebben, hebben dat in de regel ook en je zult niet verdwalen in het infotainmentsysteem. Daar staat tegenover dat het allemaal wat simpeler oogt en je minder functies naar eigen inzicht kunt instellen. Je mist niet zozeer iets, maar de Golf voelt op dit vlak moderner. Net als de Golf gaat het bij de Corolla om een sportief bedoelde versie met sportstoelen en hoewel die lekker zitten, nemen we toch liever plaats op de zetels van de Golf.

Meer analoog aan boord van de Toyota Corolla.

Meer digitaal aan boord van de Volkswagen Golf.

Is er iets echt sportief aan de Toyota Corolla of Volkswagen Golf?

Zoals gezegd gaat het om min of meer sportieve versies van beide auto’s. Bij Toyota verwijzen ze met de GR Sport graag naar de Corolla GR, hoewel die in Nederland helemaal niet verkrijgbaar is. Zeker in combinatie met de tweetonige, groene lakkleur ziet het er aantrekkelijk en sportief uit. Helaas blijft het bij een sportieve uitstraling, want een sportonderstel is niet leverbaar op de Corolla. Nog vervelender: de gemonteerde Falken banden smoren elke sportieve ambitie in de kiem. Een blik op de remweg zegt eigenlijk genoeg. In bochten begint de Corolla dan ook al snel over zijn voorwielen weg te schuiven en in natte omstandigheden blijft er helemaal weinig grip over. Zonde, want het onderstel zelf is in feite best goed. Hoewel de Corolla niet de boeken in gaat als de best sturende hatchback van zijn generatie, voelt de Japanner lichtvoetig en wendbaar aan met een prettig lichte besturing en voldoende souplesse om inzittenden redelijk comfortabel over slecht wegdek te vervoeren.

Net als Toyota voorziet ook Volkswagen de Golf R-Line Edition standaard niet van een sportonderstel. Wel staat er een adaptief onderstel op de optielijst, al zit dat niet op onze testauto. Toch rijdt de Golf wat sportiever dan de Corolla, al spelen de Bridgestonebanden daarbij zeker een rol. Dat zijn evenmin semislicks, maar ze houden het aanmerkelijk beter vol als het harder gaat, wat resulteert in hogere snelheden in de bocht en een kortere remweg. Daarbij geeft het onderstel wat minder mee dan dat van de Corolla, waardoor de Golf wat meer solide aanvoelt. Dat gaat gelukkig niet ten koste van het comfort, want hard is de Volkswagen zeker niet.

De achterbak van de Volkswagen Golf is wat praktischer.

Flinke tildrempel aan boord van de Toyota Corolla.

Welke motorversies van de Volkswagen Golf en Toyota Corolla zitten er in deze dubbeltest?

Het onderstel mag dan bestand zijn tegen hogere snelheden, echt hard gaat het met de 116 pk sterke 1.5 eTSI zelden. Die viercilinder met turbo is de nieuwe basismotor en de vervanger van de 1.0 TSI met drie cilinders. In feite gaat het om dezelfde 1.5 die in de Golf en andere Volkswagens ook dienstdoet in 130 en 150 pk sterke trim, maar dan met andere software. In combinatie met de automatische DSG-automaat met dubbele koppeling wordt de 1.5 een mild hybrid, waarbij de startmotor een klein beetje kan helpen met het aandrijven, maar vooral heel snel achter elkaar de 1.5 kan uitzetten en weer inschakelen. Telkens als je het gaspedaal loslaat, slaat de viercilinder af en zodra je gas geeft, start hij weer. Dat levert bij hernemingen een lichte twijfel op, maar in combinatie met cilinderuitschakeling is het een erg zuinige aandrijflijn, we reden er ruim 1 op 20 mee. Dankzij 220 Nm koppel heb je bovendien niet direct het idee dat je iets tekortkomt. Pas als je een keer doorhaalt naar de hogere toeren merk je dat de krachtbron bovenin vooral meer decibellen gaat produceren en niet zozeer meer vermogen. Het is voldoende, maar beslist niet meer dan dat.

Hoewel de Toyota op papier 24 pk meer heeft, krijgt ook de Hybrid 140 slechts de kwalificatie ‘voldoende‘. In tegenstelling tot de Golf gaat het bij de Corolla om een full-hybrid aandrijflijn waarbij hij ook korte stukjes alleen op de elektromotor kan afleggen. Dat maakt het, samen met de manier waarop de elektromotor en de verbrandingsmotor in een planetair tandwielstelsel samenwerken, een bijzonder efficiënt pakket. Je moet echt je best doen om onzuiniger te rijden met de Corolla dan de bepaald niet dorstige Golf. Dat gezegd hebbende: als je je best gaat doen, voelt de 140 pk sterke aandrijflijn zich bepaald niet in zijn element. De 1.8 viercilinder vliegt dan naar de hoogste toerenregionen en blijft daar zeurend hangen, terwijl de prestaties nog steeds niet heel denderend zijn.

Het scheelt dat de 1.8 Hybrid sinds de facelift een kleine 20 pk meer heeft en dat dit extra vermogen voor een groot deel op conto van de elektromotor komt. Hoe meer die kan doen, des te minder de atmosferische 1,8-liter viercilinder hoeft te doen en hoe minder lawaai die vervolgens produceert. Het overschakelen van elektro- naar verbrandingskracht gaat vrijwel naadloos en als je geen haast hebt, is het een prettig ontspannen aandrijflijn. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet en je bankrekening evenmin.

Op de achterbank van de Toyota Corolla wil je eigenlijk niet zitten.

Achterin de Volkswagen Golf zit je prima.

Wat zijn de prijzen van de Volkswagen Golf en Toyota Corolla in deze dubbeltest?

Hoewel de Corolla GR Sport en Golf R-Line Edition beide moeten appelleren aan de sportieve ambities, zijn het beide bijzonder luxe versies van hun respectievelijke line-up. Beginnend met de Corolla, waar de GR Sport het op een na hoogste van de vijf uitrustingsniveaus is. We missen dan maar weinig, want alles van stoelverwarming en adaptieve cruisecontrol tot 18-inch wielen en dode-hoeksensor zit erop. Overigens is die laatste veiligheidsvoorziening pas standaard vanaf dit niveau, de basismodellen hebben die niet. Tegen bijbetaling kun je nog kiezen voor two-tone lak en een pakket met head-up display, JBL audio en een panoramadak. Beide zijn aanwezig en daarmee komt de uiteindelijke prijs van onze Corolla op €43.145.

Dat is nog altijd iets minder dan de Golf, die als R-Line Edition al €44.390 moet kosten, exclusief opties. Voor de verandering zitten er geen opties op de testauto, zelfs de blauwe lak is standaard, net als zo’n beetje alle luxe die een mens kan wensen. Ten opzichte van de Corolla mis je wel een head-up display en een panoramadak. Beide zijn tegen meerprijs verkrijgbaar en kosten samen €1.530, waardoor de Golf bij gelijke uitrusting op €45.920 zou uitkomen, een kleine €3.000 meer dan de Corolla. Beide bepaald geen kleingeld, maar goed, ervaren krachten kosten soms wat meer. Al met al komen we tot de conclusie dat bij beide modellen de wijsheid met de jaren is gekomen. Maar echt perfect zijn ze nog steeds niet.

Alle metingen die we met deze auto's hebben gedaan vind je in de bijgevoegde PDF. Voor ingelogde gebruikers is deze gratis te downloaden.