BMW 2-serie Active Tourer vs. Mercedes-Benz B-klasse - Vergelijkende Test

Het is alweer acht jaar geleden dat er bij BMW een bom insloeg. Toen lanceerden ze de 2-serie Active Tourer, een praktische cross-over met voorwielaandrijving. Kort gezegd alles waarvan je niet wilde dat het met de lichten zou knipperen wanneer je op een parkeerterrein op het knopje van je BMW-sleutel drukte. Maar zoals het – gelukkig – wel ­ vaker gaat met dergelijke radicale koerswisselingen, bleken de productplanners van BMW hun vak beter te verstaan dan de vastgeroeste schreeuwers langs de zijlijn.

Of je het nu leuk vindt of niet, de Active Tourer is een succes gebleken. Partner en kinderen tevree, jij toch een BMW: het ­ beste van twee werelden, toch? Of een ­ Mercedes-Benz natuurlijk, als je eveneens van de Duitse prestigemerken bent, maar dan wel van het andere kamp. Mercedes had de potentie van dit segment namelijk een stuk eerder in de smiezen en kwam al in 2005, negen jaar eerder, met de B-klasse, die inmiddels al sinds 2019 in zijn derde ­ generatie zit. Niet zo kakelvers dus als de BMW waartegen we hem vandaag in het ­ geweer brengen, maar nog fris genoeg om een geduchte tegenstander te zijn. Dat ­ weten we als geen ander, want de W247 (met dieselmotor) diende in zijn eerste jaar een periode in onze duurtestvloot. Daar wist hij een plekje in ons hart te veroveren.

MEER BODY

Maar goed, om eerst het nieuws maar eens bij de horens te vatten: dat BMW de 2-serie Active Tourer een tweede leven gunt is best bijzonder, aangezien steeds meer merken de MPV inmiddels in het museum hebben gezet. Zelfs Renault heeft de Scénic uit ­ productie genomen; alleen de lange versie mag nog een jaartje mee. De ontwerpers van BMW hebben misschien juist daarom alles uit de kast gehaald om van een MPV toch iets appetijtelijks te maken. Met name de enorme, vaak bekritiseerde nieren ­ maken dat er echt wat aankomt, een indruk die wordt bekrachtigd door de scherpe, schuin geplaatste koplampunits. De lijnen zijn strak en de oppervlakken vrij vlak, iets waaraan ook de verzonken deurgrepen hun steentje bijdragen. Ook aan de achterkant zijn de lichtunits smal en scherp getekend, waardoor de achtersteven relatief groot oogt en de koets meer body geeft.

Uiterlijk is de Mercedes-Benz B-klasse ­ duidelijk een halve generatie ouder, hoewel hij allerminst achterhaald oogt. Hij is vooral ronder en boller, waardoor hij wat vriendelijker, maar ook minder dynamisch op het netvlies valt. Het is een weinig spannende auto om naar te kijken, maar dat maakt hij met zijn interieur ruimschoots goed. De Aen B-klasse waren bij hun komst in het segment serieuze vooroplopers met enorme displays die klokken en infotainment verenigden in één groot geheel. Daardoor ziet het dashboard van de B-klasse er tot op de dag van vandaag vooruitstrevend uit. Voor het display kun je verschillende sferen ­ kiezen en het dashboard telt maar liefst drie centrale ventilatieroosters. De middenconsole is vrij leeg dankzij het ontbreken van een pook, die naar goede Mercedes Benz-traditie uit de stuurkolom steekt. Vooraan althans, want verder naar achteren vind je het bedieningspaneel met onder meer een touchpad en een steun voor de muis van je hand; wie voor het eerst achter het stuur van deze auto kruipt zal hem waarschijnlijk vastpakken om de auto in D te zetten. ­ Software-technisch zijn er sinds onze ­ duurtest wat verbeteringen door­gevoerd. Dat betekent onder meer dat we nu de ­ snelheidsmeter en toerenteller tege­lijkertijd op het scherm kunnen toveren en dat het MBUX-systeem veel beter reageert op ­gesproken commando’s. Verder zijn zowel de materialen als de afwerking in de B-klasse nog steeds dik in orde. De zitpositie is bovendien erg prettig en naar behoefte behoorlijk laag in te stellen. Het stuur oogt sportief en ligt prima in de hand.

INSTELBARE RUGLEUNING

Op de achterbank heb je als volwassene flink wat hoofdruimte en de beenruimte is ook netjes. Achter zichzelf zittend meet schrijver dezes (1,86 meter) 75 centimeter beenruimte, twee meer dan in de BMW. De kofferruimte is met 455 liter eveneens ­ behoorlijk en met beenen kofferruimte kun je schipperen doordat de achterbank niet alleen in drie delen (40-20-40) verschuifbaar is, maar ook een in een hoek ­ instelbare rugleuning heeft. Op dit gebied blijft de strijd nog even onbeslecht, want ook BMW heeft de nieuwe 2-serie Active Tourer van die handigheid voorzien. Zijn kofferruimte is echter met 405 liter wat kleiner en zit daarmee nauwelijks boven het niveau van een hatchback in dit segment. De hoofdruimte achter in de BMW is hetzelfde als in de Mercedes, hoewel BMW de achterpassagiers een hogere zitpositie geeft dan het duo voorin. Dat is prettig, omdat je dan wat meer zicht hebt. Niet ­ alleen naast je, maar vooral ook over de schouders van de mensen voorin. Die ­ hebben overigens ook een mooi uitzicht, maar dan bedoelen we vooral op het dashboard. Het mooie, brede scherm waar ­ Mercedes al jaren mee pronkt, vinden we nu ook in de Active Tourer, maar BMW doet er een schepje bovenop door het ­ gebogen rond de bestuurder te maken. ­ Bovendien zijn de grafische designs erg ­ bijzonder en futuristisch. Tel daarbij op de mooie, houten strip over de breedte van het dashboard en het fraaie aluminium dat voor de afwerking is gebruikt, en je hebt echt een prachtig interieur. Zoals we van BMW gewend zijn, heeft ook deze Active Tourer een klein, dik en sportief in de hand ­ liggend stuur. De knoppen op de spaken zijn aan de kleine kant en dat maakt met name de draaiwieltjes een beetje lastig te bedienen.

