Citroen C1 1.0i Ambiance (2005)

De C1 ziet er fris en fruitig uit. Deze C1 is een vijfdeurs. Om dat waar te nemen, moet je wel twee keer kijken. De naden van de achterportieren vallen namelijk precies samen met die van de dakrand, de achterklep en de achterlichten. Sluit mooi aan bij 't eigenwijze voorkomen. Wanneer je verwacht nauwelijks gebruik te maken van die twee extra deuren, hoef je ze natuurlijk niet te bestellen. Maar wanneer er regelmatig passagiers achterin zitten of kinderen in een stoeltje gegespt moeten worden, dan zijn die achterportieren een prettige aanvulling.
Verwacht in de C1 geen leer en hout, de gebruikte materialen zijn gekozen vanwege hun prijs, maar het ziet er wel origineel uit. Het lijnenspel komt vriendelijk over. Op de stuurkolom staat de snelheidsmeter, waarop als een satelliet de toerenteller gemonteerd is. Het is een teken dat het niet altijd serieus hoeft te zijn. En met grappig vormgegeven draaiknoppen aan weerszijde van de middenconsole regel je het klimaat in de C1. Ertussenin een lichtgevend paneel, een originele vondst. De koele of warme lucht stroomt vervolgens het interieur binnen via ventilatieroosters die eruitzien als een bol met meridianen en inmiddels bekend zijn uit de C2 en C3.
De zitpositie is vrij rechtop. Je kunt voorin zonder problemen een plekje vinden. Het stuur is in hoogte verstelbaar, maar je rechterbeen ligt continu tegen de middenconsole en dat is op den duur erg irritant. Tevens moet je uitkijken dat de contactsleutel niet in je been prikt. Ook blijkt de ruitjesstructuur van het leuk vormgegeven dashboard irritant: als de zon schijnt, spiegelt het oppervlak in de voorruit.

Boodschappenkarretje
De C1 wordt niet aangeschaft als liefhebberswagentje, maar puur vanwege zijn functionaliteit. Maar de Citroën stelt hierin teleur, de wekelijkse inkopen kun je er nauwelijks in kwijt. De bagageruimte meet 139 liter en de tildrempel ligt op 81 centimeter hoogte. Wat wel in orde is, is de opbergruimte in het interieur voor kleine spulletjes: overal zitten vakjes. Achterin is de C1 wat krap, althans wanneer de voorstoelen in hun achterste stand staan en dat staan ze al snel. Het kenmerkende geluid maakt duidelijk dat we hier te maken hebben met een driecilindermotor.
Voor Citroën is 't een compleet nieuwe motor, maar hij komt van Toyota-dochter Daihatsu! Het meest in zijn element is het 998 cc metende motortje wanneer hij op toeren gehouden wordt, dat wil zeggen vanaf 3.500 tot 4.000 tpm. Eigenlijk moet je alles in een versnelling lager doen dan je gewend bent. Dit levert wel een iets hogere geluidsproductie op, maar de souplesse wordt er een stuk beter van. Halverwege het toerengebied laat de Japans-Franse motor een lichte brom horen die zo kenmerkend is voor driepitters. Wanneer de naald van de toerenteller boven de 4.000 klimt, wordt het geluid plotseling een stuk indringender. Het onderstel is een beetje stoterig, korte hobbels worden duidelijk doorgegeven. Toch blijft er genoeg comfort over en is hij op de snelweg vrij stabiel.

Dé manier om de prijzen van kleine auto's als deze laag te houden, is besparen op de uitrusting. De ramen in de C1 zijn automatisch bedienbaar, maar je moet de knop vasthouden tot de klus geklaard is. De kale basisversie heeft gewoon raamslingers. Airbags in het stuurwiel en het dashboard zijn standaard.