BMW X5 vs. Maserati Levante - Vergelijkende Test

Wil je als autofabrikant aan de bovenkant van de markt serieus worden genomen, dan moet je een fullsize-SUV in je gamma hebben. BMW is op dat vlak een pionier; het merk is niet de uitvinder van de soort, maar heeft het fenomeen SUV wel naar een hoger plan getrokken. Toen de X5 aan het eind van de vorige eeuw debuteerde, bleek die grote kar een stuk strakker te rijden dan alles wat we tot dat moment kenden in het segment, want alles wat we toen SUV noemden, had nog veel terreinwagengenen. Inmiddels is de X5 bij BMW een vaste waarde in het gamma en zijn we nu bij generatie vier.

Ook in het algemeen zijn de grote SUV’s sowieso niet meer weg te denken. Voor menig sportwagenfabrikant is de SUV zelfs een belangrijke kurk waar de firma op drijft. Dat is zo bij Porsche, met de Cayenne, maar bij Maserati is dat met de Levante niet anders. Die auto is bij de Italiaanse sportwagenbouwer al, na de paar jaar dat hij op de markt is, goed voor de helft van wat ze in Modena produceren. Na een paar modeljaar-updates is de Levante verder verfijnd of beter gezegd: uitgerijpt. Is hij daarmee in staat om de nieuwe X5 partij te geven? Qua bescheidenheid doen de auto’s in elk geval weinig voor elkaar onder. We hebben ze beide met een drieliter zescilinderdiesel: 265 pk in de BMW en 275 pk bij de Maserati. Het zijn de motoren die dankzij hun relatief lage CO2-uitstoot wellicht het meest relevant zijn in de Nederlandse verkoopstatistieken.

STREVEN NAAR HET BESTE

Hadden we het net over bescheidenheid? De nieuwe BMW X5 is langer en breder dan zijn voorganger en ook de wielbasis is gegroeid. Mede hierdoor kun je zowel voorals achterin prima zitten en voor wie daar prijs op stelt, staat er in de optielijst zelfs een derde zitrij. Hoewel de Levante iets minder volumineus overkomt dan de X5 is hij in werkelijkheid iets langer dan de BMW en staan ook vooren achteras net iets verder uit elkaar. Toch vind je daar binnenin de auto weinig van terug. Niet dat je in de Maserati snel claustro fobische neigingen zult krijgen, maar hij biedt wel iets minder ruimte, zowel voorals achterin.

Dat geldt eveneens voor de respectievelijke laadruimtes. Zonder zijn derde zitrij beschik je in de BMW over een kofferbak van 650 liter, die je kunt bereiken via een tweedelige achterklep. Hoewel hij ruim oogt, is de Maserati-bagageruimte een stuk compacter: met zijn 580 liter kan er maar liefst 70 liter minder dan bij de X5 onder de hoedenplank. Een aardig detail is wel de bediening van de elektrische achterklep. Die zit bij de Levante aan de zijkant van de achterdeurpost en niet onhandig hoog boven je hoofd.

VERSCHILLENDE KEUZES

Elk op hun eigen manier maken deze SUV’s duidelijk dat BMW en Maserati meespelen aan de bovenkant van de markt. Is het niet in materiaalkeuze of afwerkingsniveau, dan is het wel in vormgeving. Wel zijn er in het streven naar het beste in München en Modena op een aantal punten verschillende keuzes gemaakt, niet alleen qua techniek. De cockpit van de X5 is opgetrokken in de nieuwe BMW-stijl, zoals we die kennen van bijvoorbeeld de 8-serie. Het iDrive multimediasysteem, met een lekker overzichtelijk groot scherm, werkt prima. Lukt het niet altijd even goed om de installatie op gebarentaal te laten reageren, dan is er nog de vertrouwde, grote iDrive-knop. Het instrumentarium is een groot display waarop je al snel te veel informatie kunt toveren om het overzichtelijk te houden.

Gelukkig is er een head-up display met daarop slechts de hoogst noodzakelijke informatie. De afwerking van het interieur is van hoog niveau. Op de kwaliteit van de materialen valt niets aan te merken, al moet blingbling wel je ding zijn: de Swarovskiachtige pookknop en de bijpassende iDrivecontroller zijn niet bepaald een voorbeeld van strakke Duitse zakelijkheid.

NIET CONSEQUENT

Net als bij de BMW wordt het Levanteinterieur gedomineerd door veel leer, maar als het gaat om details, laten de Italianen hier en daar een paar steken vallen. Zo zijn ze niet consequent met de gebruikte letters op de knoppen, bij het ene cluster zijn de letters net iets dikker dan bij het andere, alsof iedere leverancier het naar eigen inzicht mocht invullen. Bij een middenklasser zou je er wellicht niet om malen, maar op dit niveau mag je beter verwachten.

Ook de startknop, links(!) naast de stuurkolom, en de lichtschakelaar lijken zo uit een Jeep of Dodge geplukt. Dat staat een beetje armoedig. En wat te denken van het multimediasysteem? Er zit veel functionaliteit in en het werkt vrij logisch en snel, maar het straalt niet de klasse uit om met de BMW te kunnen wedijveren. In een Fiat 500 zou het niet misstaan. Dan hebben we het nog niet over de bediening met de knoppen letterlijk bovenop elkaar op de midden tunnel. Maar goed, het staat het daad werkelijke autorijden verder niet in de weg. Twee serieuze schakelflippers achter het prettig aanvoelende stuurwiel verraden de sportieve afkomst van de Levante en het instrumentarium met twee fysieke klokken laat aan duidelijkheid niets te wensen over.

