Test: Citroën C3 Aircross (2017)

Ze zullen bij Citroën best een beetje tandenknarsend hebben toegekeken hoe modellen als de Renault Captur en in mindere mate de Peugeot 2008 massaal op de weg verschenen. Zelf had het merk geen concurrent voor een auto in deze klasse. Ook andere merken maken haast om het segment van de kleine cross-over te bestormen, want de verkopen zijn daar tussen 2012 en 2016 vervijfvoudigd. Dus daar móet je bij zijn. De Kia Stonic is vers van de pers en binnenkort komt daar de Hyundai Kona bij. De Volkswagen Group werpt zich in de strijd met de Seat Arona en de Skoda Karoq. Die zijn allemaal voor het einde van het jaar op de markt. De stroom aan nieuwe modellen is dan natuurlijk nog niet ten einde. De Opel Crossland X zwemt er ook in mee. Dat is directe familie van de C3 Aircross. Beide komen uit de fabriek van Opel in het Spaanse Zaragoza. Denk nu echter niet dat de C3 Aircross een vermomde Opel is: hij staat op een platform van PSA en ook de motoren zijn van Frans fabrikaat.

Wie ooit heeft kennisgemaakt met de reguliere C3 voelt zich in de Aircross direct thuis, want de interieurs lijken als twee druppels water op elkaar. Het grote verschil is het uiterlijk: waar Opel het over de serieuze boeg gooit, ziet de Citroën er ronduit funky uit. Net als bij de normale C3 is het rijden een comfortabele ervaring. Het onderstel geeft alleen het hoognodige door in het interieur. Door de hoge bouw helt hij in bochten iets meer over dan we gewend zijn van de non-Aircross C3. Ook de besturing doet denken aan de C3: die blinkt bepaald niet uit door zijn communicatieve karakter; het is allemaal niet erg scherp. We kunnen ons echter voorstellen dat het publiek dat in de markt is voor een dergelijke Citroën, daar helemaal niet om maalt.

NAGENOEG FEILLOOS

Citroën levert de C3 Aircross met keuze uit drie benzinemotoren. Het begint met de 82 pk sterke driecilinder-VTi, daarna volgt de variant met 110 pk en er is ook nog de 130 pk-versie. Daarnaast zijn er HDi's – dieselmotoren dus – met vermogens van 100 en 120 pk, maar wij schatten in dat die op de Nederlandse markt een bijrol gaan spelen. Wij reden met de 110 pk sterke benzinemotor; volgens Citroën wordt dat de meest verkochte in Nederland. De meeste kopers zullen kiezen voor een handbak, maar wij kozen de versie met de zestrapsautomaat. Citroën en automatische transmissies vormen niet altijd een gelukkige combinatie, maar vergeet alles wat je weet over Sensodrives: de huidige automatische transmissie is een product van het Japanse Aisin en werkt nagenoeg feilloos. Die kun je met een gerust hart bestellen; dat kan overigens alleen op de 110 pk benzineversie. De motor doet wat hij in de normale C3 doet: het is een lekker enthousiast motortje, waarmee de auto prima is bediend. Onderweg doet hij stil zijn werk. Een 130 pk-versie koop je eigenlijk alleen maar voor extra verwennerij; dat vermogen heb je niet echt nodig om van een C3 Aircross een lekkere auto te maken.

Binnen het Citroën-programma moet de C3 Aircross de C3 Picasso doen vergeten. Dat was de zeer matig verkopende, kleine MPV van het merk. Zo gauw als dat carrosserietype in de mode kwam, zo snel is het ook weer uit de gratie geraakt. De hoog-op-de-poten auto is nu wél volop mode. Bij de Aircross is die hoogte vooral uiterlijke schijn, want hij heeft maar twee centimeter meer bodemspeling dan een reguliere C3. En het MPV-gen van de Picasso zit er ook nog steeds in. Zo is in de meest luxueuze Shine-uitvoering de achterbank in delen verschuifbaar en kan de rugleuning worden versteld. Zo kun je de Aircross dus naar wens inrichten als bagagebeest of als comfortabel vervoer voor vier grote volwassenen. Ook een typische MPV-truc is de neerklapbare rugleuning van de passagiersstoel; die is op alle uitvoeringen aanwezig. Daarmee wordt het mogelijk om objecten van maximaal 2,40 meter in de auto te vervoeren. Hartstikke handig.

VAARWATER

Citroën noemt de C3 Aircross nadrukkelijk een SUV en dus geen cross-over. Nu zijn de grenzen tussen die twee autotypen buitengewoon vaag. In elk geval associeer je een SUV met enige capaciteit op het onverhard, iets wat je van een cross-over niet kunt zeggen. De Aircross kan dan ook worden besteld met Grip Control, een inmiddels bekend systeem dat weliswaar géén vierwielaandrijving is, maar dat het ESP met een draai aan de knop zodanig aanpast dat de auto ook in sneeuw en los zand zijn mannetje staat. Leuk voor als je op wintersport gaat of met de caravan op pad bent, maar voor de normale Nederlandse omstandigheden heb je dat natuurlijk niet nodig.

Dat de C3 Aircross een SUV wordt genoemd, heeft er waarschijnlijk mee te maken dat er al een cross-over in dit segment in de showrooms staat: de C4 Cactus. Dat de C3 Aircross in het vaarwater van dat model zit, kun je moeilijk ontkennen. Wedden dat die nadrukkelijk als cross-over in de markt wordt gezet? Zo kunnen de marketingjongens rustig gaan slapen, maar dat neemt niet weg dat de C4 Cactus een concurrent uit eigen huis is. In elk geval is Citroën uitgebreid aanwezig in het segment van de compacte hoogop-de-potenauto.

De Aircross onderscheidt zich met een apart uiterlijk en – bij het hoogste uitrustingsniveau – met een fijn variabel interieur. Het rijden gaat lekker comfortabel, zoals je dat verwacht bij een Citroën. Op het Advanced Comfort-systeem, met de bijzondere schokdempers met dubbele dempers, moeten we echter wachten tot eind volgend jaar de veel grotere C5 Aircross komt. De prijzen van de C3 Aircross beginnen net iets onder de € 20.000, maar in de praktijk zul je voor zo'n 23 mille een model naar wens vinden. Dat bedrag is in lijn met de concurrentie.