Toyota’s zijn betrouwbaar. Bleek die allereerste Corolla van jullie echt zo goed?

“Ik vrees dat dit geen smeuïg verhaal met anekdotes over pech en leedvermaak wordt. Inderdaad, onze Toyota was echt heel goed en probleemloos. Mijn broer was bevriend met een monteur die bij autodealer Van Amersfoort in Laren werkte. Via hem kwamen Christine en ik terecht bij deze Corolla. Het was het welbekende ‘van een oud vrouwtje geweest’-verhaal. Bovendien was de auto altijd bij die monteur in onderhoud geweest. De auto zag er vanbinnen en vanbuiten erg goed uit, dus wij besloten hem te kopen voor de som van 3.000 gulden. Ik verdiende toen 1.100 gulden per maand, dus dat was een hoop geld voor ons. Luxe opties zaten er niet op. De auto was simpel uitgevoerd zonder poespas. Het was een echte auto van zijn tijd. De dunne lak was een zwak punt bij Toyota, dus samen met een vriend heb ik de Corolla met de hand afgeschuurd en opnieuw gespoten in een mooie lichtblauwe kleur. “

In 1976 zijn jullie ermee op huwelijksreis geweest. Heeft de Corolla een speciaal plekje veroverd?

“Aan je eerste auto koester je altijd bijzondere herinneringen en voor ons is de huwelijksreis natuurlijk de allermooiste. Met het tentje achterin besloten Christine en ik naar Frankrijk te rijden. We hadden geen enkel plan en zagen wel waar we uitkwamen. Als een van ons een mooi weggetje zag, zouden we die nemen. Dat was onze afspraak. Via de Noordzee en Atlantische kust daalden we af tot aan de Loire en de terugreis deden we via het binnenland. Volgens mij hebben we geen snelweg gezien. De Toyota deed het prima.”

De hotelletjes waren zo goedkoop, dat het tentje nauwelijks werd opgezet?

“We konden ons weinig veroorloven en aan de kust waren de overnachtingen ook toen al erg duur. We zochten ons heil dus landinwaarts, en wat bleek: daar was het zo goedkoop dat we net zo goed een hotelletje konden pakken. Ik herinner me nog die keer dat we belandden bij een accomodatie die duidelijk gericht was op vrachtwagenchauffeurs. Maar ze hadden ook voor ons wel een kamertje vrij. De dame die er werkte liep voor ons uit en toen bleek dat we ons verblijf alleen konden bereiken via haar eigen slaapkamer. We bedankten vriendelijk. Het was een geinige situatie, maar dat zagen we niet helemaal zitten.”

Op je automobiele CV staan liefst tien Toyota’s vermeld. Je bent wel een fan van het merk.

“Ik heb Corolla’s, Carina’s en meerdere Avensissen gereden. Stuk voor stuk betrouwbaar en dan blijf je vanzelf trouw aan het merk. Er is ooit een Honda Civic geweest. Die reed geweldig, maar de roest was verschrikkelijk. Daar was geen houden aan dus die ging al snel weer weg. Later kwam er een Peugeot 305 Break en die schaar ik onder een van mijn grootste blunders. Die auto heeft mij aan onderhoud en storingen meer gekost dan alle Toyota’s bij elkaar!”

Toch ben je van je geloof gevallen, want je rijdt inmiddels Volvo.

“Via mijn laatste werkgever belandde ik in een Volvo V40 Cross Country. Heerlijke auto die ik na mijn pensioen kon aanhouden. Die werd opgevolgd door een V60 en nu ben ik een tevreden XC40-rijder. De onderhoudsprijzen zijn fors, maar het rijdt subliem en het zijn goede caravantrekkers. Als geld geen rol zou spelen mag er wel een Jensen Interceptor komen. Die kwam laatst langs op televisie en ik zat nog net niet te kwijlen …”