Test: BMW 218i Gran Coupé

BMW heeft wisselend succes met zijn vierdeurs coupe-modellen. De uitlopende 4-serie Gran Coupé wist bijvoorbeeld veel traditionele 3-serie-rijders uit hun sedan te lokken, en hij oogst nog altijd zelden afkeurende blikken. Waarmee we aankomen bij de aanleiding van deze test: de gloednieuwe BMW 2-serie Gran Coupé. Anders dan zijn grotere broer splijt de compacte variant de meningen beduidend meer. De bolle snuit en het gedrongen kontje met de enorme achterlichten geven hem ontegenzeggelijk een onderscheidend voorkomen, alleen lijken de diverse onderdelen niet helemaal lekker op elkaar aan te sluiten.

Hoge accuratesse

De iDrive van BMW is met zijn fysieke draai-drukknop de top op ergonomisch gebied. Snel en met hoge accuratesse flits je door de verschillende menu’s en door de logische groepering is de gewenningsperiode kort. Bovendien gehoorzaamt de 2-serie beter. De rijbaanhulp blijft bijvoorbeeld uit, totdat je deze zelf weer aanzet. Minder wild worden we van de vormgeving en het materiaalgebruik in het interieur. De hoofdruimte is voor een gemiddelde Nederlandse volwassene voorin al tamelijk beperkt. De combinatie van elektrische stoelbediening en een schuif-kanteldak helpt hier natuurlijk niet, maar de haren van de bestuurder zouden zelfs dan nog de dakhemel niet mogen raken en dat gebeurt helaas wel. Achterin zitten volwassenen al helemaal klem: hoofd tegen het dak, knieën tegen de voorstoel, dus een claustrofobische aangelegenheid. Helemaal achterin is de bagageruimte redelijk en een tildrempel ontbreekt.

Genoeg gekeken, tijd om te gaan rijden. Op dit onderdeel zijn de verwachtingen bij een BMW natuurlijk altijd hooggespannen en kenners weten dat de Gran Coupé hier met een handicap begint. In tegenstelling tot de ‘gewone’ 2-serie coupé staat deze vierdeursvariant op het voorwielaangedreven UKL-platform van de Mini en de BMW 1-serie. En het blijft een tamelijk vreemde gewaarwording om een BMW-logo in de rand van je blikveld te zien terwijl op nat wegdek de voorwielen voelbaar tractie verliezen. Niet dat dit risico erg groot is met 140 pk, maar het kan wel. Het onderstel is verder opvallend comfortabel afgesteld. Het duurt heus even voordat de neus naar buiten begint te schuiven in een snel genomen bocht; de reacties zijn echter wat trager dan in de meeste BMW’s en er zit best wat rol in de koets. Voor mensen die meer dynamiek zoeken, is het sportonderstel in elk geval de moeite van het overwegen waard. Maar zelfs daarmee zal de 2-serie niet rijden als een traditionele BMW.

Oud gebouw

Heel af en toe werkt de automaat niet lekker mee en door het grote koppel lijkt de motor in eerste instantie krachtiger dan hij in werkelijkheid is. Wel mankeert het de 1,5-liter driecilinder aan verfijning. Vooral bij het aanslaan voor het stoplicht schudt de 2-serie af en toe als een oud gebouw tijdens een aardbeving. Net als de beperkte hoofdruimte op de bestuurdersstoel zou dat voor dit geld niet mogen voorkomen. Want het gaat hier om serieuze bedragen: helemaal aangekleed moet de BMW op deze pagina € 52.965 opbrengen. Veel geld en dan is hij niet full options. Adaptieve cruisecontrol of een head-up display zitten er niet op. Verder valt er niet veel aan te merken op de uitrusting; heel veel, van elektrisch verstelbare en verwarmbare stoelen tot leren bekleding en een schuif-kanteldak, is aanwezig. Dit geldt ook voor actieve veiligheidssystemen, al kan BMW daar tegen bijbetaling nog verder in gaan.