Zijn merknaam en -doctrine doet de 2-serie Active Tourer onderweg nog steeds eer aan. Het onderstel is heerlijk scherp en ­ verfijnd, geeft genoeg informatie door om je bewust te maken en te houden van wat er rond de wielen gebeurt, maar weet tegelijk overbodige en de meeste onprettige ­ signalen van je weg te houden. Het kan ­ bovendien de koets bij plotselinge koerswisselingen tamelijk recht houden. Samen met de relatief zware besturing maakt dat de tweede generatie Active Tourer net als zijn voorganger een van de leukere middelgrote MPV’s om in te sturen. Dat je in het stuur de aandrijfkrachten voelt, is natuurlijk onvermijdelijk, maar de ingenieurs van BMW hebben mooi werk geleverd in het zo veel mogelijk wegpoetsen daarvan.

De motor van de BMW klinkt en voelt op lage toeren wat rauw. De driecilinderkarakteristiek heeft zijn charme, maar de loop van de viercilinder in de Mercedes heeft niettemin onze voorkeur. Bij hogere toerentallen wordt de loop ­ prettiger, maar nog steeds laat hij zich wat meer horen dan de motor van de Mercedes. Daar staat tegenover dat de BMW wat betreft de harde cijfers zijn meerdere is in deze test. De ­ verschillen zijn niet gigantisch, maar de Active Tourer is meetbaar sneller en reageert ook wat alerter op het gas, wellicht dankzij het mild-hybrid duwtje in de rug, dat mooi in lijn is met het sportievere ­ karakter van het onderstel. De automaat doet zijn werk vlot en naar behoren.  Desondanks hadden we wat meer inspraak in de vorm van flippers aan het stuur op prijs gesteld; een auto met sportieve trekjes dient ook met de hand geschakeld te ­kunnen worden.

Zoals de BMW zich keurig voegt in het verwachtingspatroon dat bij dit merk hoort, zo verloochent de Mercedes-Benz B-klasse onderweg zijn komaf evenmin. Op gezond asfalt zweeft de koets als op luchtvering, slechter wegdek komt nog steeds zacht ­ binnen, maar maakt de koets wel aan de deinerige kant; de demping heeft moeite de boel weer in balans te krijgen. Sportief sturen is iets waarop je in deze auto niet al te dol moet zijn en herstellen na scherpe bochten kost meer tijd dan in de BMW. Het gevoel in het stuur is vrij vaag en de ­ bediening licht. Dit laatste klinkt misschien wat negatief, maar dat is hoe de B-klasse ­ overkomt wanneer je net uit de Active ­ Tourer bent gestapt.

BRUUSK

Eenmaal gewend zul je merken dat door het ­ surplus aan comfort de Mercedes echt een heerlijke, rustgevende reisauto is die zijn inzittenden koestert en verwent als ware hij een klasse hoger. Dat geldt ook voor de aandrijflijn. De motor loopt wat rustiger en stiller dan die van de BMW en ook de automaat toont net wat meer souplesse. Tenminste, wanneer je op snelheid bent. Vanuit stilstand komt de koppeling nogal bruusk op en bovendien samen met het start-stopsysteem aan de late kant. Sta je bij een drukke rotonde te wachten en zie je na een forse beproeving van je geduld eindelijk een gaatje, dan moet je echt ­ vooraf vast even de boel in beweging ­ brengen, anders is het schrikken voor jezelf en de naderende auto.

Schrikmomenten leveren ook de ADAS-­hulpsystemen soms op. Wanneer je een lijn te dicht nadert, reageert de rijbaanassistent door plotseling op de rem te trappen. Ook te lang de handen van het stuur houden en de waarschuwingssignalen negeren levert uiteindelijk een spontane, onverwachte ­ ingreep van de remmen op. Het is goed ­ bedoeld, maar of de veiligheid daarmee echt gediend is, wagen we te betwijfelen. Je kunt het uitzetten, maar daar zijn die systemen natuurlijk niet voor bedoeld.­ Bovendien staan ze elke nieuwe rit weer ­automatisch aan.

De BMW 2-serie Active Tourer 220i met ­ automaat met dubbele koppeling kost vanaf € 42.419, maar om hem in de staat te ­ brengen zoals wij hem reden, ben je bijna twintig mille verder. Dat zit hem overigens mede in zaken die je zelf misschien weg zou laten, zoals de elektrisch wegklapbare trekhaak van ruim € 1.000 en het ­ glazen panoramadak van anderhalf mille. Ook de verhoogde ADAS-alertheid kost ruim € 2.000, de 19-inch wielen doen er € 1.890 bij en voor de witte kleur moet je nog eens € 1.050 aftikken. Het leer schroeft de rekening op met € 1.321.

De Mercedes-Benz B 220 kost met de ­ zeventraps automaat vanaf € 44.965 en ­ zoals hij hier staat € 48.729, wat hem onder de streep een veel aantrekkelijker aanbieding maakt dan de BMW, hoewel de uitrustingsniveaus elkaar niet veel ontlopen. Extra’s op onze B zijn het Business ­ Solution Plus-pakket, smartphone integratiepakket, aanhangerkoppeling­sassistent en augemented reality op het MBUX-infotainmentsysteem.