RAUW EN GEMEEN

De aanduiding 30d in de typenaam van een BMW betekent niet meer vanzelfsprekend een drielitermotor. In dit geval klopt het echter wel, het is een zes-in-lijn diesel die piekt bij 265 pk en 620 Nm. We kennen hem als een verfijnde machine. In de bijna 2.100 kg wegende X5 maakt de motor een gewillige indruk en lijkt hij het allemaal op zijn sloffen af te kunnen; 620 Nm is dan ook niet niks. De zescilinder werkt op welhaast organische wijze samen met de bekende achttraps automaat van ZF, een bak die schakelt met de juiste timing, trefzeker en vrijwel ongemerkt.

Onder de Maserati-motorkap vinden we ook zes cilinders, maar dan in V-opstelling. Deze V6 is afkomstig van VM Motori, een Italiaanse motorenbouwer die tegenwoordig deel uitmaakt van het Fiat-concern. Met iets bescheidener prestaties wordt deze V6 ook gebruikt in de Jeep Cherokee en de Dodge Ram. In de Levante is hij goed voor 275 pk en 600 Nm. Hiermee komt de Maserati lekker vlot in beweging. Aan trekkracht komen we nauwelijks iets tekort; de motor lijkt het over een heel breed toerenspectrum naar zijn zin te hebben. Het zorgt ervoor dat de versnellingsbak niet al te veel hoeft te doen. Die versnellingsbak is de ook door BMW gebruikte achttraps automaat van ZF. Wanneer er al eens moet worden geschakeld, heeft de transmissie doorgaans vliegensvlug een passend verzet beschikbaar. Slechts een enkele keer is er een lichte aarzeling. In de sportstand is daar overigens totaal geen sprake van. Dan staat alles op scherp, waarbij de V6 bovendien lekker rauw en gemeen klinkt.

Standaard heeft de Levante rondom luchtvering, bij de BMW is dat een optie. Samen met de adaptieve dempers worden oneffenheden in het wegdek keurig opgevangen. Aan comfort geen gebrek, en ook al is de Levante net iets zwaarder dan de X5, het wordt absoluut geen zwevend tapijt. De besturing werkt direct, is communicatief genoeg om je te laten weten wat zich tussen banden en asfalt afspeelt en zorgt ook voor een prettige tegendruk. Qua elektronische hulpsystemen gaat Maserati iets minder ver dan BMW. Zo ontbreekt een snelheidsbegrenzer. De meeste essentiële systemen zijn echter wel aan boord.

GRIP IN OVERVLOED

Schakel je over naar de sportieve modus, dan blijkt dat Maserati een behoorlijk grote portie GT-genen in zijn SUV heeft gestopt. Jagend van bocht naar bocht maakt de zwaardere Maserati een veel lichtvoetiger indruk dan de X5. Hij reageert direct en nauwkeurig en lijkt je veel meer uit te dagen om te gaan spelen dan de X5. En dan te bedenken dat je er ook met gemak een paardentrailer mee over een modderig bospad kunt trekken. Met een Maserati! Ook met de BMW hoef je trouwens niet te stoppen wanneer de weg ophoudt. Het Offroad-menu nodigt uit, voor als het er ooit van komt. Vaker zal de X5 in de comfortstand staan en dan is de BMW ook echt comfortabel. Wanneer alles op ‘Sport’ staat, wordt het wel wat strakker, maar zeker niet overdreven dynamisch. Nee, hier maakt de Maserati meer indruk.

Als je bij BMW meer dynamiek wilt, doe je er goed aan een 5 Touring te overwegen. Terecht: het blijft toch een beetje vreemd om een auto op te hogen en vervolgens alles uit de kast te trekken om hem te laten rijden als een lage auto. Dit wil overigens niet zeggen dat de X5 als een dweil over de weg gaat, integendeel. Grip heeft hij in overvloed. Daardoor gaat hij heel mooi koersvast over het asfalt en voorspelbaar en stabiel de hoek om. Dat laatste overigens ook mede dankzij de vierwielbesturing. Natuurlijk, wanneer je de grenzen opzoekt, merk je dat het een flinke jongen is, maar zolang je daar uit de buurt blijft, doet hij precies wat je hem opdraagt. Ga je te ver, dan schieten de elektronische vangnetten te hulp.

Standaard krijgt de X5 het laatste mee van wat er te krijgen is aan elektronische hulpsystemen. Is het niet om de veiligheid te verhogen, dan wel voor het comfort. De X5 is er met de hier gereden aandrijflijn al vanaf € 93.295, terwijl de prijslijst voor de Levante met diesel dankzij een hogere CO2-uitstoot en dus hogere bpm pas begint bij € 123.500. Dat is een stevig prijsverschil. BMW werkt niet met uitvoeringsniveaus. Je kleedt de X5 naar eigen inzicht aan, al dan niet met pakketten. Keuze genoeg. Maserati hanteert voor de Levante wel uitvoeringsniveaus; voor de Diesel zijn er drie. Verder bieden ook de Italianen ruime keuze om de auto naar eigen smaak op te tuigen, al gaat dat net nog net niet zo ver als bij BMW.