Cadillac BLS 2.8 V6 Elegance (2007)

Cadillac is al jaren een zorgenkindje. Om het tij te keren, besloot Cadillac een auto te bouwen voor de Europese koper, een compacte, strak rijdende middenklasser. Hiervoor winkelden de Amerikanen in de schappen van concerngenoten Opel en Saab, waar ze onder meer een bodemplaat en verschillende motorvarianten leenden. Daardoor kwam een heuse baby-Cadillac ter wereld, die de strijd aangaat met de BMW 3-serie, Audi A4 en Mercedes-Benz C-Klasse. Maar kopers in de luxe middenklasse hebben weinig oog voor de compacte Caddy.
Cadillac maakt er geen geheim van dat de BLS op de Opel Vectra en de Saab
9-3 is gebaseerd. Hij wordt naast de Saab gemaakt in het Zweedse Trollhättan. Hierdoor kreeg de BLS het verwijt niets meer te zijn dan een 9-3 met een ander logo. De Cadillac deelt echter geen enkel plaatwerkdeel met de Opel en de Saab. De Cadillac straalt beduidend meer persoonlijkheid uit, de grofmazige grille en priemende koplampen zijn onderscheidend, en de Yank valt met z'n chroom-accenten en scherpe lijnen absoluut op tussen het gangbare leaseblik.
Na de aantrekkelijke buitenkant is het fantasieloos vormgegeven binnenste een domper. Keurig afgewerkt en mooie materialen, maar het dashboard mist de scherpte van de koets. Bovendien valt binnen wél op dat Cadillac Saab-onderdelen
gebruikt. Op de indeling van het dashboard hebben we niets aan te merken; alle functies zitten binnen handbereik en werken feilloos.
Afgezien van de kleine missers in de materiaalkeuze, is het goed toeven in de BLS. De stoelen (in drie standen verwarmbaar) zijn met leer bekleed en dat zorgt, samen met accenten van wal-notenhout, voor een aangename sfeer. De stoelen zijn stevig en bieden vol-doende steun, al is de zitting maar net lang genoeg. Ook achterin valt het goed uit te houden, hoewel de marges minimaal zijn.

Brommen en brullen
De kers op de taart is de heerlijke 2,8-liter V6, die 255 pk op de voorwielen loslaat. Het apparaat overtuigt volledig, is smeuïg en heeft voldoende kracht paraat. De BLS voert de sprint van 0 naar 100 km/h uit in 7,3 seconden en pas bij 245 km/h geeft de V6 zich gewonnen. De tussensprint van 50 naar 80 km/h neemt slechts 2,2 tellen in beslag. Daarbij klinkt de motor fantastisch; een sonore brom op de achtergrond, maar als het gas opengaat, wordt het 'n hitsige brulboei. Daarbij laveert de sequentiële zestrapsautomaat (ook te bedienen via twee knoppen op het stuur) aangenaam vloeiend van de ene naar de andere versnelling. Bovendien heeft de Cadillac een keurig gemiddeld verbruik van 1 op 8,9.
Het onderstel is wel vrij rumoerig, stevig geveerd en vooral de voortrein is op korte hobbels goed te horen. Daarnaast laat de geluidsisolatie te wensen over, terwijl ook de buitenspiegels windgeruis voortbrengen. Hierdoor mist de BLS net dat beetje finesse.
Al met al hebben we maar weinig smetjes op 't blazoen van de Cadillac BLS kunnen vinden. Het laatste struikelblok zou de prijs kunnen zijn, maar die valt in vergelijking met z'n directe concurrenten wel mee. Er is dus geen keiharde reden te vinden waarom de BLS geen successen scoort, want ook de concurrentiepositie is prima.