VriMiBolide: Volkswagen Corrado G60

Eind jaren 80 was de Scirocco II alweer een tijdje op de markt en besloot Volkswagen dat het tijd werd voor een derde generatie. De ontwikkeling van een Scirocco-opvolger ging van start, maar al snel bleek dat de auto niet als opvolger voor de Scirocco kon fungeren. De auto op basis van de Golf II, die in een vroeg stadium van de ontwikkeling nog Taifun als potentiële naam meekreeg, zou geïntroduceerd worden met de 160 pk sterke 1,8-liter G60-motor. Qua motorkeuze en prijs zou de auto van een dermate ander slag zijn dan de Scirocco, dat besloten werd de Corrado niet als Scirocco III, maar als volledig nieuw model op de markt te brengen.

Terwijl de Scirocco nog van de band liep, werd in 1988 de hoger in de markt geplaatste Corrado geïntroduceerd. De 1,8-liter G60 was op dat moment de enige versie. Volkswagen had het vier-in-lijnblok voorzien van een mechanische compressor, de zogenoemde G-Lader. Vandaar de 'G' in G60. De '60' staat voor de diameter van de luchtinlaat van de G-Lader.

De G-Lader is een door de krukas aangedreven supercharger. Het speciale aan de G-Lader is de manier waarop deze de lucht samenperst. Twee spiralen grijpen in elkaar. Eén van de twee spiralen beweegt excentrisch, waardoor de lucht wordt opgesloten en naar het midden wordt gedrukt. Van de buiten- naar de binnenkant van de spiraal bouwt de luchtdruk zich op.

De Corrado G60 haalde dankzij deze techniek een topsnelheid van 225 km/h en wist de 100 km/h in zo'n 8,5 seconden te bereiken. Toch waren dat voor velen geen prestaties die de vrij hoge prijs konden rechtvaardigen. Verder waren onderhoud en de betrouwbaarheid een nadeel van de G60. De G-Lader moet ongeveer om de 100.000 km een revisie ondergaan of vervangen worden, anders kunnen er stevige rekeningen op de loer liggen.

In 1991 werd de welbekende VR6 aan het gamma toegevoegd, die nog krachtiger was dan de G60. Twee jaar lang rolden de G60 en de VR6 (met 190 pk sterke 2,9-liter zescilinder) tegelijk van de band, maar na vijf jaar productie viel in 1993 het doek voor de Corrado G60. De Corrado G60 werd overigens niet alleen in Europa verkocht, maar ook in de Verenigde Staten.

Een groot verkoopsucces is de auto nooit geworden. In totaal werden er van alle Corrado-varianten in zeven jaar tijd nog geen 100.000 gebouwd. Voor de G60 ligt dat aantal dus nog veel lager; hoeveel precies is niet bekend. De G60 is in elk geval een zeldzame verschijning geworden, vanwege het lage productie-aantal én de G60's die de snelweg al voor de eeuwige jachtvelden hebben verruild. Tammere motoren die je in de Corrado kon krijgen, waren de 115 pk sterke 2,0-liter 8V en de 136 pk leverende zestienklepsversie van die 2,0-liter.

Niettemin is de G60 een bijzondere auto met een gedurfd stukje techniek onder de kap. Een auto die vanwege zijn bijzonderheid en zeldzaamheid de kans loopt om een gewilde klassieker te worden.